Dag 3: Het concert des levens

Mijn ouders hadden vroeger een bordje aan de muur hangen met de spreuk ‘Van het concert des levens krijgt niemand een program’. Uiteraard vond ik dat toen nogal oudbollig. Mijn ouders hebben echter zelf aan den lijve mogen ondervinden hoeveel waarheid er in die ‘tegeltjeswijsheid’ zit. Vandaag zou mijn vader 70 jaar geworden zijn, hij mocht echter niet ouder worden dan 53.

Zelf heb ik ook sinds enige tijd deze spreuk aan de muur hangen, ieders leven neemt immers weleens een wending die je misschien liever anders had gezien. Ook voor politici bevat de spreuk veel waarheid, ministers of wethouders moeten soms wel eens onverwacht aftreden. Zelf heb ik de spreuk gebruikt op de laatste CDA ledenvergadering. Ik had immers langere tijd getwijfeld of ik wel door wilde als raadslid. Maar in het laatste jaar heb ik geleerd dat je soms geduld moeten hebben als politicus, reden om toch gemotiveerd opnieuw te kiezen voor het raadslidmaatschap. Als je dan door je eigen leden ineens op een ‘onverkiesbare’ plaats wordt gezet, moet je wel even slikken. Maar later moest ik terugdenken aan die spreuk: ‘Van het concert des levens krijgt niemand een program’.