Dag 117: Nimby

De bloeiende appelboom in mijn achtertuin

Van een lezer kreeg ik kritiek over mijn blog van gisteren. Ik had me er maar met een Jantje van Leiden van afgemaakt. “Je maakt helemaal geen punt”, zo luidde de kritiek. Uiteraard had die lezer helemaal gelijk. Schrijven dat het leven vroeger simpel was, getuigt van weinig visie en daadkracht. Eerder van je kop in het zand steken. Maar eerlijk gezegd blijft het energievraagstuk gewoon een groot probleem, dat weliswaar schreeuwt om een oplossing, maar die is niet simpel te geven. Windmolens wil niemand in zijn achtertuin; Not in my backyard. Een kerncentrale al helemaal niet. Maar het is net als met de grote markt in Geertruidenberg. Sta je met je rug naar de Amercentrale, zie je een prachtig historische plein. Keer je je om, dat doemt de Amercentrale op. “Kun jij dan zonder energie?” Nee, ik kan niet zonder energie, ik zou dan zelfs niet eens op mijn weblog kunnen schrijven. Maar vooralsnog ben ik ook een echte NIMBY. Geef mij maar mijn appelboom in de achtertuin. Hoor, ik daar iemand denken “alweer zo’n verhaaltje van niks, weer geen oplossing”. Misschien morgen.