Als klein jongetje kijken naar het vullen van zandzakken

Niet iedere bestuurder heeft herinneringen aan het hoge water, zoals Dana van der Kraan die zich daar niets van kan herinneren. Voor haar partijgenoot Paul van Gent was het hoge water nog een beetje een 'ver van zijn bed show'.  

Zo ongeveer moet Paul van Gent zich hebben gevoeld, als klein jongetje op de dijk kijken naar het vullen van zandzakken

"Ik was in 1995 pas tien jaar, dus veel herinner ik me niet. Ik ben opgegroeid in Krimpen aan de Lek, het dorpje aan de andere kant van de Lek bij Kinderdijk. Wat ik me wel herrinner is dat het 'spannend was'. En dat toen ik niet veel later verhuisde naar Brabant erachter kwam dat mijn kinderlijke veronderstelling dat hoogwater en dreigende dijken een jaarlijks terugkerend fenomeen waren, waar iedereen mee werd geconfronteerd niet bleek te kloppen. Het heeft mijn besluit om me als bestuurder in te zetten niet direct beïnvloed, maar is ongetwijfeld wel onderdeel van een levenslange band met water. Als klein jongetje op de dijk kijken naar hoe zandzakken worden neergelegd maakt wel indruk".