Dag 76: Ophokplicht

Vandaag maak ik op mijn weblog dankbaar gebruik van andermans tekst. Vlak voor de verkiezingen schreef Sjaak Koolen in het Brabants Dagblad in zijn column: “De politieke koorts heerst in alle hevigheid. Ik hoefde er geen moeite voor te doen om een kandidaat tegen het lijf te lopen. In alle hoeken en gaten doken ze op. Als een epidemie verspreidden ze zich door de streek. Op zoek naar de burger waarvoor ze het de komende vier jaar weer gaan doen.Over een paar dagen is deze vierjaarlijkse oprisping weer voorbij. Daarna komt er nog wat gedoe rond de wethouderszetels. En dan? Tja, en dan? Van de meeste kandidaten en gekozenen zullen we waarschijnlijk niet veel meer horen. Die verstoppen zich in raadzalen en commissiekamers achter stapels papier. Alsof ze zichzelf een ophokplicht hebben opgelegd”.

Politici verstopt achter stapels papier?

Hellegers gebruikte hetzelfde citaat donderdagavond bij de installatie van de nieuwe raad. Overigens was Hellegers iets minder bang voor raadsleden waar we nooit meer iets van horen. Hij wees erop dat van de 21 gekozen raadsleden er maar liefst 17 leden met voorkeursstemmen zijn gekozen. Vele raadsleden zijn actief in het verenigingsleven en steken regelmatig hun voelhorens uit in de samenleving. Overigens werd ik de afgelopen vier jaar inderdaad weleens wanhopig van al die pakken papier en de soms ellenlange saaie vergaderingen. Dan is het inderdaad veel plezieriger contacten te leggen met burgers en te horen wat er onder hen leeft. Dat lijkt me dan ook een goed voornemen voor de komende vier jaar. Sjaak Koolen is dus gewaarschuwd.