Dag 135: Ayaan Hirsi Ali

Ooit heb ik al eens eerder geschreven over Ayaan Hirsi Ali. Dat was bij haar rentree in de Tweede Kamer na de moord op Theo van Gogh in januari 2005. Juist die avond hadden wij een bijeenkomst van onze vrouwengroep waar de moslimvrouwen Fahima Tatch, Marzia en Sahir Jahish waren uitgenodigd om zo een dialoog tussen moslimvrouwen en christenvrouwen tot stand te brengen. Niet alleen om te zoeken naar verschillen, maar juist om te zoeken naar overeenkomsten. Over die avond heb ik destijds nog in het Brabants Dagblad geschreven voor de rubriek ‘De week van…’. De avond wordt besloten met de constatering dat de confrontatie met de islam alleen ellende brengt, een ontmoeting in vrede kan ons verrijken. Misschien hadden we ook Ayaan Hirsi Ali moeten uitnodigen, zo schreef ik destijds.

En nu zal ze Nederland verlaten. Eigenlijk lijkt haar levensloop een bevestiging van wat velen altijd al dachten en ook hardop zeiden. Asielzoekers zijn gewoon economische vluchtelingen. Of is haar vertrek geforceerd doordat er een vies politiek spel gespeeld is? Een VARA programma dat haar in een kwaad daglicht zet om zo de VVD en daarmee Rita Verdonk in het nauw te drijven? Maar ook is weer bewaarheid dat wie zijn kop boven het maaiveld uitsteekt, door velen wordt veracht. Misschien was ze gewoon te groot voor Nederland.