Als God de grienden weer ging kleuren

Hoe wonderlijk is het als je een schilderij onder ogen krijgt en dan direct weet welke dichtregels daarbij horen? Dat ondervond ik woensdag in het atelier van Paul Peet. Hij liet me enkele van de werken van Rinus van der Neut zien, die straks te zien zijn in het Biesboschmuseum. En bij een van die werken moest ik direct denken aan een gedicht van Bas van der Stelt (1926-2003) uit zijn bundel 'En altijd telden de bossen' (2010). 

Als God de grienden weer ging kleuren..........

O, stukje land geklemd tussen de rivieren

Waar heel mijn innerlijk aan is verkleefd

Waar hoog de wolken boven zwieren

Hier ben ik geboren, hier heb ik geleefd.

Als God de grienden weer ging kleuren

In duizend tinten zacht en warm

Als hij ontel'bre bloemen weer liet geuren

Dan voelde ik mij nimmer arm

Bovenstaand twee van de dertien coupletten die het gedicht telt. Bas van der Stelt was grienduil, buitenafwerker, postbode, vriendelijke hulp voor velen, maar bovenal man en vader.