Dag 115: Het mooiste plekje
Gisteren schreef ik over de verkiezing van het mooiste plekje van Nederland. En dat de Biesbosch best mee mag doen aan die verkiezing. Ik sta daarin niet alleen. Op de website http://www.demooisteplek.nl/ heeft Jos van Oord op 15 februari de Biesbosch ook voorgedragen. Er staat ook bij waarom.
Plek van herinneren
Brabant, Waterrijkgebied 'De Biesbosch', met stilte, ruimte
“Het landschap van De Biesbosch heeft een samenhang van tegenstellingen: het ruige en het stille, het geheimnisvolle en het geopenbaarde, het mooie en wat angstig kan maken...water en land in een prachtig samenspel.
Ooit is de Biesbosch ontstaan door een ramp( de Elisabethvloed).Maar nu -zo gaat het- is dit Deltagebied een oord van thuiskomen, een plek waar je de door weldadige stilte wordt gedragen. Door de afsluiting van de Haringvliet verdween eb en vloed (waar ik als kind al zo van genoot, spelen op drooggevallen zandplaatjes), waar door vervuiling toenam. Maar de natuur is sterk en er ontstaat een nieuwe fauna en flora. Het is een plek van herinneren:mijn vader zat er ondergedoken in de oorlog, mijn grootvader werkte er in de grienden...Maar voor elk mens kan het zo'n plek zijn: herinneren wie je bent, wie je mag zijn, op de adem van de Biesboschwind verder gaan, staren naar de luchten, horen van de watervogels, ruizen van het riet.Er is een plek in de Biesbosch -15 km. van Werkendam- waar ik regelmatig kom. In weer en wind, alle seizoenen.Steeds ga ik er weer heen alsof ik er voor de eerste keer naar toe ga en laat ik mij verrassen.Doe dat door: huur een bootje of koop een kaartje bij een rondvaartboot (Drimmelen). Of het beste: een kano en ga er mee door de kleine kreekjes...en kijk...”
Plek van herinneren
Brabant, Waterrijkgebied 'De Biesbosch', met stilte, ruimte
“Het landschap van De Biesbosch heeft een samenhang van tegenstellingen: het ruige en het stille, het geheimnisvolle en het geopenbaarde, het mooie en wat angstig kan maken...water en land in een prachtig samenspel.
Ooit is de Biesbosch ontstaan door een ramp( de Elisabethvloed).Maar nu -zo gaat het- is dit Deltagebied een oord van thuiskomen, een plek waar je de door weldadige stilte wordt gedragen. Door de afsluiting van de Haringvliet verdween eb en vloed (waar ik als kind al zo van genoot, spelen op drooggevallen zandplaatjes), waar door vervuiling toenam. Maar de natuur is sterk en er ontstaat een nieuwe fauna en flora. Het is een plek van herinneren:mijn vader zat er ondergedoken in de oorlog, mijn grootvader werkte er in de grienden...Maar voor elk mens kan het zo'n plek zijn: herinneren wie je bent, wie je mag zijn, op de adem van de Biesboschwind verder gaan, staren naar de luchten, horen van de watervogels, ruizen van het riet.Er is een plek in de Biesbosch -15 km. van Werkendam- waar ik regelmatig kom. In weer en wind, alle seizoenen.Steeds ga ik er weer heen alsof ik er voor de eerste keer naar toe ga en laat ik mij verrassen.Doe dat door: huur een bootje of koop een kaartje bij een rondvaartboot (Drimmelen). Of het beste: een kano en ga er mee door de kleine kreekjes...en kijk...”
0 Comments:
Post a Comment
http://hanviskie.blogspot.com/?m=0"><< Home