Dag 72: Machtsmisbruik

Het nieuws in Nederland van de afgelopen dagen wordt beheerst door de dood van de Serviër Milosevic. Een man die al sinds 12 maart 2002 in Scheveningen in de gevangenis verbleef vanwege de aanklacht van genocide van het Joegoslavië tribunaal. Het leverde hem vele bijnamen op, zoals de Hitler van de Balkan. Je vraagt je bij het lezen over deze wrede man vooral af, hoe wordt iemand zo? Hoe kan iemand zo wreed zijn en de verantwoordelijkheid willen dragen voor het uitmoorden van mensen? Niet alleen bij Milosevic overigens, ook bij de misselijk makende beelden over bijvoorbeeld mishandeling van gevangen genomen soldaten, rijst die vraag op. Kan de macht die je hebt over iemand of over burgers je zo vervormen, dat geweld normaal wordt. En kun je dan ’s nachts nog slapen? Zou ikzelf tot zoiets in staat zijn? Heel soms lig ik wakker als ik iemand beledigd heb, of niet zo vriendelijk ben geweest. Andere keren ga ik daar schouderophalend aan voorbij. Zal het ook zo zijn gegaan bij Milosevic? In het begin misschien nog weleens wakker liggen van wreedheden en machtsmisbruik, maar er later schouderophalend aan voorbij gaan. In mijn periode van vier jaar raadslidmaatschap kan ik me nu geen voorbeelden herinneren van machtsmisbruik. Maar je bent daarin natuurlijk niet objectief als raadslid. Misschien zijn er lezers van mijn weblog die wel voorbeelden kunnen noemen van machtsmisbruik in de afgelopen jaren. Die hoor ik dan graag.