Dag 21: Denkend aan Werkendam zie ik brede rivieren…..

Geboren als schipperskind roept de rivier altijd een speciaal gevoel bij me op. Mijn vader wilde vroeger op zondag ook altijd even de Sasdijk op om ‘het water’ te zien. De unieke ligging van het rivierdorp Werkendam aan de Merwede wordt echter tot op heden veel te weinig uitgebuit. Een manier om de beleving van de rivier te versterken is de mogelijkheid tot wandelen in de uiterwaarden van het dorp Werkendam. Het strand is wel te bereiken, maar dat betekent vaak klauteren over hekken. Dit is simpel op te lossen met een paar klaphekken, zodat ook minder lenige mensen er een wandeling kunnen maken. En het weinige vee dat nog wel eens in de uiterwaard loopt, kan ook elders wel een plekje vinden. En zo is er ook altijd nog het idee om een passantenhaven te maken in deze uiterwaard, oudere Werkendammers hebben nog wel weet van de tijd dat schepen hier afmeerden in de Bermsloot. Gelukkig wordt er thans werk gemaakt van herinrichting van de uiterwaarden. Wat het CDA betreft kan het niet snel genoeg gaan.
Nog een prachtig idee om de rivier te beleven kreeg ik ingefluisterd van Theo Vos. Als je de Biesbosch inrijdt voorbij de Spieringsluis en doorrijdt tot het einde van de Deeneplaatweg kun je in de verte de Moerdijkbruggen zien liggen over het Hollands diep. Je waant je er bijna aan het einde van de wereld. Maak er een picknickplaats van met goede voorzieningen. Juist met dergelijke voorzieningen trek je natuurminnende recreanten, de doelgroep waar Werkendam op mikt met haar recreatie/toerisme beleid.