Dag 303: Waar of niet waar?

Minister-president Balkenende heeft Profile Tyrecenter laten weten het belang van winterbanden te erkennen. Hij rijdt zelf momenteel ook op winterbanden. Dit gaf hij aan toen Profile Tyrecenter het bezoek van de Duitse bondskanselier Angela Merkel aangreep om bij de minister-president het belang van een krachtigere voorlichting in ons land over het nut van winterbanden en de wetgeving van met name Duitsland op dit vlak onder de aandacht te brengen. Naast het belang voor de verkeersveiligheid, lopen Nederlanders momenteel het risico op boetes in Duitsland als ze daar in de winter rondrijden met zomerbanden. Al eerder bleek in onafhankelijk onderzoek door TNS Nipo dat 52% van de vrouwen en 46% van de mannen ook daadwerkelijk een actievere voorlichting van de overheid verwacht rond winterbanden. Profile Tyrecenter lanceerde zelf eerder dit jaar http://www.mijnwinterband.nl/ om haar eigen verantwoordelijkheid te nemen qua voorlichting. Op deze site treft u ook een overzicht aan van de wetgeving rond winterbanden uit diverse nabijgelegen landen en kunt u een audiovisueel verslag zien van de ontmoeting van Profile Tyrecenter met de premier en de bondskanselier.

Dag 302: Agnes van Ardenne

Donderdag 9 november geeft Agnes van Ardenne, minister van Ontwikkelingssamenwerking een lezing in golfpark Almkreek. Zij zal ingaan op de rol van ontwikkelingshulp in relatie tot vrede, veiligheid en ontwikkeling. Van Ardenne bezoekt de regio op uitnodiging van de CDA afdelingen Aalburg, Werkendam en Woudrichem. De bijeenkomst begint om 20.00 uur; na de lezing is er ruimte voor vragen en discussie over nut en noodzaak van ontwikkelingssamenwerking.
Als minister bracht Van Ardenne in oktober 2003 de nota 'Ontwikkelingssamenwerkingsbeleid voor de komende jaren' uit. Het uitgangspunt dat Nederland 0,8% van het BNP aan ontwikkelingssamenwerking besteed, bleef gehandhaafd. Burgers, bedrijven, instellingen, organisaties en overheden worden meer betrokken bij ontwikkelingssamenwerking. En er is één lijst met 36 partnerlanden waarmee langjarig bilateraal wordt samengewerkt. Er komt een stabiliteitsfonds om snel te kunnen besluiten tot activiteiten ter bevordering van vrede, veiligheid en ontwikkeling.
Agnes van Ardenne (1950) begon haar loopbaan als apothekersassistente/drogist. In 1988 werd ze lid van de gemeenteraad in Vlaardingen en van 1991-1994 wethouder. Vervolgens was ze van 1994-2003 Tweede Kamerlid. Ze hield zich in de Tweede Kamer vooral bezig met defensie, landbouw en ontwikkelingssamenwerking en was woordvoerster bij de behandeling van de nieuwe Natuurbeschermingswet. In april 1999 diende ze met haar fractiegenoot Maxime Verhagen een motie in waarin om een parlementaire enquête werd gevraagd naar de gebeurtenissen rond de val van Srebrenica. Deze motie werd verworpen.

Dag 301: Plakkers en posters belaagd

Vrijdagavond waren plakkers van het campagneteam van Geert Wilders in Den Haag mishandeld door enkele mannen. Of de plakkers van het CDA in het Land van Heusden en Altena zaterdag belaagd zijn, is mij nog niet ter ore gekomen. Wel heb ik al vele posters van Marjolein Hak waargenomen. Maar ook in onze regio zijn ze niet allemaal veilig. Zondagmorgen vond ik al een gevallen poster terug op de Hoogstraat, waarop ze ineens een snorretje had. Slechts één exemplaar, waar de andere is gebleven weet ik niet. Maar die ene heb ik maar mee naar huis genomen.

Dag 300: Werkendam in het donker

Jammer dat ik er niet eerder aan gedacht heb. Maar anders had ik zeker mee gewild met de fluisterboot vanaf Drimmelen de donkere Biesbosch in. En dat allemaal in het kader van de Nacht van de nacht. Op 28 oktober werden tussen 19 en 24 uur in heel het land meer dan 100 activiteiten en evenementen georganiseerd. Er werden voorstellingen gegeven er wordt gewandeld, gevaren. Kastelen, sterrenwachten en dierentuinen openden hun deuren en je kon kijken naar uilen, vleermuizen of andere nachtdieren. Ook zijn er in totaal 44 gemeenten die hun lantaarnpalen doven vanwege de Nacht van de nacht. Werkendam is er helaas niet bij. Misschienvolgend jaar.
Lichthinder is een maatschappelijk probleem. De overheid heeft hierin een taak en kan die invullen door bestaande wetgeving beter te benutten en beter te handhaven. Er is geen alomvattende wetgeving in Nederland voor lichthinder. De overheid (provincies en gemeenten) maakt zelf ook veel gebruik van verlichting en zou een voorbeeld moeten stellen: - gebouwen met mate aanstralen - in principe geen openbare verlichting in het buitengebied. Ook op het gebied van voorlichting schiet de overheid te kort. Lichthinder is nog een onbekend milieuthema. Voor de overheid ligt hier een taak. Verder is duisternis nog te gebruiken als toeristische trekker.
Zelf ben ik me inderdaad tot nu toe weinig bewust van de lichthinder. Wel zie je in de Bommelerwaard bv. de effecten van de vele kassen daar die een zee van licht geven. Ook erger ik me weleens aan de lichtmasten bij sportvelden, terwijl je niemand ziet sporten. www.laathetdonkerdonker.nl

Dag 299: Files

De reis van Geldrop naar Werkendam duurde vanmiddag bijna drie uur; heen lukte het nog in ruim een uur. Wat prijs ik mezelf gelukkig dat ik niet dagelijks in de file zit. Naar mijn werk in Zaltbommel neem ik de provinciale weg N322, dan staat hooguit de brug bij de Andelse sluis weleens open. Maar als je zoals vandaag drie uur file rijdt, vraag je je wel af hoe we dit ooit op lossen. Het knelpunt A27/Merwedebrug kan in 2014 opgelost zijn zo heeft de minister maandag nog geschreven. Maar dat duurt dus nog bijna zeven jaar, terwijl het verkeer nog steeds drukker wordt. Het aantal auto’s beperken? Op de ene dag auto’s met even cijfers laten rijden en op de andere dag auto’s met oneven cijfers? Of accepteren dat er dagen zijn dat de verkeerschaos zo groot is door ongelukken dat je reistijd verdriedubbeld?

Dag 298: Dualisme

Is het dualisme een zegen of vloek voor de politiek? Peter van Heeswijk, voorzitter van CDA Brabant sprak vanavond voor de ledenvergadering. Hij is niet gecharmeerd van het dualisme. Onder andere omdat hij meer voorstander is van het harmonie model. Liever ziet hij een monistisch stelsel. Hij heeft mij niet weten te overtuigen. Dualisme heeft juist de verantwoordelijkheden beter gescheiden. Wethouders moeten besturen en raadsleden moeten volksvertegenwoordiger zijn. De raad heeft ook een aantal instrumenten zoals het onderzoeksrecht en recht op ambtelijke bijstand. Ook de invoering van de rekenkamer, zie bijvoorbeeld het rapport ‘grip op verbondenheid’, maakt duidelijk dat er meer transparantie moet zijn. Ook het aanstellen van een griffier is in Werkendam alleen maar positief uitgepakt.
Wel blijft natuurlijk de vraag of de burger er iets van merkt.

Dag 297: Samenwerking in de Waterlinie

Muziek in Fort Altena

Om activiteiten in het Brabantse deel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie te stimuleren is er een werkgroep opgericht met daarin Provincie Noord-Brabant (voorzitter), Gemeente Woudrichem, Gemeente Werkendam, Brabants Landschap, Waterschap Rivierenland, Rijkswaterstaat, Projectbureau Nieuwe Hollandse Waterlinie, Nieuwe Brabantse Kunst Stichting enToeristisch Bureau Altena Biesbosch. De werkgroep dient als platform waar de coordinatie en afstemming plaatsvindt van alle initiatieven, plannen en projecten in Noord-Brabant die een directe relatie hebben met de Nieuwe Hollandse Waterlinie.
De werkgroep is op zoek naar projecten die de beleving van de Nieuwe Hollandse Waterlinie tastbaar maken. Maak gebruik van de partiicipatie van het Toeristisch Bureau in deze werkgroep en dien uw project(idee) in! Voor meer informatie over dit onderwerp kunt u contact opnemen met Daphne van Hekken, zij is te bereiken via telefoonnummer 0416-394100 of per mail info@altenabiesbosch.nl.

Dag 296: Op Urk

Afgelopen week heb ik een bezoek gebracht aan Urk. Allereerst bezochten we de visafslag. De vis werd zojuist aangevoerd en het was fascinerend om te zien hoe snel deze werd gesorteerd door de Urkers. Daarna was er een wandeling door het dorp, ook heel leuk om te doen en te dwalen door de vele nauwe steegjes en straatjes in het authentieke Urk. Soms met prachtig uitzicht op het Ijsselmeer. Zou de griffier Iede Bakker daar geboren zijn? Het monument voor de verdronken vissers kon ik me nog herinneren van de tijd dat ik er als kind weleens geweest was.

Dag 295: De Werkendamse Bijlmer

In een zaterdagbijlage van de Volkskrant stond een kritisch artikel over toekenning van overheidssubsidies aan organisaties waarbij raadsleden zijn betrokken. In het artikel stonden ook enkele voorbeelden van die subsidieverlening. Een geur van belangenverstrengeling rees op uit het artikel. Het toont eens te meer aan hoe zorgvuldig je als raadslid moet handelen. Hoewel natuurlijk de risico’s er altijd zijn. Raadsleden zijn immers meer dan gemiddeld betrokken bij maatschappelijke organisaties, reden waarom ze vaak in de politiek terecht komen. In latere commentaren op het Volkskrant artikel werd de praktijk in de Bijlmer overigens niet als exclusief voor dat stadsdeel gezien, maar iets dat in heel Nederland voorkomt.
Maar hoe zit het in Werkendam? Laat ik bij mezelf beginnen. Ik ben betrokken bij de Historische Vereniging Werkendam en De Werken. Deze heeft ook inderdaad weleens een bedrag van 300 euro gekregen uit het cultuurfonds voor het uitgeven van een boek. Ook is de vereniging betrokken bij beschrijving van de historische en bouwkundige geschiedenis van toekomstige, gemeentelijke monumentale panden, dit is gebeurd door enkele deskundigen. Past hier ook het etiketje belangenverstrengeling op?

Dag 294: Mijn bloempotten (2)

Lezers hebben zich misschien afgevraagd waarom ik gisteren mijn bloempotten heb geëtaleerd op mijn weblog. Wat heeft dat in hemelsnaam met politiek te maken? Het was natuurlijk bedoeld als plagerijtje richting SDC die niets ‘voelt voor weblogs waarop geschreven wordt over iedere bloempot die wordt verschoven’. Dit in een commentaar op het artikel over Christiaan D.A. de la Montagne in het Brabants Dagblad.

Nu kan het natuurlijk zijn dat de SDC nog nooit gehoord heeft over de slogan ‘het persoonlijke is politiek’. Maar veel persoonlijke zaken hebben wel degelijk te maken met politiek. Om terug te komen op de bloempotten. Wat voor bloempotten staan er voor het raam? Bloempotten en planten volgens de allerlaatste mode? Toont dat niet al te zeer de consumptiedrift van de burgers en de daarmee gepaard gaande milieuvervuiling en oneerlijke verdeling tussen arm en rijk? Staan de bloempotten schots en scheef? Misschien is er wel sprake van huiselijk geweld. Staan de bloempotten wel voor schone ramen? Misschien wordt het huishouden wel verwaarloosd, omdat de ‘huisvrouw’ te hard moet werken om haar geld te verdienen of is er geen geld voor een werkster. Of er is geen personeel te krijgen of alleen personeel dat zwart betaald wil worden. Of is er een wachtlijst voor de huishoudelijke zorg door de invoering van de WMO. Allemaal politieke zaken.

Maar lijkt de allergrootste ergernis over de bloempotten op de weblogs niet dat het SDC baalt van haar rol als ‘muurbloempje’?

Dag 293: Mijn bloempotten

Dag 292: Oprichting Verenplatform

De Vereniging van Eigenaren en Exploitanten van Overzetveren in Nederland (VEEON) en het Centraal Bureau voor de Rijn- en Binnenvaart (CBRB) hebben het initiatief genomen om gezamenlijk een Landelijk Verenplatform op te richten.
De doelstelling van het Landelijk Verenplatform is om gezamenlijk de collectieve belangen van de veerdiensten te behartigen op alle relevante terreinen, gebruik makend van en rekening houdend met de specifieke expertise en deelbelangen per organisatie. Het Verenplatform moet gaan fungeren als gesprekspartner van de overheden op gemeentelijk, provinciaal en nationaal niveau. De VEEON en het CBRB hebben al eerder samengewerkt tijdens het onderzoek naar het maatschappelijk belang van de veerdiensten, hetgeen in 2004 geresulteerd heeft in het onderzoeksrapport “Hoe ver is de overkant”. De directe aanleiding voor de oprichting van het Landelijk Verenplatform is de toezegging van de Minister van Verkeer & Waterstaat om een bedrag van € 10 miljoen te bestemmen voor een speciaal Verenfonds. Het Verenplatform wil met het Ministerie van Verkeer & Waterstaat en de betrokken provincies in overleg om het Verenfonds vorm en inhoud te geven.
Ter gelegenheid van de officiële oprichting van het Landelijk Verenplatform wordt een oprichtingsseminar georganiseerd op vrijdag 17 november vanaf 14.00 uur aan boord van de Gorinchem VIII van Veerdienst Gorinchem, Buiten de Waterpoort te Gorinchem. Op deze wijze wil men het Verenplatform duidelijk in de markt zetten en tevens een stimulans afgeven aan de provinciale overheden om de verdere invulling van het Verenfonds ter hand te nemen.

Dag 291: Voogdwerfsesteeg

Het is inmiddels al drie jaar geleden dat ik te gast was bij Jan Vermue op zijn boerderij uit 1678 aan de Voogdwerfsesteeg. Mijn bezoek was voor het schrijven van tekst voor een folder van Open Monumentendag van het TBAB over het jaar van de boerderij. Langs de vele monumentale boerderijen in Dussen en Hank werd een fietsroute uitgezet. Naast Vermue ben ik toen ook nog in de boerderij uit 1759 van Joske en Jo Verhoeven aan de Dussendijk en bij de broers Van der Pluijm op de boerderij uit 1803 aan de Kerkstraat in Hank geweest. Prachtige verhalen hadden ze te vertellen.
Door de collegebesluitenlijst van 7 oktober werd ik herinnerd aan die bezoeken. Ook in 2003 vertelde Jan Vermue al over zijn plannen om te komen tot een landgoed op de monumentale boerderij aan de Voogdwerfsesteeg. En zo lees ik in 2006 in de collegebesluitenlijst terug dat de plannen verder uitgewerkt kunnen worden. Ik hoop dat Vermue er succes mee heeft. De folder langs de boerderijen kan overigens gedownload worden op http://www.tbab.nl/

Dag 290: Kop-hals-boerderij anno 1678

Jan Vermue (44) is parttime boer op ‘de Oude Pannenhoef’ langs het Peereboomsegat. De kop-hals-romp boerderij uit 1678 is lieflijk gelegen aan een smal landweggetje en geeft zijn schoonheid pas prijs als je de dam oprijdt. Sinds 1998 is Jan de derde generatie Vermue op de boerderij. ’Opa was nog een echte herenboer met veel personeel en Belgische knollen. Mijn vader is verhuisd naar Loon op Zand, maar komt nog iedere dag de koeien verzorgen. Moeder verzorgt de bloementuin; vroeger hadden we voor het huis een moestuin.’ Het merendeel van het jaar woont Vermue in de keuken. In de antieke kamer met de boerenwitjes langs de wanden komt hij zelden
De bedsteden zijn er omgevormd tot berghok; wel bleven de authentieke deuren bewaard. Op de vloer rode stenen plavuizen. De lange gang heeft een prachtige mozaïektegelvloer. De muren van het gangetje tussen de boerderij en de schuur staan krom. ‘In 1930 is de schuur nieuw gebouwd, de vorige is afgebrand.’ Vermue werd geboren op de boerderij in 1962; zijn eerste winter was de strenge winter van 1963. ‘Mijn ouders konden het met moeite warm stoken. Nog altijd heb ik een hekel aan kou, pas twee jaar geleden werd er centrale verwarming in de boerderij aangelegd. Vooral op de grote, hoge open zolder tocht het voortdurend. Maar in de keuken stook ik nog steeds de houtkachel. Mijn moeder kookte vroeger zelfs op de kachel”.

Dag 289: Kon dat nou niet anders?

Gisteren schreef ik al over de opening van de nieuwe bruggen in het NOP gebied. Nu kreeg ik vandaag twee mailtjes over mensen die er graag bij wilden zijn, maar geen uitnodiging hadden ontvangen. Raadsleden hadden bijvoorbeeld ook geen uitnodiging ontvangen, maar ook andere Biesboschmensen niet. Waarom niet eigenlijk? Terwijl er wel een aantal bussen met genodigden waren. Ik heb niet gehoord of dat alleen bobo’s waren. Bijgaand een foto die ik kreeg van iemand die er wel geweest is. Bij het lezen van de tekst twijfel ik over een taalfout of moet ik dat zien als een dichterlijke vrijheid?

Eeuwig land, eeuwig water
Deze brug die beide(n?) bindt

Overigens heet die andere brug ‘Spiering’.

Dag 288: Wat u morgen niet ziet

Dinsdag worden de bruggen n de Bandijk en naar het veer naar de Kop van 't Land in het NOP gebied geopend door gedeputeerde Annemarie Moons. Misschien dat ik er heen rij, maar ik vrees dat de tijd ontbreekt. Het zijn mooie bruggen geworden, één van de twee heeft de naam Ooyevaar gekregen, naar een weg die verdwijnt in de Biesbosch vanwege de natuurontwikkeling. De naam van de andere is me ontschoten. Wat u morgen echter niet ziet, maar wel heel belangrijk is bij de aanleg van de bruggen, is het rijswerk. Nodig voor de bouw van stevige oevers, waar straks het water van de Merwede langs zal schuren. Werkendam staat bekend als de bakermat van het rijswerk. De rijswerkers leerden het vak van vader op zoon. En ze trokken er de wijde wereld mee in, om zo overal te zorgen voor stevige dijken en droge voeten.

Dag 287: Het goudschip Lutine

Ook op Terschelling ontdekte ik sporen van Werkendam. En wel in het Wrakkenmuseum, echt een heel leuk museum dat je beslist moet bezoeken, als je op Terschelling bent. Daar in dat museum hing een foto van de tinbaggermolen Karimata, waarop de Werkendammer Han Paans molenbaas was. De baggermolen, gebouwd in Kinderdijk in 1937/1938, werd in 1938 ingezet voor het opsporen van het goud van de Lutine. De Lutine was in 1799 op de rede van Terschelling gezonken. De maatschappij Billiton was de belangrijkste financier van deze onderneming in de jaren dertig van de vorige eeuw. De naam ‘Lutine’ betekent kwelgeest en dat zou het schip opnieuw blijken te zijn. De poging het mogelijk nog aanwezige goud naar boven te brengen, ging onder enorme belangstelling van de binnen- en buitenlandse pers van start. Verschillende keren hebben ze de Karimata verplaatst maar het resultaat was ondanks vele weken baggeren uiterst mager; een goudstaaf en wat gouden munten. Eind september 1938 werd de Karimata teruggesleept naar Rotterdam. Overigens is er in de loop der jaren al heel veel materiaal uit de ‘Lutine’ geborgen. Maar duikers hopen er ooit nog eens een goudschat te vinden. Overigens werd in het wrakkenmuseum ook een film van het aanspoelen van duizenden schoenen in februari 2006 getoond. Laten er op de boot naar het vasteland nou net een paar mensen meevaren die vrijwel dezelfde schoenen aanhadden.

Dag 286: Terschelling

Vandaag 30 km. gefietst, 5 km. door duin en over het strand gelopen. Een half uur liggen zonnen in een duinpan. Het wrakken museum bezocht en lekker gegeten in El Leo Rojo.

Dag 285: Even uitwaaien

Groeten uit Terschelling

Dag 284: Bootjes in de Biesbosch

Voor vele Werkendammers is met een bootje de Biesbosch in een heerlijke ontspannende bezigheid. In de ontwerpvisie Noordwaard worden kreken weer bevaarbaar gemaakt. Ik meen met een totale lengte van 22 km. Een geweldige ontwikkeling en kans voor de ontwikkeling van het recreatie en toerisme in het gebied. Laten we die kans grijpen en niet talmen, anderen staan in de rij om de voorzieningen naar zich toe te trekken. En dan heeft Werkendam het nakijken.

Dag 283: Het college besluit

Deze week gelezen in de college besluitenlijst.

Vodu WWB 2005 en Vodu Ioaw/Ioaz/Bbz 2005

Het verslag over de Uitvoering van de WWB (Vodu) 2005 geeft aan dat er geen fouten en tekortkomingen in de uitvoering van het beleid plaatsvonden. Dit is evenmin het geval t.a.v. het Vodu Ioaw,Ioaz en Bbz over 2005. Instemming met deze verslagen; ter vaststelling voorleggen aan de raad.

Is het voor de lezer abacadabra? Zou het iets te maken hebben met voodoo? Maar wees gerust, ook ik begrijp hier niets van.

Dag 282: Het CDA in de provincie

Recent is de CDA advies kandidatenlijst voor de provinciale statenverkiezingen in maart bekend gemaakt. Daarop vier mensen uit onze regio. Renze Bergsma uit Woudrichem staat op een hoge, achtste plaats op de lijst. Roland van Vugt, voormalig CDA raadslid in Woudrichem neemt de 25e plaats in op de lijst. Douwe Altena uit Werkendam is op nummer 35 geplaatst en op nr. 41 vinden we CDA raadslid Marjolein Hak uit Dussen. Het is nog wat vroeg, maar misschien is het handig deze nieuwe provinciale statenleden vast een aantal wensen mee te geven vanuit CDA Werkendam, zoals een provinciale bijdrage voor de veerverbinding Werkendam-Gorinchem. Een stevige lobby vanuit Den Bosch naar Den Haag voor een snelle oplossing van het verkeersknelpunt A27/Merwedebrug. En natuurlijk waar mogelijk (financiele) steun voor het project Noordwaard meestromend. Verder bijdrage van uit de gebiedscommissie Wijde Biesbosch voor een aantal projecten in de recreatieve sfeer.

Dag 281: Enfant terrible (3)

De twee voorgaande dagen schreef ik op mijn weblog over een enfant terrible. Ik stuitte bij toeval op dit schrijven van Luwe Paans (1892-1976) uit Werkendam. Paans was langere tijd correspondent in de jaren dertig voor dagblad de Banier, een voorloper van het Reformatorische Dagblad. Ook schreef hij wel voor het Nieuwsblad in de jaren na de oorlog. Hoewel hij doof was, schreef hij ook over raadsvergaderingen, en zo moet de bijdrage over het enfant terrible ontstaan zijn. Maar wie bedoelde hij nu met raadslid Van O.? Tussen 1962 en 1966 had Werkendam twee raadsleden met de achternaam Van Oord. G. van Oord voor de ARP en T.G. van Oord voor de PvdA. Ik moet dus nog verder onderzoek doen om te ontdekken wie van de twee nu het echte enfant terrible is. Maar misschien weet iemand van mijn lezers het antwoord? En over wie zou hij anno 2006 als enfant terrible in de Werkendamse raad kunnen schrijven, nu Pauline er niet meer is? (Al mis ik haar wel). Overigens kan ik me zeer wel vinden in zijn beschrijving over raadsleden die altijd zwijgen of honing smeren.

Paans schrijft ook nog over de komst van een vrouw in de raad. Dat was M.L. Hendriks-de Koning van Gemeentebelangen, zij was het eerste vrouwelijke raadslid in Werkendam. Zij heeft tot 1978 zitting gehad in de raad. Opvallend vond ik dat Paans niet echt negatief was over de komst van een vrouw in zijn gedicht, terwijl hij toch een SGP’er was.

Dag 280: Enfant terrible (2)

Wie altijd zwijgt, of honing smeert....

We lazen ’t in een streekorgaan
Dat oude nieuwtjes geeft
Dat Werkendams gemeenteraad
’n Enfant terrible heeft

Dat is dus een ‘verschrikk’lijk kind’

Dat zegt, waarop het staat;

Dat zich door k weet niet wie of wat

Niet weerhouden laat…!

Ons dunkt: dit kan beslist geen kwaad

Want wrijving moet er zijn;

Wie altijd zwijgt, of honing smeert,

Lijkt op een harlekijn
Een ja-broer of een ledepop
Wat heeft ’t gemeen daaraan?

Laat zulk een raadslid zonder meer
Maar in de ruimte gaan.....

We krijgen straks een nieuwe raad

Daarin komt ook een vrouw

En vrouwen, dat weet iedereen

Zijn ook voor woningbouw.

Voor woningbouw is ook de man

Dus bouwt hij dag aan dag

Zodat men hem in weer en wind

ook op de stelling zag....

Dag 279: Enfant Terrible (1)

Werkendam, 17 juni 1966

Ons raadslid dhr. Van O. promoveerde een dezer dagen per ingezonden stuk in een streekblad tot ‘Enfant terrible’. Het is thans de tweede maal, dat dhr. Van O. op deze wijze, of langs zulk een weg, werd onderscheiden. Ons dunkt, dat dhr. Van O. zich van een ongevraagde of ongewenste gradatie niets dient aan te trekken en in openbare raadszittingen gewoon moet doorgaan met te zeggen waar het op staat. Want daar is hij Raadslid voor. Raadsleden, die in raadsvergaderingen voor stommetje spelen, of met de honingpot rondgaan, en alzo met Jan en alleman goede vrienden blijven, daar heeft de gemeenschap niets aan…
Een prikje op de junidagen ( gelijk we thans beleefden) tegen gezapigheid, of iets dergelijks, daartegen bestaat onzes inziens geen enkel bezwaar….

Dag 278: Vrouwen kiezen vaker links

Zouden deze vrouwen ook links stemmen?

Vrouwen komen van Venus en mannen van Mars. Of was het nu andersom? Het geeft in elk geval de verschillen tussen beide geslachten weer. In aanloop naar de verkiezingen is er onderzoek gedaan naar de stemverschillen tussen mannen en vrouwen. En wat blijkt.

Vrouwen stemmen anders dan mannen. Daar waar mannen vaker een voorkeur hebben voor de rechterzijde van het politieke spectrum (VVD), kiezen vrouwen vaker voor links. Zo kiest de helft van de vrouwen voor één van de linkse drie (PvdA, SP of GroenLinks) terwijl dat bij de mannen maar 44 procent is. Vrouwen zijn - het vooroordeel bevestigend - gevoeliger voor een sociaal beleid dan mannen.
Het CDA trekt net zoveel mannelijke als vrouwelijke kiezers. Het CDA is hiermee van de grote partijen de meest androgyne partij. Ook bij de andere christelijke partijen (de ChristenUnie en de SGP) zien we dat de aantrekkingskracht op mannen en vrouwen gelijk is.
Er is nog een ander verschil. Mannen twijfelen minder over hun stemvoorkeur dan de andere sekse. Zo doet 73 procent van de mannen een uitspraak over wat zij zouden stemmen als er vandaag verkiezingen gehouden zouden worden. Bij vrouwen ligt dit percentage beduidend lager, op zestig procent. Blijkbaar twijfelen vrouwen langer over hun stemkeuze dan mannen.
Bron: http://www.politiekebarometer.nl

Dag 277: Stemmachines

Vandaag op TV een reportage gezien over de fraudegevoeligheid van stemmachines. En dat stemmachines niet achter slot en grendel stonden of bewaakt werden. Met grote verbazing de uitzending gadegeslagen. Ben ik zo naïef? Nee, maar ik ga nog altijd uit van de integriteit van de mensen die de stemmachines instellen en bedienen. Dat zijn dus allereerst de ambtenaren en daarnaast ook politici en burgers. De keren dat ik op het stembureau heb gezeten, was ik me altijd zeer bewust van het democratisch recht om te stemmen. En daar ga je zo zorgvuldig mogelijk mee om. Dus in het zorgcentrum niet even snel de knop van je eigen partij indrukken als een oudere bewoner het even niet weet.

Op de website van het Ministerie van Binnenlandse Zaken staat de meest actuele informatie over mogelijke fraude met stemmachines. Één alinea wil ik citeren:

Anders dan in het Angelsaksische kiessysteem hebben kleine aantallen stemmen in Nederland geen doorslaggevende invloed. Voor één Kamerzetel zijn circa 60.000 stemmen nodig. Zou iemand willen en kunnen frauderen met stemmachines, dan moet hij dit doen met een groot aantal stemmachines om zelfs één zetel binnen te halen. Er van uitgaande dat – om niet op te vallen – niet meer dan 10 procent van de stemmen oneigenlijk wordt door gesluisd naar een andere partij/kandidaat dan waarop ze werden uitgebracht, dan zou dat gaan om 500 tot 600 stemmachines.

Maar morgen ga ik toch even navragen waar de Werkendamse stemmachines staan als ze niet gebruikt worden. Ik ga er vanuit op het gemeentehuis, waar ook een alarmsysteem is geïnstalleerd.

Dag 276: Starterswoning (2)

Mijn dochter heeft de starterswoning in Gorinchem afgewezen. Ze vond hem toch wat klein en hoopt dat ze snel een andere woning krijgt aangeboden. Inmiddels staat ze twee jaar ingeschreven in Gorinchem voor een huurwoning. Overigens las ik vandaag ook over starterswoningen op de website van SP Gorinchem. De SP raadsleden hadden tijdens de gezamenlijk boottocht met de Werkendamse raadsleden in augustus met wethouder Luteijn gesproken. Hij had hen verteld over de goedkope starterwoningen die Werkendam gaat bouwen. Heb ik iets gemist? Want waar zouden die woningen komen te staan?

Dag 275: Sleedoorn

In het boekje van Job Koekkoek over het Sleeuwijks kerkje wordt geopperd dat de naam Sleeuwijk afkomstig zou zijn van de sleedoorn. Slee is een oude pruimensoort. Vanavond maakte ik kennis met iemand die de sleedoorn had ontdekt in Meeuwen. Als je er op bijt, voel je de wrange smaak tot in je amandelen, zo vertelde hij. Volgens hem zou er in het verleden zelfs sleedoornjam van gemaakt worden. Lang geleden stonden er 1000 tot 1200 van deze pruimenbomen bij het Kerkeinde en het Hoekeinde. Zou het niet mooi zijn om die pruimen of misschien ook wel andere (hoogstam) fruitbomen terug te brengen in het landschap? Langs de dijk bij de Sleeuwijkse haven? Als een streekeigen product, dat ook verwerkt kan worden in sappen en jams?

Dag 274: Starterswoning

Vandaag ben ik op bezoek geweest in een starterswoning in Gorinchem. Voor mijn dochter die nu nog in Turkije woont. Een lage huur, maar het pand is ook niet echt groot. Een echte starterswoning dus. En ja, dan moet er via mail, sms en telefoon een beslissing genomen worden. En dat valt nog niet mee. Maar ik hou mijn lezers op de hoogte. Als er nieuws is, leest u meer.

Dag 273: Oorlog

Welke keus zouden wij maken in tijden van oorlog? Die van dappere verzetshelden of van laffe meelopers? In de voorstelling rood, zwart en ontwetend van de theatergroep Panganea vormde die vraag de rode draad. Vanmiddag speelden ze op Fort Altena. Het stuk is geschreven door de auteur Edward Bond als eerste deel van een trilogie over een atoomoorlog. Maar ook in de film Zwartboek van Paul Verhoeven word je geconfronteerd met vragen over goed en kwaad, wit en zwart. Hoe gezegend zijn wij als Nederlanders eigenlijk dat we al meer dan 60 jaar in vrede leven? Beseffen we dat eigenlijk nog wel. Misschien iets om over na te denken als je weer eens geconfronteerd wordt met de nooit aflatende moppermaffia.