Memento mori

In een column in het Reformatorisch Dagblad las ik dat 3 januari de dag is van 'Memento Mori'.  Ik had dit nog niet eerder gelezen. Voor mij is 3 januari ook altijd een Memento Mori dag, omdat het de geboortedag is van mijn eigen vader. 

Het schip Nooit Volmaakt van mijn opa Hendrik Kieboom

Mijn vader werd geboren op 3 januari 1936 en zou dus vandaag zijn 87e verjaardag hebben gevierd, ware het niet dat hij in 1989 is overleden op de leeftijd van slechts 53 jaar. Hoe ouder jezelf wordt, hoe meer je beseft dat hij nog zo jong was. Om terug te komen op 'Memento Mori',  ook mijn eigen vader nam die woorden weleens in de mond. Mijn vader verloor al jong zijn eigen ouders, misschien was hij zich daardoor wel meer bewust van de broosheid van het leven. 

Jan-Willem Kieboom (1936-1989)

Op zijn vierde verjaardag in 1940 liep zijn eigen moeder zware brandwonden op, ze overleed enkele dagen later aan haar verwondingen, Jammer dat ik mijn eigen vader nooit gevraagd hebt, wat hij zich daar nog van kon herinneren. Zijn jongste zus heeft me wel verteld dat ze zich schuldig voelde over het ongeluk, omdat ze zich herinnerde dat ze die dag volgens haar stout was geweest. Zijn vader overleed anderhalf jaar later aan nierfalen.