Van tegeltuin tot torteltuin

“De Torteltuin wordt opgeruimd”, zei mevrouw Helderder opgewekt. “Opgeruimd?” Ja, alle bomen worden omgehakt. En alle struiken en alle onkruid en alle planten worden weggehaald. En er komen tegels te liggen. Het wordt een Tegelpleintje. Met een keurig bloemperk in het midden”. 

Uit Pluk van de Petteflet van Annie M.G. Schmidt (1971) 

Tegels of groen?

Het is niet denkbeeldig dat de kinderboekenschrijfster Annie M.G. Schmidt zich in 1971 liet inspireren door het rapport ‘Grenzen aan de groei’ van de Club van Rome. Wetenschappers waarschuwden in het rapport voor uitputting van de aarde. In het kinderboek ‘Pluk van de Petteflet’ schreef Annie M.G. Schmidt over het protest tegen het veranderen van een tuin in een tegelpleintje. In 1971 was nog geen sprake van klimaatbeleid, dat ontwikkelde zich pas vanaf 1992 toen de Verenigde Naties in Rio de Janeiro het eerste Klimaatverdrag afsloten (United Nations Framework Convention on Climate Change) om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen. Het Klimaatverdrag werd in 1997 uitgebreid met het Kyoto protocol. Najaar 2015 werd tijdens de klimaatconferentie in Parijs het Akkoord van Parijs vastgesteld, daarin verplichten alle landen zich om hun emissies bij stellen.  

Stenen tuinen in de Sluyterstraat

Anno 2019 past het verhaal uit Pluk van de Petteflet over de Torteltuin en het Tegelpleintje wonderwel in de steeds luidere oproep in het maatschappelijke debat om de voortgaande verstening van particuliere tuinen tegen te gaan. Zeven rechtstreekse overburen in mijn straat lijken wel een beetje op mevrouw Helderder uit het citaat van ‘Pluk van de Petteflet’. In de afgelopen twee jaar zijn stuk voor stuk de voortuintjes vervangen door een Tegelpleintje. Een betegelde voortuin met slechts een klein bloemperkje. Van de zestig woningen in deze straat hebben inmiddels 27 huizen een betegelde voortuin. Zicht op het aantal betegelde achtertuinen ontbreekt.