Het stormt in de lokale democratie

Wim van der Donk sprak over de lokale democratie

Het stormt in de lokale democratie, dat was vrij vertaald de strekking van het betoog van commissaris Wim van der Donk tijdens de bijeenkomst van Binnenlands Bestuur in het provinciehuis in Den Bosch. Letterlijk, want vanwege de storm vandaag werd het programma in de war gegooid. Maar gelukkig was Van der Donk er wel als spreker. Hij sprak als altijd op bevlogen wijze over het openbaar bestuur. Want hoe kunnen we mensen betrekken bij de democratie als er een generatie opgroeit die wel wil feesten, maar niet wil bouwen? Daarmee legde Van der Donk een relatie met carnaval, want al die vrijwilligers die het carnaval in ere houden moeten wel samen een wagen bouwen. En wat als ze dat niet meer willen? En het laatste SCP rapport mag dan wel zeggen dat het merendeel van de mensen tevreden is, maar zo'n onderzoek is toch een achteruitkijkspiegel en geen toekomstverkenning. Dat Van der Donk even zei dat besturen in Brabant niet moeilijk is, was waarschijnlijk een 'slip of the tongue', want even later voegde hij daaraan toe dat het wel heftig stormt.

Op de vraag welke competenties de bestuurders van de toekomst moeten hebben, greep hij zelf wel terug naar het verleden. Hij sprak over mensen met maatschappelijk aanzien, die zijn geworteld in de samenleving. Bestuur moet dicht bij de mensen staan, representatief zijn, zoals het dertig jaar geleden gangbaar was. Anno 2018 is er teveel focus op controle, oppositie versus coalitie. Terwijl juist het compromis een taak is van de gemeenteraad. Daarbij riep hij tevens op tot een grondige evaluatie van het dualisme. En gemeenteraden moeten ook nadenken over waarom ze doen wat ze doen. Niet na gemeenteraadsverkiezingen weer voortgaan op dezelfde voet, maar nadenken over beter besturen. Zelf wil Van der Donk in 2018 nog meer naar buiten, het provinciehuis uit. En goed kijken naar zijn eigen agenda. En vooral meer tempo in besluitvorming. 

Naast Van der Donk sprak ook gedeputeerde Annemarie Spierings. Zij spraak over de waardigheid van het bestuur; zij maakt zich zorgen over die waardigheid. Bestuurders zijn niet perfect, maar ze mogen niet te harde woorden gebruiken; het mag niet om de toon gaan, maar het moet om de inhoud gaan. Alleen een waardig bestuur behoudt zijn gezag en wordt gerespecteerd. Bestuurders moeten dienend zijn; het draait immers niet om de bestuurders.