Dag 71: Opvoeden

Vandaag vierde mijn moeder haar 70e verjaardag. Een mooie gelegenheid om in een ontspannen sfeer weer eens je broers en zussen te ontmoeten. Gespreksonderwerp met enkelen van hen was dit keer opvoeding. Dit naar aanleiding van een rubriek in de Volkskrant over de opvoeding van de kinderen van je broers en zussen. Één broer en één zus hebben nog jonge kinderen, één zus heeft net als ik al volwassen kinderen. En één zus heeft kinderen die er een beetje tussen in zitten. Enkelen zou ik voor kunnen dragen voor de rubriek in de Volkskrant, maar dan als ideale opvoeders. Anderen moeten eerst nog een beetje oefenen (grapje?).

Mijn moeder temidden van enkele kleinkinderen

En ikzelf?. Hoe was mijn opvoeding? En zijn mijn kinderen goed opgevoed, zijn ze opgewassen tegen de hedendaagse turbulente wereld? Mijn twee dochters zijn in elk geval erg zelfstandig geworden, mijn zoon heeft af en toe nog een zetje nodig. En wat ouderlijk vermaan van tijd tot tijd kan geen kwaad. Ik heb in elk geval wel het gevoel, dat het opvoeden vanzelf ging. Bepaalde vaste waarden heb je zelf meegekregen en geef je ook weer door aan je kinderen. Ook had ik mijn familie redelijk in de buurt, voor moeilijke zaken kon je daar toch nog weleens een beroep op doen. Door steeds lossere familiebanden, familie die ver uit elkaar woont, is opvoeden anno 2006 niet altijd eenvoudig. Dan kan een opvoedkoffertje een uitkomst zijn. Dat koffertje is in elk geval een verdienste van vertrekkend raadslid Pauline, het was één van haar eerste voorstellen. Toen nog tijdens een commissievergadering in Kasteel Dussen.