Is een blog nu wel of geen dagboek?

Het dagboek van Anne Frank (AnneFrank.org)

Wie een dagboek bijhoudt, voert een gesprek met de belangrijkste persoon in haar leven; zichzelf. Zo schreef de Franse schilder Eugène Delacroix op 13 september 1822: "Het is mijn grootste wens om niet uit het oog te verliezen dat ik voor mijzelf alleen schrijf; naar ik hoop zal ik daardoor waarheidsgetrouw zijn. Daar wordt ik een beter mens van. Deze bladzijden zullen het me verwijten als ik van gedachten verander. Ik begin er goed geluimd aan"

In de passage van Delacroix lezen we drie interessante dingen. Ten eerste 'het is mijn grote wens dat ik voor mijzelf alleen schrijf'. Als dat echt waar is, had de schilder zijn dagboek moeten verbranden. Of ik had geen blog moeten bijhouden in de voorbije tien jaar. Ten tweede schrijft hij dat hij een beter mens wordt van zijn dagboek. Is dat echt waar? Of is een dagboek of blog vooral bedoelt om greep te krijgen op de wereld en je eigen plek daarin? De derde opmerking van de schrijver dat hij goedgeluimd begint, wordt teniet gedaan door de algehele tendens dat de meeste dagboeken meer ellende dan geluk beschrijven. Misschien maar goed ook; ongeluk levert mooiere verhalen. Of zoals Tolstoi al schreef in Anna Kerenina; 'Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar, maar elk ongelukkig gezin is ongelukkig op geheel eigen wijze'. Deze inzichten komen uit het artikel van Wilma de Rek in de Volkskrantbijlage van zaterdag, die is gewijd aan dagboeken. Heel boeiend om te lezen. Maar is een blog nu wel of geen dagboek?