hanviskie

Hanviskie schrijft op haar blog regelmatig over water en het waterschap. Als bestuurslid van Waterschap Rivierenland schrijft ze vooral over het werkgebied van Rivierenland, met speciale aandacht voor de ontpoldering van de Noordwaard in Werkendam. De blog is soms informerend, soms opinierend, vaak kritisch of prikkelend. Om zo waterschappers en burgers scherp te houden! En mijn kiezers op de hoogte te houden van mijn werk als volksvertegenwoordiger.

Sunday, March 18, 2018

Levenslessen van Griet op de Beeck


Griet op de Beeck in de Martinuskerk in Woudrichem

Zoals iedere lezer zich bij de boeken van Griet op de Beeck afvraagt of deze nu wel of niet autobiografisch zijn, zo popt de vraag op of het eigen verhaal van Griet op de Beeck wel echt is. Want schept niet iedere schrijver zijn eigen droomwereld of zo je wilt werkelijkheid? En deed ze dat ook niet tijdens haar lezing met zoveel levenslessen dat het bijna te mooi leek om waar te zijn? Alvorens de Vlaamse schrijver aan het woord kwam, strooide de organist zijn muziek door de fraaie, eeuwenoude kerk. Haar komst naar Woudrichem bij het Woerkums Literair Café vormde de afsluiting van een week toeren door heel Nederland vanwege de boekenweek.

Griet op de Beeck las ook voor uit enkele van haar boeken (foto Sjaak Groeneveld)

Alleen als we onze schaamte overwinnen kunnen we worden wie we zijn, zo hield Griet op de Beeck haar publiek voor. Alleen door soms zwak te zijn, kunnen we sterk zijn. Want niemand vertelt je hoe je moet leven en hoe je talent voor de liefde krijgt. Ze vertelde over het misbruik door haar vader, over het meest persoonlijke dat ze aan het papier had toevertrouwd, maar dat tegelijkertijd het meest universele is. Al die ellende onder het tapijt vegen en doen alsof het er niet is. Terwijl je juist dan onder het tapijt moet kijken. Met haar boeken wil ze vooral kinderen een stem geven, juist omdat ze zelf als kind geen stem had. Ondanks haar droevige jeugd blijft ze geloven in de maakbaarheid van de mens en blijft ze vechten tot het leven helemaal van haar zelf is. Echt jezelf worden, echte gesprekken voeren, dat is wat de schrijver wil. "Het was wel erg, maar ik heb teruggevochten en ben niet langer alleen. Ga vooral aan de slag met uw wonden". Haar lezing maakte indruk op het publiek in de goed bezette Martinuskerk, je kon een speld horen vallen. Na de pauze kwam de vraag wanneer ze ondanks haar bewogen jeugd na haar 20e helemaal gelukkig was geweest. Waarop ze liet weten tegen 'gelukkig worden' te zijn. "Je mag best zeggen dat je niet gelukkig bent of dat je dag niet leuk was. Probeer vooral te zoeken naar intensiteit, niet naar geluk. Zo leer je omgaan met het leven".

In de pauze signeerde de schrijver het boekenweek geschenk 'Gezien de feiten'