Slow Fashion in Dordrecht

Zaterdag bezocht ik de expositie Slow Fashion in het Dordts museum. En ik heb genoten van al die prachtige jurken. Maar ook van de verhalen over het bewaren van de kleding en het steeds weer aanpassen van die jurken aan de nieuwste mode. De kleding behoort tot de collectie van het museum, maar werd voor het eerst in vijftig jaar aan het publiek getoond. 

Prachtige jurken in het Huis van Gijn

Zeker in de gegoede kringen was van het verslijten van kleding niet echt sprake, zodat vermaken naar de nieuwste mode heel logisch was. Maar natuurlijk gebeurde dat ook uit zuinigheid. Zeker in al die lange, wijde jurken gingen vele meters kostbare stoffen, zoals bijvoorbeeld zijde. En als iets dan toch te klein werd, dan werd het vermaakt tot een kinderjurkje. Uit mijn jeugd herinner ik me nog wel dat ook mijn oma en moeder van volwassen kleding weer kinderkleding maakten. Of gebreide truien eindeloos uithaalden om weer iets nieuws te breien. Naast de jurken in het Dordts Museum was ook de expositie Leven in Leer meer dan de moeite waard, deze was samengesteld uit archeologische vondsten van schoenmakersmaterialen.  Sommige van de leerrestanten bleken verrassend modieuze schoenen.

Je zou toch maar in zo'n jurk rond mogen schrijden?

Naast de expositie in het Dordts Museum werd in Huis van Gijn de inhoud van kledingkast van de vroegere bewoners getoond. Ook hier waren prachtige jurken te zien. Ik was al eerder in het Dordts Museum en schreef toen over de jurk van Maria Catharina Meertens, die ook in de expositie Slow Fashion was te zien, samen met het schilderij waarop Maria is te zien.