Dordtse psalmen

Koorbanken om het nimmer te vergeten
weerbarstig hout; wie hebben er gezeten,
brede rivier, aan uw benedenloop?

Koorbanken van hout in de grote kerk in Dordrecht

O hoge bomen in de Noordenwind
koorbankenhout, altijd groene loofbomen
de Dordtse psalmen hoorde ik als kind
en waar ik ben of weldra nog zal komen
zolang de bomen groen zijn zal ik hopen
ik ben mijn vaderen zeer wel gezind

Strofe uit gedicht Dordrecht van Tom Naastepad (1921-1996)

Vandaag sprak onze predikant over de Dordtse leerregels die werden opgesteld tijdens de Dordtse synode van 1618-1619. Tijdens de dienst werd het gedicht 'Dordrecht' van Tom Naastepad voorgedragen. En toen moest ik ineens terugdenken aan het bezoek aan de expositie over Calvijn najaar 2009 in de grote kerk in Dordrecht. We brachten een bezoek aan de expositie samen met leden van de Historische Vereniging Werkendam en de Werken c.a. en gingen met de 'bijbelboot'. 

Een onbekende plek, ergens in Dordrecht

In de grote kerk van Dordrecht kon je ook psalmen luisteren, en zo hoorde ik weer psalm 116 vers 1. 'God heb ik lief', volgens mij de eerste psalm die ik moest leren als kind, prachtig om die zo terug te horen. Zo'n beetje als de Dordtse psalm van Naastepad in zijn gedicht Dordrecht. Die psalm 116 zong ik uitbundig, zelfs een keer op de schommel in de sluis van Hansweert of Wemeldinge. Thans is in het Dordts Museum de expositie 'Werk, bid en bewonder' over kunst & calvinisme te zien. Al twee maal eerder wilde ik deze bezoeken, de eerste keer was ik ziek en de tweede keer was het museum dicht. Binnenkort ga ik een derde poging wagen om de expositie te bezoeken.