Dag 335: De nieuwe Tweede Kamer

Nog maar net een dag oud heeft de nieuwe Tweede Kamer al haar tanden laten zien. Met 75 voor en 74 stemmen tegen heeft ze een generaal pardon afgekondigd voor alle asielzoekers van voor 2001. Er is geen issue waarover de laatste maanden volgens mij meer geschreven is dan dit. Zelfs met spotjes van de 26.000 asielzoekers die het land uit moesten. Maar zoals altijd is niet zwart-wit maar grijs. En zijn er onder de uitgewezen asielzoekers ook goudzoekers. Ook daar is het nodige over geschreven. Wel vraag ik me af wie het ene kamerlid is, dat bij deze belangrijke stemming niet aanwezig was.

Dag 334: Noordwaard

Er komt een extra informatieavond over Noordwaard, met vooral aandacht voor de recreatieve aspecten van ontwerpvisie. Omdat vanuit diverse fracties de behoefte bleek aan nadere informatie over m.n. de recreatieve aspecten van de planontwikkeling ontpoldering Noordwaard, wordt hierover een extra informatieavond gehouden op maandag 11 december van 19.30 tot 22.00 uur. Het betreft een extra activiteit van de commissie Grondgebied.
De globale opzet is als volgt: Locatie: gemeentehuis of eventueel Biesboschmuseum Werkendam

Doelgroep: commissie Grondgebied; overige raadsleden, college en ambtenaren eveneens van harte welkomKeuze: bewoners Noordwaard en andere geïnteresseerde burgers gelegenheid geven tot bijwonen; Status: informatieavond (oriëntatie); geen verslaglegging en geen politieke discussies en keuzesProgramma:1. Toelichting nieuwe alternatieven door Bureau Noordwaard (André Rijsdorp en/of Oscar de Kuijer)

Reacties en presentaties door ervaringsdeskundigen, o.a.:

- Ger Duijf, projectleider Nationaal Landschap Het Groene Woud provincie Noord-Brabant;

- Iemand van ANWB en waarschijnlijk iemand van Hiswa en/of Recron

- Iemand vanuit invalshoek natuur en landschap, bijv. NP De Biesbosch

Dag 333: Campagne voeren

Al zo lang als ik actief ben bij het CDA, ben ik betrokken geweest bij campagnes. Altijd intensief werk, niet alleen plannen bedenken, maar ze ook nog uitvoeren. Hoe kom je in de publiciteit, welke boodschap wil je overbrengen, welk medium kies je voor je campagne? Wat me bij de laatste verkiezingen vooral opviel was de campagne van de SP. Als ik de auto naar mijn radio luisterde, kwam er altijd wel een spotje voorbij van de SP. Als je een site bezocht, stond er altijd wel ergens een tomaat van de partij. Kortom ze waren er overal en altijd. Zelfs in Werkendam, dat nog geen plaatselijke afdeling heeft. Toch wisten ze er meer dan 1700 stemmen te halen. En wat zag ik de dag na de verkiezingen? Juist, ja een poster waarin de kiezers bedankt worden. Ook op de radio een spotje om de kiezers te bedanken. Zo bindt je mensen aan je. Wel een kanttekening. Het kost kapitalen en je moet enorm veel vrijwilligers hebben.

Dag 332: Klimaatverandering

Vandaag was het opnieuw prachtig weer. Het leek wel lente met een warm zonnetje en een stralend blauwe lucht en temperaturen van 13, 14 graden. Is het klimaat echt op hol geslagen, zeker het afgelopen jaar hebben we heel veel weer extremen meegemaakt. Vrijdag bezochten we met de raad de Amercentrale en maak je vluchtig kennis met de energie voorziening in ons land. Gisteren fotografeerde ik in Sleeuwijk een boom. Met bloesem en herfstblaadjes. En dan ga je toch wel nadenken over duurzame energie. Hoe kunnen we anders in de toekomst in onze energieverziening voorzien? En voorkomen dat Sleeuwijk aan zee komt te liggen.

Dag 331: Het goede voorbeeld?

Dag 330: De Sleeuwijkse haven (2)

Ik had gisteren nauwelijks iets op mijn weblog geschreven of er viel een mail binnen van Gerrie van Dijk. Ook hij was, net als ik, pissig over de uitkomst van het onderzoek naar de Sleeuwijkse haven. Toch mag de brief niet het einde betekenen van de discussie, want dat betekent dat je je neerlegt bij de huidige situatie. Verder was er in het raadsvoorstel naast geld voor het onderzoek ook 10.000 euro gereserveerd voor het uitvoeren van kleine maatregelen in het gebied. Daarvoor moeten we juist weer terug naar de bewoners, ook zij hadden daar wel ideeën over. Het dorp Sleeuwijk moet zijn gezicht weer naar de rivier keren. Dat was uiteindelijk het uitgangspunt van het initiatiefraadsvoorstel van CDA en PvdA. Verder blijft het natuurlijk vreemd dat in het nationaal project als Ruimte voor de rivier naast de doelstelling veiligheid, er een tweede doelstelling is benoemd. Namelijk het verbeteren van de ruimtelijke kwaliteit van het rivierengebied. Kennelijk vinden bestuurders dat het stukje Sleeuwijkse rivier daar buiten valt.

Dag 329: De Sleeuwijkse haven

Vandaag zat er bij de commissiestukken een teleurstellende brief. Het voorstel om geen onderzoek te doen naar toeristisch/recreatieve kansen van het gebied rond de Sleeuwijkse haven. Een voorstel waar ik samen met Gerrie van Dijk vorig jaar veel tijd in gestopt heb. Waarom wil het college geen onderzoek? De provincie wil niets met het gebied, Brabants Landschap wil niets met het gebied en ondernemer Koek kan niet verplaatst worden.
Eigenlijk is het toch van de gekke te moeten constateren dat de overheid kennelijk geen handvaten heeft om Koek aan te pakken. Het is namelijk niet erg dat Koek met zijn materiaal in de haven ligt, maar wel erg dat het alleen materiaal is dat weg ligt te roesten. Vorige week tijdens een overtocht naar Gorinchem viel het me weer op. Terwijl we gescheiden riolering aanleggen, burgers straks hun auto niet meer zo op straat mogen wassen, ligt er in onze rivier een aantal schepen gewoon weg te roesten. Tast dat de waterkwaliteit soms niet aan?
En terwijl we bij nieuwbouwplannen regeltjes maken of kozijnen al dan niet paars geverfd mogen worden, kijken we bij dergelijk verroest materiaal kennelijk gewoon de andere kant op. Verder ben ik hooglijk verbaasd dat provincie en Brabants Landschap eigenlijk niets willen. Op een steenworp afstand van de uiterwaarden moet straks het landgoed Kraaieveld ontwikkeld worden, iedereen is laaiend enthousiast, inclusief provincie en Brabants Landschap. Ook daar is sprake van verfraaiing van het landschap, toeristisch recreatieve ontwikkelingen etc.

Dag 328: Wanted

Dag 327: CDA blijft de grootste

Als ik dit schrijf is 83 procent van de stemmen geteld en heeft het CDA drie zetels verloren. Wel is het gelukt om de grootste partij te blijven. Verder blijkt uit de overige resultaten dat de kabinetsformatie een moeilijke klus gaat worden. De uitslag voor het CDA in Werkendam week niet veel af van de landelijke trend, ook bij ons een lichte terugval van 2 procent. In totaal kreeg het CDA 6357 van de 16622 stemmen, dat is 38,2 procent. Als Werkendam het voor het zeggen had, zou het CDA met 59 zetels in de kamer komen. Die 38 procent is wel meer dan het CDA bij de gemeenteraadsverkiezingen wist bemachtigen, toen bleven we steken op bijna 33 procent.

Dag 326: Eindelijk

Vrijdag 8 december geeft Henk Hellegers het startsein voor de restauratie van de Zuid-Hollandse molen, een achtkantige watermolen met scheprad, die dateert van 1791. Al in juni 2003 werd er door de molenstichting Het Land van Heusden en Altena aan de gemeenteraad een brief gestuurd voor financiering van het onderhoud en de restauratie van molens. Destijds werd er voorgesteld om het nadelige saldo van de restauratie door de gemeente te laten financieren. Er zijn daarna heel wat gesprekken geweest, maar de uiteindelijke uitkomst was dat er voldoende geld was om te starten met de restauratie. Als CDA fractie brachten we al eens een bezoek aan de molen, volgens mij ook in 2003. We werden destijds hartelijk ontvangen door de jonge tweede molenaar Johan Straver. Ook met de raad zijn we er al eens op bezoek geweest. De eerste plannen voor de restauratie van de Zuid-Hollandse molen bij Hank dateerden overigens al van 1999. Nu zeven jaar later kan er eindelijk begonnen worden.

Dag 325: De overheid

Moet de overheid andere religies beteugelen of vrijlaten? Over deze vraag sprak ik vanavond met een aantal andere vrouwen. Uitgaande van de scheiding van kerk en staat mag de overheid zich niet bemoeien met religie. Maar aan de hand van een voorbeeld zal ik proberen aan te geven dat dat soms wel heel moeilijk is. Neem nu het luiden van de kerkklokken, een eeuwenoude traditie in Nederland die we vanzelfsprekend vinden. Nu wordt er ergens een moskee gebouwd en klinkt regelmatig de oproep tot gebed voor de moslims. Wat als er nu mensen zijn die daarover klagen? Moeten we dat dan verbieden? Ja maar, waarom mogen dan de kerkklokken wel luiden en mag de moskee niet oproepen tot gebed? Of moeten we dan allebei die godsdienstuitingen verbieden. Persoonlijk vind ik dat de overheid het luiden van de kerkklokken niet mag verbieden, omdat het zo’n prominent onderdeel vormt van onze cultuur. Maar als je uitgaat van scheiding van kerk en staat mag de overheid de moskee ook niet het zwijgen opleggen. En voor veel mensen is dat toch net een stap te ver.

Dag 324: Truus, bedankt!

Het Brabantse boekje

Binnenkort krijg ik als vrouwelijk raadslid het boekje ’Brabant 900 jaar, spraakmakende Brabantse vrouwen van 1106 tot 2006’ cadeau. En dat vind ik hartstikke leuk. Vrouwen lijken in de geschiedenis vaak geen rol te spelen, maar niets is minder waar. Alleen wordt er blijkbaar minder vaak onderzoek gedaan naar de levens van vrouwen. En zo kwam D66 Statenlid Truus Houtepen-Kunnen n.a.v. de viering van 900 jaar Brabant op het idee om een boekje te schrijven over bijzondere Brabantse vrouwen. En zo kunnen we in het boekje lezen over een andere Truus, namelijk Truus Smulders-Beliën (1902-1966), de eerste vrouwelijke burgemeester van Nederland in de gemeente West-, Oost- en Middelbeers. Zij was burgemeester van 1946-1966 van deze Brabantse gemeente. Truus, bedankt voor dit leuke idee, ik verheug me er al op om het boekje te lezen.

Dag 323: Strontdijkje (3)

Van heinde en ver
Steeds vaker komen mensen uit alle windstreken van ons land en ook van daarbuiten, met de auto naar omliggende plaatsen van de Biesbosch, dus ook naar Werkendam. Ze laden er vervolgens hun fietsen uit en rijden een route door de Biesbosch, genieten vervolgens van een mooie overtocht met Pontje Steur en hun dag kan haast niet meer stuk, totdat ze op genoemd dijkje vast lopen in de schapenmest. Een grote teleurstelling, met als gevolg dat hun dag alsnog stuk ging.
En wat te denken van die steproute voor groepsuitjes e.d. volgend jaar door de Biesbosch? Als er dan op dat dijkje dan nog niets is veranderd, dan kun je rekenen op de nodige kritiek! Mensen die hier zulke dingen ervaren, hebben hun zakken gelijk vol van Werkendam en de Biesbosch en komen hier niet meer terug. Dat kan de bedoeling toch niet zijn?

Probleem oplossen
U begrijpt ondertussen dat het onmogelijk is om het te laten zoals het nu is. Met zo’n troep voor de deur is Werkendam niet te verkopen! Een goede raad aan allen die voor genoemde problemen verantwoordelijkheid zijn: “Plaats een hekwerk op die dijk of verzint wat anders voor een fatsoenlijke ontvangst van de toeristen in Werkendam en de Biesbosch en laat jullie eigen burgers en de toeristen, op een fatsoenlijke manier genieten van de fietsdijk langs het Steurgat met het uitzicht over een stukje onvervalste Biesbosch. Gooi de politieke geschillen van dit probleem overboord en zet er gezamenlijk jullie schouders onder en lost genoemd probleem snel op”. Burgers en passanten zullen jullie er dankbaar voor zijn!

Dag 322: Het strontdijkje (2)

Ontsluiting
Met de komst van Pontje Steur op 9 augustus 2000, kwam er een toeristische ontsluiting van de Biesbosch. Dat pontje werd een belangrijke schakel in de Landelijke en Regionale fietsroutes waarvan er enkele hun weg vervolgen over het schapendijkje. Daarmee werd het schapendijkje een belangrijke ontsluitingsweg voor de fietsende en wandelende toerist, van en naar het pontje, in en uit de Biesbosch.

Succes van de ontsluiting
De ontsluiting van de Biesbosch met Pontje Steur blijkt een succes te zijn. Zo’n 48 duizend mensen hebben inmiddels genoten van een mooie overtocht, waarvan dit jaar nog ruim 8,5 duizend. De meeste passanten komen van veraf, slechts een klein gedeelte 11% komt uit de regio, waarvan maar 7% uit werkendam. Jammer toch! Oorzaak nummer één daarvan is de mest op het schapendijkje!

Idyllisch ?
Nou kan fietsen tussen de schapen allemaal heel idyllisch zijn en zo, vooral voor kinderen, maar als een gezinnetje na zo,n ritje thuiskomt en pa moet vier of vijf fietsen schoonmaken (want anders stinken ze de schuur uit) en moeder moet het schoeisel en de kleren reinigen van de schapenmest, dan kiezen die mensen de volgende keer toch een andere route. Zouden genoemde consequenties dan de reden zijn dat ik nog nooit een boerenerf heb kunnen ontdekken met zo’n idyllische oprijlaan? Of zou die boer zich schamen met zo’n troep voor de deur?

Dag 321: Het strontdijkje

In de laatste commissie Grondgebied zouden de schippers van Pontje Steur inspreken over het schapendijkje. Helaas waren een aantal verhinderd, daarom de komende dagen alsnog de inspraakreactie van de schippers.

Aanleg dijk/fietspad
In de jaren zeventig is de waterkerende dijk langs het Steurgat verhoogd en verzwaard en is er gelijktijdig over een lengte van ± 2,5 km. een fietspad aangelegd met een schitterend uitzicht over het Steurgat met zijn mooie uiterwaarden. Het is de enige plek waar je al fietsend nog een stukje van de echte Biesbosch kunt bewonderen en waar je nog een beetje dat Biesboschgevoel krijgt.

Schapen, hun uitwerpselen en de gevolgen
Maar er zijn ook schapen op die dijk komen lopen en hoe leuk dan ook, ze zorgen met hun uitwerpselen voor de nodige overlast. Om tussen die uitwerpselen door te fietsen lukt niet altijd en dan zit alles onder de mest. Voor gebruikers van rolstoel en scootmobiels is het al helemaal ondoenlijk, die blijven daar genoodzaakt weg. Een grote teleurstelling voor mensen die toch al het nodige moeten missen! Juist die mensen zouden extra geholpen moeten worden, zodat ze ook van ‘hun’ Biesbosch konden genieten.

Klachten
Zoals genoemd, is in de jaren zeventig dat stukje fietsdijk al aangelegd. Toch komen pas de laatste jaren de klachten binnen. Hoe komt dat, zult u zich misschien afgevraagd hebben. De oorzaak daarvan zal ik proberen in het kort uit te leggen.

Dag 320: Diftar

Vaak lukt het me om de grijze container eenmaal per maand buiten te zetten. De groene container komt in de wintermaanden vaak niet aan de straat. Als er geen tuinafval is, kunnen de kliekjes ook wel in de grijze container. En volgens mij denken heel veel mensen er zo over, gezien het geringe aantal containers aan de straat in de wintermaanden. Nu heb ik in een 2,5 persoonshuishouden, maar mensen die met meer in een huis wonen, zullen het met eenmaal per maand de grijze container voorzetten niet redden. Dat is dan ook de reden dat het CDA gisteren voorgesteld heeft om het vastrecht niet verder te verlagen en de prijs voor het buiten zetten van de grijze container te verhogen. Na de invoering van Diftar zijn de mensen hun afval al beter gaan scheiden. Verwachten dat door het niet verhogen van groen, er meer afval gescheiden wordt, is volgens mij niet erg realistisch.

Dag 319: Vrijwilligers

Vrijwilligers, ze zijn broodnodig in onze maatschappij. We moeten dan ook zuinig zijn op onze vrijwilligers. De opmerking van Jan Dokman tijdens de begrotingsbehandeling dat we Pontje Steur maar duurder moeten maken en van het extra geld bezems kopen, was dan ook gewoon vreselijk flauw en badinerend. De schippers moesten dan zelf maar hun strontdijkje vegen, zo oordeelde SDC. En dat tegen mensen die vrijwilligerswerk en toeristen laten zien hoe mooi Werkendam is. Als ze vrijwilligerswerk maar niets vinden, waarom hielpen Henk Bouman en Elsbeth van Beek dan mee tijdens de MADD dagen in Goezate? Om te laten zien hoe goed ze zijn?

Dag 318: Raadslid in november

2 november: Fractievergadering
3 november: Bezoek aan provinciehuis en afscheid Erik van Lith
4 november: Uitnodiging voor brandweerconvenant
7 november: Raadsvergadering
8 november: Fractievergadering
9 november: Uitnodiging historische raad in Woudrichem; Agnes van Ardenne op bezoek
10 november: Etentje CDA
11 november: Amendementen begroting
14 november: Begrotingsbehandeling
18 november: CDA rondtoer door Altena
22 november: Tweede Kamer verkiezingen
24 november: Raadsuitje
29 november: Bijeenkomst CDA contactgroep
30 november: Fractievergadering
1 december: Burn-out

Dag 316: Verkokering

De Merwede met op de achtergrond bedrijventerrein Avelingen

Vorig jaar oktober nam ik deel aan een training ‘Invloed uitoefenen op duurzaam waterbeleid’ in Utrecht. Met één van de cursisten (werkzaam bij de Rijksoverheid) raakte ik in gesprek over mijn motivatie aan de training deel te nemen. Ik vertelde haar over de opgave waarvoor de gemeente Werkendam zich gesteld ziet in de komende jaren in het kader van Ruimte voor de rivier. Namelijk het opofferen van 2000 ha. grondgebied voor de opvang en doorstroming van het rivierwater naar zee. En anderzijds het probleem van de dagelijkse files op de Merwedebrug. En waarom Rijkswaterstaat deze beide problemen als afzonderlijke projecten ziet en niet kijkt naar een gezamenlijke oplossing van het probleem. Nu een jaar later is het daarom prettig om te weten dat de Rijksoverheid inmiddels wel naar gezamenlijke oplossingen zoekt. Zo moet er voorjaar 2007 een uitwerkingsplan liggen met daarin als oplossing een extra Merwedebrug in combinatie met vergravingen op Avelingen in het kader van Ruimte voor de Rivier.

Dag 315: Tienhovengracht

Volgens mij heb ik al eens eerder geschreven over de Werkendamstraat in Amsterdam. Maar in onze hoofdstad zijn nog meer sporen van Werkendam te vinden, in de stad is ook een Tienhovengracht. Genoemd naar Gijsbert van Tienhoven, zijn wieg stond in Werkendam aan de Kruisstraat. Van Tienhoven was burgemeester van Amsterdam van 1880-1891, daarna was hij enkele jaren minister president van ons land. Ook in Werkendam herinnert een straat aan de familie van Tienhoven met de Van Tienhoven van den Boogaardstraat. Genoemd naar de broer van Gijsbert, Johannes. Hij was burgemeester van Werkendam van 1862 tot 1894. Inspiratie voor deze wetenswaardigheden over straten werd ingegeven door de wedstrijd van het Parool, waarbij de mooiste Amsterdamse straat wordt gekozen. Misschien wel een leuk idee om ook voor Werkendam zo’n wedstrijd te organiseren.

Dag 314: Historisch

Buijserd, Ambachtsheer en Van den Berg bij

de presentatie van de gezamenlijke bestuurskrachtmeting.

Wanneer is iets historisch? Vaak kun je dat pas achteraf zeggen. Gisteravond beleefden we de historische raad van Woudrichem, heel leuk om te zien. Zeker door de glansrol van Joost Kant. Toen Aalburg, Werkendam en Woudrichem de gezamenlijke bestuurskrachtmeting aankondigden, werd gekscherend ook al gesproken van een historisch moment. Of het dat ook echt was? De tijd zal het leren.

Dag 313: Millenniumdoelen

Één van de millenniumdoelen die 189 landen in 2000 hebben afgesproken is gendergelijkheid en empowerment van vrouwen, ondermeer door gelijke participatie van jongens en meisjes in het onderwijs te realiseren voor 2005. Een mond vol, maar simpelweg moeten er meer meisjes naar school. Het analfabetisme onder vrouwen is nog altijd groter dan onder mannen. Agnes Van Ardenne vertelde vanavond dat haar grootste gevecht is om het cynisme van mensen over ontwikkelingshulp te bestrijden. Ayaan Hirshi Ali had ooit tijdens de begrotingsbehandeling gezegd dat het beter was te stoppen, omdat het toch allemaal niet hielp. “We hebben afgesproken om 50 miljoen mensen in 2015 te voorzien van schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen. Het blijkt dat indien er op scholen toiletten zijn, ouders eerder bereid zijn hun kinderen naar school te sturen. En als er gescheiden toiletten zijn, komen er zelfs meer meisjes, die ook nog eens hun school afmaken”. Cynisme is dus niet op zijn plaats. Laten we van onze rijkdom delen met hen die niet het geluk hadden dat hun wieg in het rijke Nederland stond.

Dag 312: Emotie

Cees Schalken in Dussen op campage,

op de achtergrond 't Middelpunt

De emoties liepen hoog op dinsdagavond in de raad over het MFC Dussen. Ook na de vergadering nog. Een Dussenaar strooide verwijten naar het CDA. Ik heb hem gevraagd: “Als Dussen zo graag een nieuw dorpshuis wil, waarom zat de raadzaal dan niet tjokvol met Dussenaren? Desnoods met spandoeken”. Zo’n volle raadzaal was er bijvoorbeeld wel bij het besluit tot berging van de Halifax. Overigens werd hij door die opmerking alleen maar bozer en verliet al snel het gemeentehuis.

Vandaag stuurde die boze Dussenaar nog een mail. “Kortom voornoemde frustratie kan niemand bij mij wegnemen, omdat het aannemen van dit raadsvoorstel -naar mijn mening- voor de Dussense bevolking verstrekkende gevolgen heeft, die onvoldoende zijn onderkend. De reden daarvan is dat door het aannemen van dit raadsvoorstel alle initiatieven om tot een realisatie van een MFC op de lange baan zijn geschoven. En wie is hier nou bij gebaat?”

Wordt vervolgd

Dag 311: Sloop

Omdat de cultuurhistorische waarden van de reeks van groepsschuilplaatsen niet worden aangetast met de sloop van de groepsschuil-plaats bij de Schans 24 wordt besloten gemotiveerd af te wijken van het advies van de Rijksdienst en de ontwerp monumentenvergun-ning ter inzage te leggen.

Dag 310: Tweelingen

Vandaag werden mijn tweeling neefje en nichtje zes jaar. Nu is een kinderverjaardag altijd gezellig, maar een tweelingverjaardag is dubbel gezellig. Overigens passeerden tijdens de verjaardagsvisite ook de nodige tweelingen de revue; pas geboren of nog verwacht. En dan valt het opnieuw op hoeveel tweelingen er geboren worden. Één van de redenen dat er in Nederland meer tweelingen worden geboren zijn de moeders die op steeds latere leeftijd kinderen krijgen.

Zelf heb ik mijn kinderen jong gekregen en eerlijk gezegd vind ik dat nu wel prettig. Want stel dat ik ze 20 jaar later had gehad, dan had ik nu drie kinderen van 0, 5 en 6 jaar gehad. Nee, voor mij geldt, een slimme meid krijgt haar kind op tijd.

Dag 309: Stroomuitval

Net teruggekeerd van Schiphol, waar ik mijn dochter na 7 maanden Turkije had opgehaald, zaten we zaterdagavond ineens in het donker. Snel wat kaarsen aangestoken, zodat we toch foto’s konden bekijken uit Turkije. Gelukkig floepte na een kwartier de lichten weer aan. Jammer overigens dat het niet een week eerder gebeurde tijdens de Nacht van de nacht.
Later bleek dat we niet de enigen waren die zonder stroom hadden gezeten. We waren slechts enkelen van de tien miljoen Europeanen die zonder hadden gezeten. Er waren meldingen over stroomuitval uit Duitsland, België, Frankrijk, Oostenrijk, Kroatië, Italië, Portugal en Spanje. Zouden ze dat bedoeld hebben met de Europese eenwording?
Volgens de woordvoerster van de beheerder van het Nederlandse hoogspanningsnet Tennet is een Europese stroomuitval van deze omvang zeer zeldzaam. De meeste uitval in Nederland werd gemeld in Noord-Brabant. Volgens een woordvoerder van stroomleverancier Essent waren er stroomonderbrekingen van circa tien minuten in delen van Eindhoven, Tilburg, Helmond en in de Biesbos-regio. De grootschalige problemen zijn waarschijnlijk veroorzaakt door het uitschakelen van een hoogspanningslijn in het noordwesten van Duitsland bij de Nederlandse grens. Om een cruiseschip door te laten op de rivier Ems is de lijn boven het water korte tijd stilgelegd, meldde het Duitse energiebedrijf EON. De rest van het netwerk zou daardoor overbelast zijn geraakt.

Dag 308: Vrouwen in de politiek

Dag 307: Berichtenschrifter

Als Brabantse ambtenaar kun je de functie van berichten schrifter vervullen. De Dikke van Dale kent het woord niet, dus wat je dan moet doen is me onduidelijk. Maar de berichten schrifter zit op het provinciehuis in de atoomkelder. Vandaag heb ik er met ruim 30 Werkendamse CDA’ers een bezoek gebracht. En het heeft ons verbaasd hoe gemakkelijk je in het provinciehuis overal binnen kunt stappen. Zelfs in de atoomkelder. Overigens vertelde iemand nog dat het idee van die atoomkelders in de zeventiger jaren natuurlijk niet echt slim was. Vijftig bestuurders in een kelder zes weken lang een atoomaanslag laten overleven. En dan na die zes weken? Als er alleen mannen (zeker in die tijd nog gangbaar) in de atoomkelder zaten en overleefden, hoe konden ze dan ooit nog voor nageslacht zorgen?

Dag 306: Wat doet de overheid verkeerd?

Iemand vertelde me vandaag zijn overpeinzingen over de gemeentelijke overheid. “We hebben een prachtig bedrijf met 175 werknemers. Maar onze producten zijn kennelijk niet goed genoeg. We gaan naar Dussen en zeggen: Kijk, hier heb je een nieuw dorpshuis van 800.000 euro. We gaan naar Werkendam en zeggen: Kijk, hier heb je een nieuwe school voor 1,3 miljoen. En toch willen die mensen het niet hebben. Ze roepen keihard nee, zo willen we het niet”. Hoe kan dat nou? Zijn burgers verwende kinderen, waarbij niets goed genoeg is? Of doet de overheid fundamenteel iets fout? Ik vraag de lezers van mijn weblog een keus te maken tussen die twee opties. Zelf ben ik er nog niet uit.

Dag 304: Dankdag