Schrijven, mijn grootste vreugde

Dagen kun je nadenken over het onderwerp van je 2.000e blog. Niets dat je te binnenschiet, totdat ineens een boekje voor je neus ligt. Met een prachtige foto van Albert Camus, zo'n mooie zwart wit foto. Ergens uit de jaren vijftig? Of nog langer geleden? En onder die foto de woorden: Schrijven, mijn grootste vreugde! En dan ineens weet je waar je 2.000 blog over gaat. Over schrijven natuurlijk. Hoe kon ik daarover twijfelen? Want 2.000 keer een blog schrijven is toch zoiets als een dagboek van al die jaren. Bijna zeven jaren schrijf ik al regelmatig op mijn blog. En door de jaren heen is schrijven inderdaad mijn grootste vreugde geworden. Waarom? Gewoon, omdat het heerlijk is om je gedachten op papier (blog) te zetten en zo te ordenen. Want waar ben ik al die jaren mee bezig geweest? Bij de start van mijn blog op 1 januari 2006 ging het vooral over mijn werk als raadslid. Na mijn afscheid was er even een vacuüm. Zou ik blijven schrijven of toch maar gewoon stoppen. Totdat ik in aanraking kwam met waterschap Rivierenland. Dat bood nieuwe kansen en boeiende verhandelingen over de manier waarop we in ons land het 'water de baas blijven'.  Met dijken en gemalen. In al die jaren waren er weleens weken dat de fut eruit leek. Gewoon geen zin of inspiratie genoeg om te schrijven. Maar zoals ik al begon 'schrijven is mijn grootste vreugde'.  Ik ga dus gewoon door! Volgende keer blog 2001