hanviskie

Hanviskie schrijft op haar blog regelmatig over water en het waterschap. Als bestuurslid van Waterschap Rivierenland schrijft ze vooral over het werkgebied van Rivierenland, met speciale aandacht voor de ontpoldering van de Noordwaard in Werkendam. De blog is soms informerend, soms opinierend, vaak kritisch of prikkelend. Om zo waterschappers en burgers scherp te houden! En mijn kiezers op de hoogte te houden van mijn werk als volksvertegenwoordiger.

Sunday, February 02, 2020

Kerken verwoest in de oorlog (10)

In deze tiende aflevering gaat het om een kerk die juist niet werd verwoest in de oorlog. De Martinuskerk in de vesting Woerkum is gespaard van vernielingen aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.

De Martinuskerk in Woudrichem


Terwijl in het vestingstadje wel de korenmolen 'Nooit Gedagt' werd volgestopt met munitie en opgeblazen werd  op 21 april 1945. Hoe de kerk in Woudrichem ontsnapte aan die vernieling is opgetekend door onder andere Teus van Tilborg. Hij schrijft in het boekje 'Korenmolen Nooit Gedagt Herrezen' ook over de kerk, de toren wordt in de laatste dagen van de oorlog gevuld met 1350 kilo dynamiet. Later zou er 450 kg zijn weggehaald en vervangen door zandzakken. "De ondergang van deze eeuwenoude kolos zal de Martinuskerk en een groot gedeelte van het stadje in zijn val meesleuren".  

Het bijzondere orgel in de Mattinuskerk


Op 21 april 1945 verstrijken zo de uren. De Duitse Ortskommandant Spangenberg staat organist Van den Heetcamp per gratie toe, het orgel n de kerk te redden. Enkele bekwame mensen halen het uit elkaar, om het in veiligheid te brengen. De korenmolen Nooit Gedagt, hoog boven het stadje uitrijzend is ook ondermijnd. Het onheil voor Woudrichem lijkt niet meer te keren. Door het volhardend  optreden van Willem Wijnbelt en IJsbrand Kentie tegenover de Duitse commando, waarbij zij Ortskommandat Spangenberg indringend op de catastrofale gevolgen wijzen en het moedige gedrag van Pieter Kodde blijven de toren en de Martinuskerk gespaard.  De Woerkumse korenmolen wordt wel totaal vernield, maar kreeg een tweede leven door de herbouw in 1992.

Teus van Tilborg schreef een boekje over de herbouw van de korenmolen