Bidden in de Biesbosch

Laatste dienst in het Biesboschkerkje in april 2004 (foto Brabants Dagblad)

De Biesbosch moet in vroeger eeuwen op zondag vrijwel leeg zijn geweest. De vissers, vogelaars en griendwerkers trokken immers voor de zondag weer naar de Vrouwenhemel en andere omliggende dorpen en stadjes. Pas in de tweede helft van de 20^e eeuw werd er een kerkje gebouwd in het gebied, de Biesboschkapel. Deze werd in 2004 verlaten door de kerkgangers omdat zij een nieuwe, grotere (Biesbosch) kerk bouwden in Werkendam. 

Toch dateert het religieus erfgoed in de Biesbosch al van eeuwen her. Op 14 juli 1377 verkreeg Reinoud Johan Minnebodezoon toestemming van Hertog Albrecht van Beieren, graaf van Holland, om op hun landgoed Eemsteijn uit eigen middelen nabij Eemkerk (circa één uur gaans van Dordrecht) een klooster te stichten. In 1382 bekrachtigde de Utrechtse bisschop Florens van Wevelinkhoven de stichting van een kerk en klooster die onderdak zou bieden aan dertien kanunniken onder leiding van een proost. De kloosterlingen droegen "witte caputsen met vierkante zwarte bonnetten en witte subtilen". Eemsteijn verkreeg dankzij Reinoud het visrecht op de Merwede. Dit recht werd door het klooster aan derden verpacht. Mede door de Sint-Elizabethvloeden van 1421 en 1424 verdween het klooster Eemsteijn, het werd later herbouwd nabij Zwijndrecht..  Er schijnt nog een fundering te liggen bij de polder Steenen Muur, maar zeker is dat niet. Net als er in Dordrecht nog resten zijn teruggevonden van verdwenen dorpen van voor de Sint Elizabethsvloed, zoals bv. Wolbrandskerke, zou het natuurlijk prachtig zijn als resten van het klooster Eemsteijn en Eemkerck (de kerk langs de Eem, een zijriviertje van de Alm) ooit worden teruggevonden. Wat als archeologen er hun tenten mogen opslaan om nog eens uitgebreid te zoeken naar het verdwenen religieus erfgoed in de Biesbosch?