Dag 132: Bloggen als literair genre

Vanavond was Adriaan van Dis te gast bij het literair café. Een boeiend spreker, die terecht vertelde dat literatuur niets hoogstaands is. Maar gewoon zoals het leven zelf. Mooi om nog eens over na te denken. Zelf heb al heel wat literatuur verslonden en zo veel meegemaakt. Het is zoals mevrouw Mijnlieff-Verschoor eens dichtte in ‘Rondeel voor het boek’.

Virginia Woolf

Wie leest is nimmer meer alleen,
alleen zijn is dan altijd samen,
met hen die hier tot leven kwamen.
Verwantschap soms die nooit verdween.

Doris Lessing, Virginia Woolf, Geert Mak, Jan Siebelink, Harry Mulish, Hella Haasse; allemaal schreven ze boeken die me raakten. Adriaan van Dis bekende ook dat hij gelukkig is als hij schrijft. Zelf heb ik dat ook, schrijven doe ik altijd met plezier. Misschien dat het daarom lukt toch steeds weer iets op mijn weblog te plaatsen. Misschien wordt het ooit nog eens een literair genre; bloggen.