Dag 56: Meisjesnaam

Het woord meisjesnaam vind ik een afschuwelijk woord. Waarom? Omdat het als volwassen vrouw belachelijk is om te spreken over jezelf als meisje. Als je zoals ik de veertig gepasseerd bent, ben je toch geen meisje meer. Maar goed, even verder over mijn ‘meisjesnaam’; Kieboom. Een oude familienaam die al sinds 1642 voorkomt in Werkendam.

Gevelsteen op Zevenhuizen; de initialen C.K. staan voor Cornelis Kieboom

Ik ben trots op mijn eigen naam (ik mijd altijd het woord meisjesnaam). Ik ben al op jonge leeftijd getrouwd en sinds die tijd draag ik de naam van mijn man: Visser. Toen vond ik het vanzelfsprekend. Maar als ik het over mocht doen, zou ik zeker mijn eigen naam houden. Maar nu ga ik vooral door het leven als Hannie Visser-Kieboom. Ik weet echter dat er ook mensen zijn die mij nog steeds Hannie Kieboom noemen. En ik ben ook weleens aangeschreven als Hannie Kieboom-Visser. En, ach ik laat het maar zo. Toch heeft die verwarring over mijn naam nu geleid tot een fout op de kieslijst. Daar staat nu dus ook Kieboom-Visser in plaats van Visser-Kieboom. En daar zit ik nu over te tobben. Kunnen de kiezers mijn naam straks terugvinden op de stemmachine? Als ze zoeken naar Visser zien ze alleen Kieboom-Visser. Of maak ik me nodeloos zorgen? Overigens was ik vandaag op de Genealogische dag van de Historische Vereniging Werkendam en De Werken c.a. Genealogie, het nazoeken van je stamboom gaat altijd via de mannelijk lijn, vrouwen zijn daarin onzichtbaar. Het deed me daarom deugd dat Nico Kosters, de man die het boek schreef over het geslacht Verschoor, het geslacht van zijn overgrootmoeder Verschoor op schrift stelde.