Watersnoodmuseum houdt herinneringen levend

Het watersnoodmuseum in Ouwerkerk houdt jaarlijks op 6 november een oral history day. De datum is niet willekeurig gekozen, maar herinnert aan het sluiten van de dijkring om Schouwen Duiveland na de watersnoodramp van 1 februari 1953. 

Plauette van wijkgebouw Sleeuwijk

Dat gebeurde met caissons en op 6 februari werd het vierde en laatste caisson afgezonken. In die vier caissons is thans het watersnoodmuseum ingericht. Siemco Louwers, directeur van het museum, vertelde in de ochtend over diverse schenkingen die het museum cadeau kreeg. Zoals een pop van de familie Mosselman uit Ouddorp. 

De pop van de familie Mosselman

"Mijn ouders waren in het weekend van 1 februari niet thuis, samen met mijn zusje was ik bij mijn grootouders. Toen we moesten evacueren nam mijn oma haar breiwerkje mee, maar ik had niets. Ik dacht aan mijn pop en was verdrietig dat ik die niet had meegenomen. Eenmaal in Ahoy kreeg ik een andere pop, maar die heb ik nooit in mijn hart kunnen sluiten. Toen we weer terug naar huis konden, vond ik mijn pop ook weer terug". De pop van de familie Mosselman krijgt straks een plekje in het museum, daar nog veel meer persoonlijke spullen zijn terug te vinden. Zoals een trouwjapon en babykleertjes. Maar ook heel veel foto's van alle slachtoffers. 

Jurkje gemaakt van een parachute

In de middag hield dr. Susan Hogervorst een boeiende lezing over 'de digitale toekomst van oral history'.  Ze schreef eerder over de herinneringscultuur rond de Tweede Wereldoorlog. Veel boeken gingen voorheen alleen over verwoeste gebouwen en niet over de verwoeste mensenlevens. Juist door digitalisering kunnen verhalen beter ontsloten worden.