Nog meer poezie

Overigens ontdekte ik van Jenneke Mijnlieff-Verschoor nog een ander mooi gedicht over dijken.

Dijken

Dijk langs het Steurgat

Die dijk is mij een godsgeschenk
daar voel ik rust in sterke handen
graast zwart-wit bont uit Friese landen
zijn tuinen waar ik jeugd herdenk

De stee verankerd in de dijk
Men kan daar vele hoenders kijken
de pauwen die met veren prijken
het hoogstamfruit hangt gaaf te kijk

Hier ligt de schepping uitgespreid
rondom het glanzen van de paarden
en altijd weer Jan Mankes geit

Op stille uren van de dagen
lijkt men geheven uit de tijd
ga ik steeds trager langs de hagen