De week van de Papsluis

De restauratie van de Papsluis startte in april 2006

Tien jaar geleden werd de grootscheepse restauratie van de Papsluis afgerond. Reden om deze week uitgebreid aandacht te besteden aan deze bijzondere waaiersluis. 

Bijna als een vis op het droge ligt de monumentale Papsluis (1815) in het uitgestrekte polderlandschap aan de rand van de Biesbosch. Aan de fietsdijk tussen de Kille en de Schans langs enkele kabbelende slootjes, die op geen enkele wijze herinneren aan de wrede streken van de woeste waterwolf die ook in dit gebied huis heeft gehouden. Zoals tijdens de Sint-Elisabethsvloed van 1421, maar ook tijdens de Sint Ignatiusvloed in 1953. De dijk werd aangelegd in 1646, toen weer een deel van het gebied kon worden ingepolderd en land werd teruggewonnen dat in 1421 door de Sint Elisabethsvloed verloren was gegaan. Later ontstond aan deze dijk het dorp Nieuwendijk en het buurtschap De Kille. De Papsluis is samen met de inundatiesluis bij Woudrichem het oudste militaire bouwwerk van de Nieuwe Hollandse Waterlinie in het Land van Altena. De sluis werd vanaf 1847 beschermd door een batterij. Pas in 1878-1879 werd fort Bakkerskil gebouwd ter bescherming van de meest zuidelijke inundatiesluis van de 85 kilometer lange Waterlinie. En zoals eerder opgemerkt, de huidige Bakkerskil lijkt een kabbelende sloot, maar vormde ooit de vaarweg van Gorinchem naar Geertruidenberg. Door de verdergaande inpoldering van de Biesbosch verloor de Bakkerskil die functie voorgoed in de twintigste eeuw.

De Papsluis bleef tot 1970 in handen van de rijksoverheid en werd vervolgens overgedragen aan  Hoogheemraadschap Alm en Biesbosch, de voorganger van de huidige eigenaar Waterschap Rivierenland.