Verlangen naar een kerstkaart

Al dagen wilde ik een blog schrijven over Kerst. Twee bijzondere dagen die al jarenlang worden doorgebracht in familiekring. Dat begon al jong, mijn oma Johanna de Jong was geboren op Eerste Kerstdag en als kind ging ik daar steeds op verjaardagsbezoek met ons ouderlijk gezin. 

Samen met mijn zus boodschappen doen op de Hoogstraat

Ook nadat ik getrouwd was heb ik haar nog weleens bezocht op Eerste Kerstdag. En ik denk dat ze mij misschien ook nog wel kerstkaarten stuurde in die tijd. Maar mijn oma is er lang niet meer. Juist tijdens die warme familiedagen mis je vooral je naaste familie.  Ook mijn vader is er al lang niet meer om Kerst mee te vieren. 

De laatste kerstkaart van mijn zusje

En ineens, toen ik vlak voor Kerst een kerstkaart van de deurmat opraapte, dacht ik aan mijn zusje. Zij schreef altijd trouw kerstkaarten, zelf was ik daar veel slordiger mee en schoot het er door de kerstdrukte altijd bij in. Waar zou haar laatste kerstkaart zijn gebleven? Gelukkig had ik die snel gevonden. Toen ik haar naam las, verlangde ik ineens heftig naar een kerstkaart van mijn zus. Het zal nooit wennen te weten dat ik nooit meer een kaart van haar zal ontvangen. Gewoon met de simpele woorden; liefs Matty.