Troost met Augustinus

Ween niet
De dood is niets
Ik ben slechts naar de andere kant
Ik ben mezelf, jij bent jezelf,
wat we voor elkaar waren, zijn we nog altijd
Noem me zoals je me steeds genoemd hebt
spreek tegen me zoals weleer
Op dezelfde toon, niet plechtig, niet triest

Lach om wat ons samen heeft doen lachen
denk aan mij, bid met mij
Spreek mijn naam uit thuis, zoals je altijd gedaan hebt
zonder hem te benadrukken,
zonder zweem van droefheid.
het leven is wat het altijd is geweest,
de draad is niet gebroken.
Waarom zou ik uit je gedachten zijn?
Omdat je me niet meer ziet?

Nee, ik ben niet ver,
Juist aan de andere kant van de weg,
Zie je, alles is nu goed.
Je zult mijn hart opnieuw ontdekken
en tederheid terugvinden.
Dus droog je tranen en ween niet
als je van mij houdt.