Zelfs de kerkuil wordt gered

Vandaag spraken we in de commissie Waterkeringen over het dijkherstel van de Diefdijklinie. Tijdens de vergadering sprak de heer Cornelisse in, een bewoner langs de Diefdijk nabij het wiel van Bassa. Voor mij was het de eerste maal dat ik meemaakte dat iemand insprak. De heer Cornelisse had ook al een schriftelijke zienswijze ingebracht, maar kon zich niet vinden de beantwoording. Hij maakt zich zorgen om zijn hoogstamfruitboomgaard en ziet het liefst een geplande damwand aan de andere zijde van de dijk. Probleem is echter dat dan het stabiliteitsprobleem niet wordt opgelost. Maar waar mogelijk plaatst Waterschap Rivierenland zelfs de bomen terug. Indien dit niet lukt, is er nog altijd de herplantplicht.

Tevens maakte hij zich zorgen over aantasting van het nabijgelegen Natura 2000 gebied. Hoewel het uiteraard wrang is voor de inspreker, mijns inziens heeft het Waterschap wel degelijk geprobeerd zoveel mogelijk rekening te houden met de belangen van de inspreker en de natuur- en cultuurhistorische waarden. In de beantwoording wordt zelfs ingegaan op de kerkuilen die in de omgeving broeden. Toegezegd wordt dat voor het werk gestart er gekeken wordt of de kerkuil nog zit te broeden. Als dat geen zorg is voor de natuur van WSRL? Wat kun je nog meer verwachten?