Dag 96: Het piepschuimgate

Op het nieuwe milieustation moet per kilo betaald worden.

Integriteit moet één van de belangrijkste eigenschappen zijn van een politicus. Toen mijn dochter enige tijd geleden een zolderkamer huurde in Werkendam, moest er heel veel papier en piepschuim verwijderd worden. Ik bood aan dit met de auto even naar de (toen nog oude) milieustraat te brengen, in de veronderstelling dat beide componenten gratis waren. Daar aangekomen bleek echter dat piepschuim onder restafval valt en dat er betaald moest worden. Ik had nog net tien euro bij me. Bij het stortbordes aangekomen bleek echter dat storten minimaal 12,50 euro kostte en zoveel geld had ik niet bij me. “Geef maar vijf euro, het weegt ten slotte bijna niets”, zo werd me voorgehouden. Ik betaalde de gevraagde euro’s en loste het piepschuim. Helemaal verkeerd natuurlijk. Ten eerste had ik niet het juiste tarief betaald, ten tweede had ik me moeten bedenken dat de ambtenaar nu wel vijf euro had gehad, maar hoe ging hij dat in de administratie verantwoorden? Zowel het raadslid als de ambtenaar hadden hier gefaald in integriteit. Als dit ooit uit zou lekken naar de media zou Werkendam zijn eigen ‘piepschuimgate’ hebben. Ik heb het altijd onthouden omdat ik me er niet prettig bij voelde, al was het nog zo’n futiliteit. Tenslotte leg je als raadslid niet voor niets een eed af. Overigens zijn er ook gemeenten waar ambtenaren een eed afleggen. In Rotterdam bijvoorbeeld krijgen de ambtenaren zelfs een oorkonde bij de eedaflegging. Een goede zaak, ook zij moeten zich ervan bewust zijn dat integriteit hoog in het vaandel hoort te staan van de overheid.