Klimaatadaptatie in het landschap

Het ontwerp van de wakkere dijk in Munnikenland lijkt bijna een kunstwerk, maar hoe ziet dat er eigenlijk echt uit?

Hoe gaan we de grote opgave tot klimaatadaptatie in het landschap in passen? Is daar bijvoorbeeld bij de projecten van Ruimte voor de Rivieren rekening mee gehouden? En in het Deltaprogramma? En hoe doen we dat bij al die dijken die de komende jaren moeten worden opgehoogd? Daarover sprak Dirk Sijmons, landschapsarchitect bij H+N+S en voorheen rijksadviseur van het landschap. En dat we dat landschap dat wordt gemaakt door al die aannemers en waterbouwers moeten zien als één groot kunstwerk dat nooit af. En juist dat Deltaprogramma ziet hij als een enorme uitdaging en absoluut geen verschrikkelijk corvee; nut en schoonheid moeten vooral dicht bij elkaar blijven. Als voorbeeld noemde hij de Flevopolders, dat het mooiste land-art project is van de hele wereld. Maak gebruik van die knetterende electriciteit tussen natuur en cultuur! In het debat later hield hij nog een warm pleidooi om vooral niet te kiezen voor rotonde kunst, maar het integreren van kunst in het landschap. De echte kunstenaars van het landschap leefden al eeuwen geleden als landmeters. Zo ontstond ook de Beemster dat thans werelderfgoed is. Jan de Haan van de provincie Gelderland benoemde specifiek de dijkverzwaringen en kansen om te komen tot mooiere dijkprofielen.