Hillary

Grafsteen van Toontje Sprenger

Natuurlijk kan ik mijn lezers voor houden dat ik de hele nacht heb opgezeten om te zien hoe Hillary Clinton als eerste vrouw tot president van Amerika werd gekozen. Maar laat ik eerlijk blijven, ik schrok pas om vijf uur in de ochtend wakker. Uiteraard wierp ik toen wel als eerste een blik op mijn twitter timeline. Toen nog levend tussen hoop en vrees dat het haar echt zou lukken om de machtigste positie ter wereld te veroveren. Dan zou ik mijn enige kleindochter voor kunnen houden dat je als vrouw alles kunt bereiken in het leven. Helaas mocht het niet zo zijn. Toch maakt dat de prestatie van Hillary niet minder bijzonder, ze blijft de eerste vrouw die zo ver is gekomen. Ze was ook de eerste vrouw die tijdens een wereldvrouwen conferentie zei dat vrouwenrechten mensenrechten zijn. Alleen daarom al verdiend ze mijn sympathie. Al is het natuurlijk een illusie te verwachten dat we met een vrouw als president in het Witte huis een betere wereld zouden krijgen, zo realistisch ben ik natuurlijk weer wel.

Helaas is macht voor vrouwen nog altijd niet vanzelfsprekend, ik zie het bijna dagelijks om mij heen. Toen ik twee jaar geleden een jonge SGP vrouw uit Werkendam wilde interviewen werd me dat onmogelijk gemaakt door de voorzitter van de jongerenafdeling. Hij dacht kennelijk voor haar te kunnen spreken. Juist dat soort gedrag stoort me nog altijd mateloos. Reden om toch vooral te blijven pleiten voor meer vrouwen in de politiek en in besturen. Bij de uitreiking van de laatste Toontje Sprengerpluim op 8 maart heb ik mijn ideaal maar weer eens benoemd. Minimaal tien vrouwen in de gemeenteraad van de nieuwe gemeente. Wie doet mee in de zoektocht naar de Hillary's van Altena?