De Papsluis

Tot veertig heb ik moedig dienst gedaan:
ik heb de beide forten bijgestaan
met water waarvan mijn bestaan
altijd afhankelijk is geweest.

De Fransen sloegen voor mij op de vlucht,
maar Duitsers kwamen door de lucht
en maalden om mijn stromen niet, die
ik stortte uit de Bakkerskil in duizendvoud,
tot ondergang en tot behoud
van 't land. Mijn plicht.

Wat is de reden nog van mijn bestaan?
De waterlinie werkt niet meer,
de vestingwerken van weleer
zijn nog slechts hobbels in de tijd

Ik weet mijn plaats, een onderbreking in de dijk.
Maar daal de trap af en bekijk
mijn kolk, waar 't water bruiste met geweld.
Ik, Papsluis, ben in eer hersteld!

Kees van Gammeren