'Wettelijke basis voor RES ontbreekt'

Voor 1 oktober 2020 moesten alle dertig regio's hun Regionale Energie Strategie aanbieden aan de rijksoverheid. In de Volkskrant (kan helaas de link niet vinden) stond een boeiend artikel over de besluitvorming van de RES' en hoe transparant deze besluitvorming is geweest. 

RES kansenkaart van de Alblasserwaard

Ook participatie wordt nadrukkelijk genoemd. Bestuurders en stakeholders (en ambtenaren) kunnen wel mooie plannen bedenken, maar waar moeten straks al die windmolens en zonnepanelen komen te staan? En wat vinden de omwonenden daar nu echt van? Een antwoord geven op die vraag is schier onmogelijk, want ze zijn nauwelijks geraadpleegd. Ook volksvertegenwoordigers zijn niet goed aangehaakt geweest op de samenstelling. Zo telde ons waterschap maar liefst zes verschillende RES gebieden, die ook nog eens allemaal op een verschillende wijze tot stand zijn gekomen. Zie daar maar eens chocola van te maken. Bestuurskundige Marcel Bongers schreef in het Volkskrant artikel dat voor deze manier van besturen geen wettelijke basis is. 

In een Foto van oktober 2020 van het Nationaal Programma RES lezen we letterlijk: "Veel regio’s worstelen met de vraag wanneer het een goed moment is om inwoners bij de RES te betrekken. De participatie is tot nu toe in veel regio’s vooral op professionals en vertegenwoordiging van groepen gericht. Maatschappelijke participatie zit nog niet overal als volwaardige bouwsteen in het hart van het proces". 

Hoe transparant zijn de RES'en toe stand gekomen? 

In het Volkskrant artikel wordt overigens gesproken over de parlementen van de waterschappen. Dat vind ik dan wel weer aardig, klinkt toch beter dan AB? Maar in hetzelfde artikel valt ook de term 'ambtenaren zelf bestuur'.