Alida Hendrica Boxman (2)

Alida Hendrica Boxman (collectie RKD - Instituur voor Nederlandse Kunstgeschiedenis)

Een bundel van Abraham Boxman met daarin de gedichten over zijn zusje Alida Hendrica had ik al langer, maar deze week kreeg ik een tweede bundel met nagelaten gedichten thuisgestuurd. Daarin schrijft Abraham Boxman op 23 mei 1823 opnieuw over zijn zusje in een gedicht aan zijn schoonbroeder H.E. Verschoor.

O wis, Gij leest ze vaak, en droomt haar aan uw zijde,
Wanneer haar minnend oog zoo teeder aan mij hong
Mijn vreugdelied een glas op hare wangen spreidde,
En bij een sombrer toon haar oog een traan ontsprong.
En - ook dat laatste lied, zoo vaak verstikt door 't weenen,
Waartoe 't slechts woorden vonden, na weken, stom van smart,
Ook dat herleest bij vaak! - 't Zal vaster ons vereenen
En sterkt den band door haar geknoopt om beider hart.
Het toont u , wat Gij mist dat heb ook ik verloren,
Wat Ge eens hervinden zult, dat, vinde ook ik eens weer;
En zij, de Zalige, ziet uit hare Engelenkoren
Met eeuwge hemelmin op Gade en Broeder neer.

Ik had al eens het graf bezocht van Hermanus Eliza Verschoor op de begraafplaats in Sleeuwijk in de hoop daar haar naam terug te vinden op zijn grafsteen. Tevergeefs, alleen zijn tweede vrouw staat op de grafsteen. Wel vond ik eerder de akte met haar nalatenschap terug. Zo liet ze voor 370 gulden aan sieraden na. Maar groot was mijn vreugde toen ik vandaag ineens een schilderij van haar terugvond. De hoop op een beeltenis van haar had ik niet eerder, foto's waren er immers nog niet in 1822. Maar het RKD - het Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis heeft een portret van haar in de collectie van een onbekende kunstenaar. Het werd in 1993 geschonken vanuit een prive collectie. Op de achterzijde staat een emotioneel in memoriam van haar echtgenoot.