Dag 165: Het goede voorbeeld

Tja, daar sta je dan als goedwillende politicus. Wordt in de winkel je aankoop van een bolletje wol, breipennen en een lintje direct in een grote plastic tas gestopt. Zo snel, dat ik bijna niet meer durf te weigeren. Toch maar gedaan uiteindelijk. Even later met een stapel sokken en ondergoed hetzelfde dilemma. Zo zie je maar weer, je zegt weleens iets en voor je het weet kom je in de problemen. Toen ik vanmorgen in de krant mijn eigen milieu-tip las om plastic tasjes te weigeren, kon ik er natuurlijk niet meer onderuit. Volgens mij werd er zelfs op me gelet toen ik bij de kassa afrekende. Ooit heb ik op mijn weblog verteld over het piepschuimgate. Met het plastic tasje dreigt het dezelfde kant opgaan. Ik heb het in het openbaar gezegd, iedereen die mij nu met een plastic tasje ziet, kan mij direct aanspreken. Priemende ogen en opmerkingen als “Waarom heeft u dat plastic tasje niet geweigerd?” zullen voortaan mijn deel zijn. Help, ik ben een politicus.