Zonder geluk vaart niemand wel

Tijd om ook iets te schrijven over family affairs aan het einde van 2018. Zo mocht ik ook dit jaar genieten van mijn zes kleinkinderen; mijn oudste kleinzoon werd een tiener, mijn enige kleindochter mocht naar groep 1 op de Morgenster in Sleeuwijk en een kleinzoon mocht naar groep 1 op het Baken. Kinderen worden snel groot, maar ook dat heeft zo zijn charmes. 

Het gezin van mijn dochter Colinda met mijn vier kleinzonen in de speeltuin in Nederhemert

Naast de kleinkinderen zijn daar nog mijn moeder, zussen en broers, In het voorjaar maakten we een uitstapje naar familie in Duitsland, heel gezellig zo met zijn vijven. Op ons zussen uitje mochten we viooltjes schilderen. 

Met mijn zussen en ma een dagje op bezoek bij familie in Duitsland

En dan was daar in het voorbije jaar nog de leergang HBO Bestuurskunde, boeiend om te doen. Maar studeren vergt toch wel veel tijd. De vier modules werden allemaal succesvol afgesloten, maar de eindopdracht moet nog worden afgerond en dat gaat in 2019 gebeuren. Naast studeren was daar ook mijn werk. Zo mocht ik weer mooie verhalen schrijven voor het Kontakt, Weekblad Schuttevaer,  Brabant Remembers en Brabants Dagblad. 

Een van de leukste foto's die ik mocht maken voor een artikel in het Brabants Dagblad over de zelfplukboomgaard in Zaltbommel

En natuurlijk verhalen voor het ledenblad van Effe Lustere, maar over erfgoed schreef ik gisteren al uitgebreid. Ik ontdek wel dat ik eigenlijk meer tijd nodig heb om echt uitgebreid te schrijven over wat 2018 mij allemaal heeft gebracht. Zo is daar nog het vrijwilligerswerk als scriba voor onze Maranthakerk in Werkendam, het secretariaat voor CDA Altena en de Vereniging Vrienden van het Biesboschmuseum (Ben jij al vriend?)

De wekelijks bloemen in de Maranathakerk, die altijd bij een zieke of jubilaris worden gebracht

Een vleugje cultuur kun je nog terugvinden in het werk voor stichting Poëzie Altena; in 2018 mocht ik een bescheiden bijdrage leveren aan het project 'Poetry4OneAltena'. Genoeg voor vandaag, morgen mijn blog over het werk voor Waterschap Rivierenland. 

Het gedicht in Dussen wordt bij het Kasteel voorgedragen door drie kleindochters samen met dichter Ton Lensvelt