hanviskie

Hanviskie schrijft op haar blog regelmatig over water en het waterschap. Als bestuurslid van Waterschap Rivierenland schrijft ze vooral over het werkgebied van Rivierenland, met speciale aandacht voor de ontpoldering van de Noordwaard in Werkendam. De blog is soms informerend, soms opinierend, vaak kritisch of prikkelend. Om zo waterschappers en burgers scherp te houden! En mijn kiezers op de hoogte te houden van mijn werk als volksvertegenwoordiger.

Saturday, September 16, 2006

Dag 258: Gratis groen (2)

Succes kent vele vaders en de mislukking is wees.

Een spreekwoord dat velen wel zullen kennen. Dat spreekwoord schoot me te binnen toen ik de discussie rond gratis groen van maandag nog eens de revue liet passeren. Met name de rol van de ChristenUnie daarin. Steeds werd er aangegeven dat voor deze partij gratis groen een speerpunt was bij de verkiezingen. Prima, natuurlijk. Ook het CDA had gratis groen immers in haar verkiezingsprogramma opgenomen.
Het aanbieden van groenafval bij de gemeentelijke milieustraat dient gratis te zijn, zo schrijft het CDA haar verkiezingsprogramma.
CDA biedt burgers gratis groen aan op milieustation Hank tijdens haar verkiezingscampagne.

Na de coalitie-onderhandelingen kwamen partijen tot overeenstemming om acht maal gratis groen per jaar aan te bieden. Ook het CDA kon zich daarin vinden, ook met een grote tuin heb je immers aan acht zaterdagen wel genoeg. Omdat de wachttijden dit voorjaar wel erg opliepen heeft het CDA voorgesteld van de acht zaterdagen acht weekenden te maken. Een voorstel dat door SGP en PvdA gesteund werd. Voor de ChristenUnie was het nog niet genoeg, zij wilden altijd gratis groen. In hun campagne was dat immers ook een speerpunt. Toch was onderstaande zinsnede het enige dat ik terug kon vinden, gratis groen heb ik niet in hun verkiezingsprogramma kunnen ontdekken.

Diftar
Voor de ChristenUnie is het een logische stap, dat de huidige combinatievorm van differentiëren in volume- en aanbiedings-frequentie wordt vervolgd naar het wegen van het aangeboden afval. Het principe ‘de vervuiler betaalt’ kan zo nog meer zijn uitwerking krijgen. Dit is een eerlijk, rechtvaardig instrument waarbij grote ‘producenten’ van afval meer betalen dan kleine.