Dag 97: Kozakkenbloed

Heb jij ook Kozakken bloed, zo werd er vanavond aan me gevraagd. Dit naar aanleiding van de lezing over de Kozakken die Holland bevrijd hebben van de Fransen aan het begin van de 19e eeuw. Al snel bleek dat Kozakken en Werkendammers nogal wat gemeen hebben. Beiden zijn trots op hun roots. Bovendien zijn Kozakken ruw, barbaars, onverschrokken, ongemanierd, lusten graag jenever. Allemaal zaken waar ook Werkendammers nogal eens op worden aangesproken, zeker door mensen van elders. Zouden er dan toch veel gewonde Kozakken achtergebleven zijn in Werkendam nadat ze de Fransen hadden verslagen? Die zo gezorgd hebben voor het Kozakkenbloed bij de Werkendammers?
Anne Aalbers uit Hoogeveen vertelde smakelijk over de komst van de Kozakken naar Nederland, hij schreef er zelfs een boek over. En dat allemaal in de kantine van Kozakken Boys, onze heldhaftige en strijdlustige voetbaltrots. Op 8 december 1813 staken namelijk de Kozakken de rivier over vanaf Hardinxveld, ze landde aan de Kozakken Stoep. Deze lag in de buurt van scheepswerf Jooren in de uiterwaarden. En daar had de Werkendamse voetbaltrots haar eerste speelveld. Op die plek herinnert niets meer aan die historische gebeurtenis, ook de Kozakken stoep is verdwenen.
En daar moet snel verandering in komen, een bord met historische informatie op die plek en een verwijzing naar onze Werkendamse voetbaltrots. Volgend jaar bestaat de club 75 jaar, een mooie kans voor dit plan. Mijn Kozakken bloed stroomt er spontaan sneller van. Wat is immers een volk zonder historie?