Het schip

Er kwam een schip gevaren

het kwam van Lobith terug

met grint en rivierzand geladen

Het richtte zijn boeg naar de brug

De scheepsbel was helder te horen

de brugwachter kwam al in zicht

een halfuurslag viel van de toren

Het schip voor door schaduw en licht

Met boegbeeld en naam kwam het nader

de ophaalbrug ging omhoog

een deining liep door het water

dat tegen de schoeiing bewoog

Er stond een kind op de kade

- ik was het, ik was nog klein -

het had niets meer nodig op aarde

om volkomen gelukkig te zijn.

Ida. M. Gerhardt