Herinrichting Heesseltsche uiterwaarden

De grote nevengeul wordt zes kilometer lang

Zand en klei worden vooral per schip aan- en afgevoerd

Zaterdagmiddag bezocht ik het project van de herinrichting van de Heesseltsche uiterwwaarden om zo de river meer ruimte te geven. En ik was onder de indruk van de omvang van het project van Rijkswaterstaat, dat wordt uitgevoerd door Martens & Van Oord. Met een busje reden we door het gebied om het van dichtbij te bekijken. Het gaat om een nevengeul in de uiterwaarden van maar liefst zes kilometer dat moet zorgen voor 5,5 centimeter waterstandsdaling. Daarvoor wordt twee miljoen kuub zand vergraven. Om de dijken te beschermen wordt echter ook schone klei in het gebied aangevoerd met schepen, deze is afkomstig van de aanleg van de Beatrixsluis bij Vreeswijk. Een deel van het zand dat wordt afgegraven wordt ook weer hergebruikt in het gebied bij de extreem diepe putten. Door de putten overal ongeveer even diep te maken, wordt de doorstroming van het water beter. In het gebied werd nog een beverburcht ontdekt in een bosgebiedje; na de ontdekking is besloten het bos deels te sparen om zo het leefgebied van de bever in stand te houden. Ook werd een rij knotwilgen gespaard, die aanvankelijk gekapt zou worden. Voor het project werd tevens tien kilometer stalen snelweg aangelegd. Of na afronding van het traject recreatievaart mogelijk wordt in de grote nevengeul is nog niet duidelijk. Ook eventuele wandel- of fietspaden zijn nog niet opgenomen in het project. 

Bij de entree van de uiterwaarden is deze koe een mooie blikvanger

Eindeloze zandvlaktes in de uiterwaarden van de Waal bij Heesselt

Openbaarheid versus geheimhouding

Een van de twee kaartjes met mogelijk evacuatiesroutes voor Varik-Heesselt

Een week geleden vroeg ik via ons bestuurssecretariaat om het Globaal MER rapport over Varik-Heesselt

(http://raad.neerijnen.nl/Vergaderingen/Beeldvormende-vergadering/2017/26-oktober/20:30/Globaal-MER-03102017.pdf) 

Tijdens de bewonersavond in Atelier Varik zag ik meerdere mensen met het rapport onder hun arm, terwijl ik daar zelf nog geen kennis van had genomen. Ook in de media werd al geciteerd uit het rapport. Tot op heden heb ik het rapport via het Waterschap nog niet ontvangen. Vanavond in de commissie Waterveiligheid heb ik navraag gedaan naar het waarom. Het argument was dat het eerste bestuurlijk besproken zou worden en pas daarna openbaar was. Het is dan toch op zijn minst opmerkelijk dat het op de site van de gemeente Neerijnen wel openbaar is. Hoe kunnen twee overheden op verschillende wijze omgaan met openbaarheid van stukken? Overigens is het ook weleens andersom geweest; de tekst van de intentieverklaring om in consensus een besluit te nemen over de nevengeul kregen wij wel toegestuurd, maar de raadsleden in Neerijnen weer niet.  Maar het toont wel helder aan hoe moeilijk dergelijke regio processen en de uiteindelijke besluitvorming voor volksvertegenwoordigers zijn te controleren.De komende maand worden een aantal cruciale vergaderingen gehouden; het CDH spreekt morgen over het Globaal MER, de klankbordgroep op 14 november; we hebben een extra commissievergadering op 20 november. Mogelijk komt daar een ander standpunt uit dan bij het CDH? Dan hebben we vrijdag 24 november nog een AB vergadering (laten we Varik-Heesselt daar maar bij voorbaat voor agenderen!). Op 6 december neemt de Stuurgroep een besluit over de varianten in het voorjaar gevolgd door het besluit van de minister. Maar wat als de Stuurgroep dan geen consensus bereikt? En onze heemraad als voorzitter misschien wel een ander standpunt uit moet dragen dan als we als AB van het Waterschap besluiten?

Zondagse kerkverhalen

Het interieur van de kerk in Drongelen

Op twitter kwam ik de account Kerkverhalen tegen. En ineens bedacht ik me dat ik voortaan op zondag wel een kerkverhaal kan schrijven. Ik zoek regelmatig naar onderwerpen voor mijn blog, dus kerkverhalen op zondag is wel een mooie invulling. Vandaag schrijf ik over de kerk in Drongelen. Op 17 september werd daar de laatste dienst gehouden, ik schreef die dag op mijn blog 'hoe God uit Drongelen verdween'. Al leidde dat tot een reactie dat God niet uit Drongelen was verdwenen, maar alleen uit de kerk. Maar na die 17e september werd de kerk te koop gezet. En ook het interieur van de kerk moet nog verkocht worden. zo werd zaterdagmorgen een eerste verkoping gehouden voor de eigen gemeenteleden. Kerkbanken, maar ook het kerkorgel en bijvoorbeeld de gordijnen kunnen worden gekocht. De preekstoel verkopen wordt lastig, deze zit vast aan de muur. Zaterdagmorgen was al één kerkbank verkocht en een kandelaar. Na de eerste keus voor gemeenteleden, mogen ook andere bieden op het kerkinterieur.

http://hanviskie.blogspot.nl/2017/09/hoe-god-uit-drongelen-verdween.html

Nazorgtraject wateroverlast wordt afgesloten

Werk in uitvoering langs het Transvaal

In de commissie Watersysteem van maandag 30 oktober wordt gesproken over het nazorgtraject wateroverlast Land van Heusden en Altena. Uitleg wordt gegeven over de uitgevoerde maatregelen op korte termijn, zoals de vergroting van duikers (o.a. bij Transvaal in Sleeuwijk), aanleg extra waterberging bij Andelsch Broek en de aanleg van noodvoorzieningen. Extra waterberging van 2 ha. wordt ook voorzien bij de nieuwe energiefabriek in Sleeuwijk. Van het maatregelen pakket zijn de zomerschouw en een pilot peilverlaging bij Uppel niet uitgevoerd, vanwege te weinig draagvlak onder agrariers en bewoners. 

Voor de lange termijn was ingezet op het vergroten van open water. De ZLTO had zelf de retributieheffing voorgesteld om zo deels bij te dragen aan de kosten. Het Waterschap was bereid een derde van de kosten op zich te nemen; in de begroting van 2018 is daarvoor een bedrag van 5 miljoen euro opgenomen.  De retributieheffing is onderzocht door de Wageningen Universiteit om zo inzicht te krijgen in de hoogte van de heffingen. Maar de ZLTO heeft op basis van het onderzoek ernstige twijfels geuit over de haalbaarheid en het draagvlak voor zo'n retributieheffing. Daarmee zal ook deze lange termijn maatregel niet worden uitgevoerd. Een gemiste kans voor de streek. Wel worden gezien de gebiedsopgaves (verbreding A27, Natuurnetwerk Brabant) voorbereidingen getroffen voor de opzet van een nieuw kavelruil project.

Het nazorgtraject wordt nu afgesloten, maar het Waterschap blijft in gesprek met de streek om te komen tot een klimaatrobuuste polder in een gezamenlijk gedragen gebiedsagenda in het Klimaatberaad Altena.

 https://rivierenland.notubiz.nl/document/5803857/1/6_2017060798_Afronding_van_nazorgtraject_wateroverlast_Land_van_Heusden_en_Altena

Waalzinnig in de commissie Waterveiligheid

Naar aanleiding van mijn blog van gisteren heeft Ernest Cartigney mij laten weten dat de actiegroep Waalzinnig wil in spreken tijdens de extra commissiegadering Waterveiligheid van 20 november. Waalzinnig, dat de slogan 'geen kanaal langs de Waal' hanteert is een actiegroep die zich verzet tegen de aanleg van een nevengeul bij Varik-Heesselt. Ik heb even rondgekeken op hun website, die is niet overal even actueel. Maar het recente artikel in Nieuwe Oogst over het Globaal MER staat wel op de site. Overigens goed dat ze komen inspreken. In de commissie zien we zelden insprekers en bij dergelijke ingrijpende maatregelen is het goed om kennis te nemen van wat er onder de bevolking leeft.

https://www.waalzinnig.nl/algemeen/

Extra commissievergadering over Varik-Heesselt

Heemraad Goos den Hartog kreeg als voorzitter van de Stuurgroep het rapport van de interviews aangeboden van Frank Bolder

Woensdagavond werd in atelier Varik een bewonersavond gehouden, waarin de uitkomsten van de ca. 750 interviews tijdens de campertour door de dorpen bekend werden gemaakt. Heemraad Goos den Hartog kreeg na afloop van de presentatie het rapport aangeboden door Frank Bolder.  Tijdens de interviews is niet de vraag gesteld of bewoners voor of tegen een nevengeul waren; het was immers niet bedoeld als referendum. Toch waren de bewoners kritisch omdat sprake zou zijn van suggestieve vragen. Tevens kwam die avond het Sweco rapport van de Globale MER ter sprake (zie blog van gisteren). De gemeente Neerijnen sprak donderdagavond over de ontwikkelingen rond Varik - Heesselt. Helaas kun je de vergaderingen van Neerijnen niet terugluisteren via band. Waterschap Rivierenland houdt maandag 20 november een extra commissievergadering over het project dijkversterking Tiel-Waardenburg en de rivierverruiming bij Varik-Heesselt. En daar ben ik blij mee. Indien deze extra commissie niet was belegd, zou ik het onderwerp geagendeerd hebben voor de commissie van maandagavond. Door de reeds aangekondigde commissie is dat nu niet meer nodig.

Meerlaagsveiligheid in de dorpspolder Varik-Heesselt zeer negatief beoordeeld

Variant 2b: inrichting gericht op natuur

De dorpspolder (varianten 2a en 2b; nevengeul) biedt het minste perspectief voor waterveiligheid en ook meerlaagsveiligheid, aangezien er als gevolg van de grote waterkolom van 7 m die het gebied omringt in combinatie met een stijgsnelheid van 2,5 m/uur sprake van een situatie waarbij zelfredzaamheid uitgesloten is. In eigen huis is geen verticale evacuatie mogelijk en via de wegen is het bereiken van de dijk vrijwel onmogelijk (uitzonderingen daargelaten voor bewoners aan de dijk). De varianten 2a en 2b bieden hierdoor weinig perspectief voor evacuatie ten tijde van een dijkdoorbraak. Er zal dan ook sprake zijn van een groot aantal dodelijke slachtoffers. De grote stroomsnelheden in de dorpspolder zorgen voor vernieling van constructies (woningen) en infrastructuur.

Variant 2a: inrichting gericht op economie en landbouw

Opties om dit grote aantal slachtoffers te ondervangen zijn: doorbraakvrij maken van de waterkering en/of zeer vroegtijdig (1 coördinatiefase eerder dan dijkring 43) alle inwoners evacueren. Door vroegtijdige reactie kunnen mensen gered worden. Door de twee bruggen over de hoogwatergeul zal de uitstroom uit de dorpspolder beter verlopen, dan wanneer er slechts sprake was van maar één brug. Op basis van voorgaande is variant 1b licht positief beoordeeld. De varianten 1a, 3a en 3b zijn neutraal beoordeeld. De varianten 2a en 2b (nevengeul) zijn zeer negatief beoordeeld. 

http://raad.neerijnen.nl/Vergaderingen/Beeldvormende-vergadering/2017/26-oktober/20:30/Globaal-MER-03102017.pdf 

(pagina 140: Globaal milieueffectrapport; Dijkversterking Tiel-Waardenburg (TiWa) en rivierverruiming Varik-Heesselt (VaHe)

Eindelijk zonnepanelen!

Op mijn dak liggen nu acht zonnepanelen

Vandaag heb ik eindelijk mijn lang gewenste zonnepanelen gekregen. Met dank aan Woonservice Meander en Wocozon. Als Huurdersbelangenvereniging van Meander hadden we al langer aangedrongen om voor alle huurders zonnepanelen beschikbaar te stellen, om zo de woningen te verduurzamen. Meander had al eerder een project zonnepanelen geplaatst gelijktijdig met het vervangen van daken, maar dat was slechts voor een deel van haar woningen. Nu konden in de eerste tranche van 400 woningen de huurders kiezen voor zonnepanelen op het dak. In 2018 komt een volgende tranche van woningen beschikbaar voor de zonnepanelen. De plaatsing liep nog wat vertraging op, doordat het bedrijf niet over het juiste steiger beschikte. Maar gisteren zijn de acht zonnepanelen geplaatst en woensdagmorgen zijn ze aangesloten. Dus laat nu de zon maar komen!

Om het hoekje van de tijd

Omgewaaide boom op polder Maltha

Soms ontbreekt de inspiratie om iets op mijn blog te schrijven, zo ook vandaag. Maar tussen mijn bijna 3.000 blogs is altijd wel iets te vinden om weer eens terug te halen. Zo schreef ik op 18 oktober 2007 (tien jaar geleden!) over de Noordwaard. 

 

Vandaag de brief gelezen van het Werkendamse college over de voortgang van de Noordwaard. Alles lezende besef je wel weer eens hoeveel impact dit op Werkendam heeft. De bebouwingsdichtheid wordt minder, zo is ook de lezen in de aankoopregeling. Ooit zei Thera van den Heuvel, ik zou weleens om het hoekje van de tijd willen kijken. Daarmee bedoelde ze dat ze terug wilde kijken. Ik bedoel nu juist om vooruit te kunnen kijken. Over tien jaar kent niemand de Noordwaard nog terug. 

 

Inderdaad, er is heel veel veranderd in de Noordwaard! Ga vooral zelf kijken, het gebied is prachtig geworden.  Maar je kent het inderdaad niet meer terug.

'Heilige Rita' was moeilijkste boek voor Tommy Wieringa

Tommy wieringa leest voor uit 'Heilige Rita' (foto Sjaak Groeneveld)

Zijn nieuwste roman ‘Heilige Rita’ was voor Tommy Wieringa tegelijkertijd ook zijn moeilijkste boek om te schrijven. Dat liet Wieringa zich ontvallen tijdens het vraaggesprek in het Woerkums Literair Café met Marina Zwaan. De thematiek in zijn nieuwste boek gaat over de vader-zoon relatie. Zelf woonde Wieringa jarenlang bij zijn vader toen zijn ouders uit elkaar gingen. “Ik wil droog schrijven, maar dit boek komt dicht mij mezelf. Terwijl ik het liefst een verhaal met afstand wil schrijven”.

Bij aanvang van het 25^e seizoen van het Woerkums Literair Café leest Tommy Wieringa twee hoofdstukken uit zijn nieuwe roman. Het publiek in de volle Teerkamer luistert ademloos als hij voorleest. Over de 49 jarige Paul Krüzen die in het grensdorp Marienveen woont, samen met zijn vader. Een verhaal dat zich afspeelt in de provincie – Vriezeveen zo vertelt Wieringa terloops. “Ik hou van de provincie en Twente kende ik al. De provincie is universeel; in de provincie hebben ze altijd last van een minderwaardigheidscomplex en ze voelen zich eeuwig achtergesteld. Maar de Randstad is niet Nederland”.

Het publiek in de Teerkamer luisterde ademloos naar Tommy Wieringa

Na zijn voordracht uit ‘Heilige Rita’ leest hij enkele kortere, meer humoristische verhalen over zijn moeder. In de pauze signeert hij zijn boeken en na de pauze wordt hij geïnterviewd door Marina Zwaan. Vanuit het publiek krijgt hij een vraag van een vroegere schoolvriend over de Vrije School. “Ik haatte die school, maar ik moest iedere dag 80 km. heen en terug met de trein naar Zutphen reizen. Dat reizen betekende autonomie en eindeloos boeken lezen. Zutphen deed er niet meer toe”.

De volgende avond van het Woerkums Literair Café is vrijdag 17 november met als gast Heleen van Roijen.

Alida Hendrica Boxman (2)

Alida Hendrica Boxman (collectie RKD - Instituur voor Nederlandse Kunstgeschiedenis)

Een bundel van Abraham Boxman met daarin de gedichten over zijn zusje Alida Hendrica had ik al langer, maar deze week kreeg ik een tweede bundel met nagelaten gedichten thuisgestuurd. Daarin schrijft Abraham Boxman op 23 mei 1823 opnieuw over zijn zusje in een gedicht aan zijn schoonbroeder H.E. Verschoor.

O wis, Gij leest ze vaak, en droomt haar aan uw zijde,
Wanneer haar minnend oog zoo teeder aan mij hong
Mijn vreugdelied een glas op hare wangen spreidde,
En bij een sombrer toon haar oog een traan ontsprong.
En - ook dat laatste lied, zoo vaak verstikt door 't weenen,
Waartoe 't slechts woorden vonden, na weken, stom van smart,
Ook dat herleest bij vaak! - 't Zal vaster ons vereenen
En sterkt den band door haar geknoopt om beider hart.
Het toont u , wat Gij mist dat heb ook ik verloren,
Wat Ge eens hervinden zult, dat, vinde ook ik eens weer;
En zij, de Zalige, ziet uit hare Engelenkoren
Met eeuwge hemelmin op Gade en Broeder neer.

Ik had al eens het graf bezocht van Hermanus Eliza Verschoor op de begraafplaats in Sleeuwijk in de hoop daar haar naam terug te vinden op zijn grafsteen. Tevergeefs, alleen zijn tweede vrouw staat op de grafsteen. Wel vond ik eerder de akte met haar nalatenschap terug. Zo liet ze voor 370 gulden aan sieraden na. Maar groot was mijn vreugde toen ik vandaag ineens een schilderij van haar terugvond. De hoop op een beeltenis van haar had ik niet eerder, foto's waren er immers nog niet in 1822. Maar het RKD - het Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis heeft een portret van haar in de collectie van een onbekende kunstenaar. Het werd in 1993 geschonken vanuit een prive collectie. Op de achterzijde staat een emotioneel in memoriam van haar echtgenoot. 

 

Alida Hendrica Boxman

Pentekening van Abraham Boxman

Hoe ik op het spoor kwam van Alida Hendrica Boxman (1801-1822) weet ik niet meer. Maar het begon met een dichtbundel van Abraham Boxman, haar enige broer. Hij schreef twee gedichten over zijn zusje; één vlak voor haar huwelijk met Hermanus Eliza Verschoor en één bij het sterven van zijn zusje in het kraambed. Amper een jaar na haar huwelijk. 

Gij, trouwe lotgenoote in al mijn vreugde en lijden!
Een ander voert u weg en van uw' broeder af.
Vereenigd, hand in hand, doorwandelden wij 't leven,
Gij strooide keurgebloemt verkwistend op mijn paan,
En, willige voor mijn vreugd uw vreugde prijs te geven,
Trekt bij de distels uit, hoe diep hun steek mogt gaan.
Hoe vaak heeft niet uw hand de rimpels glad gestreken,
Vroeg op dit hoofd geploegd, schaarsch met zijn lot te vreeën! 
Hoe vak den traan gdroogd, die uit mijn oog kwam breken,
Als 'k vruchtloos zocht op aard', wat mij in droom verscheen
En thans, thans rukt ge u los en laat mij eenzaam dwalen,

Alida Hendrica overlijdt op 21 augustus 1822 in het kraambed. Opnieuw schrijft haar broer Abraham een gedicht over haar.

Van 't pasgesloten graf
Scheurt hij zijn blikken af,
En 't oog, omhoog geheven,
Ziet daar, vol hemellust
Haar reeds als Engel zweven,
die hier nog nauwlijks rust.

O, zalig, die dat ziet!
Maar ik vermogt het niet!
Het hoofd ter aard' gebogen,
Zag ik haar graf alleen,
en bleef er strak op oogen,
Ook toen zij lang verdween.

Dat zijn zus in het kraambed stierf wordt duidelijk uit de volgende dichtregels

Schoon uwe oogen 't nimmer zagen!
O, dat afgebeden kind,
Dat, nauw uit uw' schoot verrezen,
Met u nederzonk in 't graf,
Droomden wij reeds knaap te wezen,
Die ons niets dan vreugde gaf!
Nieuwe telgden reiden, zweefden,
Dartlend om dat knaapje heen,
Waar uw deugden in herleefden
en onz' ouders beeld met een.
Acht, die blijde tooverbeelden!
Allen zijn zij weggestormd

Wij zijn het land

Het boek is te koop bij de boekhandels in de regio

Gisteren heb ik het boek 'Wij zijn het land' gekocht. Een boek over de liefde voor de natuur, over uitdunnen, groeien en oogsten. Over de tuinderij in Uitwijk van Jan en Antje van de Wetering. "Dit boek is gemaakt voor hen die zich willen laten inspireren door de natuur en wat de mens daarvan vermag". Het boek is samengesteld door dochter Tini van de Wetering. In het boek ook een mooie bijdrage van Gerard Rooijakkers. Hij schrijft over het erf als markering van ieders eigenheid. Je eigen erf bepaalt je horizon. In het boek prachtige zwart-wit foto's van de vier seizoenen op het land van Renata Rakolcai. Een prachtig tijdsdocument van een wereld die niet meer bestaat. 

Deel Lancaster LM 508 keert na 73 jaar huiswaarts

 

De overdracht van het motorblok en nog enkele onderdelen vond plaats bij het monument van de Lancaster

Vandaag haalde de Royal Air Force een motorblok en aanverwante onderdelen op van de Lancaster LM 508 die in 1944 in Werkendam neergestortte. Deze brokstukken worden naar Engeland overgebracht. Bij de berging van de Lancaster in 2014 had de RAF aangegeven interesse te hebben in bepaalde onderdelen van het neergestorte vliegtuig. De gemeente heeft deze brokstukken destijds voor hen opgeslagen en bewaard in een loods in Hank. De overdracht van de onderdelen vond plaats bij het monument aan de Grote Waardweg. Een vrachtwagen van de RAF kwam de onderdelen ophalen. Burgemeester Yves de Boer was bij de overdracht aanwezig.

In de hangar van het 101 squadron in de buurt van Oxford wordt van deze brokstukken een monument gemaakt. Als het monument gereed is, wordt het ook in de buurt van deze hangar geplaatst. Met deze overdracht hebben alle brokstukken die in 2014 zijn gevonden, een bestemming gekregen. Naast het monument dat de gemeente Werkendam heeft gemaakt van enkele brokstukken, zijn de onderdelen verspreid over diverse musea, de Historische Vereniging Werkendam en De Werken c.a. en enkele andere geïnteresseerden.

 https://soundcloud.com/radiobaken/een-neergestorte-engelse-bommenwerper?in=radiobaken/sets/liniepad-festival-2015-land-van-heusden-en-altena

Ontpoldering van de Noordwaard

De blauwe paaltjes die werden geslagen bij het afgraven van de dijk in de Noordwaard op 1 april 2015

Twee jaar geleden werd de ontpoldering van de Noordwaard officieel opgeleverd en keerde de rust weer voor de bewoners die in het gebied bleven wonen. Maar hoe is het hen vergaan sinds zij voor het eerst te horen kregen dat het gebied ontpolderd werd? Kijken ze tevreden terug op het proces of worstelen ze nog steeds met de gevolgen van de ontpoldering? Wat heeft de overheid goed gedaan en wat kan beter? Over die vraag wil ik de komende tijd de bewoners gaan interviewen. Want het is altijd goed om terug te kijken, maar ook om te kijken wat de overheid beter moet doen.

Mata Hari

Mata Hari

Precies een eeuw geleden stierf spionne Mata Hari voor het Franse vuurpeleton. De Friese Margaretha Zelle spreekt al jaren tot mijn verbeelding. Zelf ben ik ook gefascineerd door deze vrouw. Wie was zij en hoe kon ze uitgroeien tot een gevierd danseres in Parijs? December 2015 bezocht ik het Fries Museum en daar was toen al een hoekje ingericht over Mata Hari. En werd verteld dat de archieven in 2017, een eeuw naar haar dood, zouden worden geopend en mogelijk meer duidelijkheid zouden geven over haar dood. Thans is een grote expositie ingericht in het Fries Museum over deze mysterieuze vrouw. En die tentoonstelling ga ik zeker bezoeken. Voorlopig staat hij voor 3 november in mijn agenda. 

https://www.friesmuseum.nl/te-zien-en-te-doen/tentoonstellingen/mata-hari/

21667 passagiers voor Pontje Steur

 

Eerder toonde ik op mijn blog op 24 september een kaartje van Pontje Steur met nummer 22010. Dus schreef ik dat het seizoen 2017 vorig seizoen bijna evenaarde qua bezoekersaantallen. Toch bleek uiteindelijk dat het aantal passagiers is blijven steken op 21.667 passagiers. De schipper, die op 24 september dienst had, heeft in zijn haast een doos met 7 kaartenboekjes over het hoofd gezien. Hij zette die dag 479 passanten over, dus dan is het snel een nieuw boekje en weer door. Hij belde ’s avonds met de mededeling dat er boekjes zoek waren. De volgende dag vond Thera Pruijssen een doosje met de boekjes, maar toen was de toon al gezet. Daarom moesten er van het eindaantal  350 nummers afgetrokken worden en kwamen we op 21667 uit. Toch een mooi aantal, gezien de herfstachtige laatste weken.

Jeugd gratis naar musea in de regio

Het Prinsentuin college bezocht vandaag het Biesboschmuseum

Het nieuwe kabinet RutteIII is voornemens voor schoolkinderen een bezoek aan het Rijksmuseum in Amsterdam mogelijk te maken. Een mooi plan, zelf ben ik op de middelbare school ook weleens naar het Rijksmuseum geweest (nog met mijn geschiedenisleraar Kees van Maastrigt!). Samen met de andere bestuursleden van Erfgoed Altena bezochten we deze zomer de musea in de gemeente Werkendam en Woudrichem. Vorig jaar bezochten we de musea in de gemeente Aalburg. Van alle musea willen we een folder/flyer/boekje maken. En tijdens ons laatste bezoek aan het Visserijmuseum ontstond zo spontaan het idee dat we de nieuwe gemeente Altena gaan vragen alle schoolkinderen gratis een bezoek aan de musea in de regio aan te bieden. Een mooi begin voor de nieuwe gemeente Altena, daarmee kan ze laten zien dat ook zij het behoud van ons erfgoed waardevol vinden. En dat willen doorgeven aan onze jeugd.

Nevengeul Veessen Wapenveld

Het bezoek aan de imposante inlaat van de nevengeul van Veessen-Wapenveld

Met het bestuur van Waterschap Rivierenland brachten we woensdag en donderdag een bezoek aan waterschap Vallei & Eem. Donderdag gingen we kijken bij de nevengeul Veessen Wapenveld langs de Gelderse IJssel. Een Ruimte voor de Rivier project waarbij een waterstandsdaling van 71 cm. wordt bereikt in de IJssel. De kosten voor het project waren 200 miljoen euro. We bezochten een gemaal waar een bezoekerscentrum is ingericht en waar we een filmpje bekeken over het project. Opmerkelijk genoeg zagen we in het filmpje geen bewoners. Maar in de uitleg werd verteld over de weerstand van de bewoners die na de uitvoering is omgeslagen in waardering. Dijkgraaf Tanja Klip gaat bewoners nog wel bezoeken om zo de ervaringen van bewoners op te tekenen. Wat heeft de overheid goed gedaan en wat had beter gekund. Een mooi voornemen, dat ik zeker in de Noordwaard ook ga uitvoeren. Het bezoek aan de nevengeul lijkt een goede voorbereiding op komende besluitvorming rond de nevengeul Varik Heesselt. Dinsdag 17 oktober is er weer een bijeenkomst; helaas ben ik dan verhinderd.

Dag van de duurzaamheid

Vandaag is het de dag van de duurzaamheid. En hoe duurzaam ben ik vandaag dan wel niet geweest? Mijn auto is vandaag niet van zijn plaats geweest. Dat gebeurt maar zelden, maar ik heb de hele dag thuis gewerkt. Wel met de verwarming op zo'n 18 graden en die wordt nog steeds gestookt op gas. En hoewel ik me alweer weken geleden heb ingeschreven voor zonnepanelen op mijn dak, zijn deze nog altijd niet gelegd. Dat zou moeten gebeuren via Wocozon die daarvoor Bosch Electrotechnisch Bedrijf uit Hank heeft ingehuurd. Enkele weken geleden stonden ze bij me aan de deur om de zonnepanelen te komen leggen op de achterzijde van mijn huis. Maar omdat ik een kleine uitbouw achter heb, paste het standaard steiger niet. Ze beloofden dat ik terug gebeld zou worden, maar ik heb nog niets gehoord. Daarom had ik maandag juist bedacht dat ik vandaag - op de dag van de duurzaamheid - even zou bellen met het bedrijf. Maar dat ben ik toch nog vergeten.

Op het menu stond vanavond kip en snijbonen. Helemaal vleesloos is nog beter, maar ik koos wel voor seizoensgroente. Verder heb ik vandaag keurig mijn afval gescheiden. Tot zover mijn duurzame dag. Hoe duurzaam was jouw dag? 

Laatste kaarten voor het Theaterhoppen

Mirjam Boogaard en Izak Boom spelen de voorstelling Knaagdier

De vierde serie Theaterhoppen wordt gehouden op 4 en 5 november in de vesting. Huiskamers en bijzondere locaties worden weer even omgedoopt tot mini-podium. Zondagmatinee en zaterdagavond zijn uitverkocht. Voor de zaterdagmiddag, 4 november zijn nog kaarten te bestellen.

Zaterdagmiddag treden op:
- Charivari trio (muziek)
- Demant & Mol (kleinkunst - PuntKomma)
- TG YrroS! (tragikomedie - Innova)
- Mirjam van den Bogaard & Izak Boom (muziektheater - Knaagdier)

In één avond of middag bezoek je, lopend door de Woerkumse vesting, artiesten op 4 bijzondere speellocaties. Daar kun je op aanraak-afstand genieten van verschillende podium-genres. Ook dit jaar is er een gevarieerd programma met voor ieder wat wils. Met onder andere cabaret, theater, zang,

De Passe Partout kaart kost € 25,- voor 4 voorstellingen en is inclusief ontvangst met koffie en thee bij Café ‘t Hoekske en een gratis pauzedrankje op de 2e speellocatie. Bezoekers worden weer op een centrale plaats ontvangen (Café ‘t Hoekske) en groepsgewijs (lopend) begeleid naar de intieme speellocaties waar alle 4 de voorstellingen simultaan worden gespeeld. Met dank aan de gastvrijheid van de vestingbewoners die hun huizen weer spontaan beschikbaar stellen voor cultuur en aan onze enthousiaste groepsbegeleiders.

www.theaterhoppen.nl

Spoedeisende hulp bij een dichte Merwedebrug

Waarom is de spoedeisende hulp in Gorinchem niet bereikbaar bij een dichte Merwedebrug?

Zondagmorgen rond half één stapte ik in Breda in de auto om na een supergezellige bruiloft huiswaarts te rijden. Niet via de A27, maar via Dordrecht over de A16 en de A15. Tja, een stevige omweg en het was dan ook al bijna half twee alvorens ik thuis in bed stapte. De slaap liet niet lang op zich wachten, maar om 3.40 uur werd ik gewekt. Mijn zoon lichtelijk in paniek aan de telefoon. Op een feestje bij een vriend thuis ontstond een brandje, waarbij zijn vriend brandwonden opliep en geneeskundige hulp nodig had. De feestgangers hadden iets te diep in het glaasje gekeken, of ik niet even wilde rijden? Tja, je zegt geen nee als iemand hulp nodig heeft. Maar hoe kom je bij de huisartsenpost met een dichte brug? Niet via het fietspad over de brug, maar gewoon naar de tijdelijke huisartsenpost in Dussen. Tot zover is er nog niets aan de hand, afgezien van een verstoorde nachtrust en een gewonde jonge man in mijn auto die zijn handen lelijk heeft verbrand. Eenmaal bij de huisartsenpost blijken de brandwonden daar niet behandeld te kunnen worden en worden we doorgestuurd naar de spoedeisende hulp in het Amphiaziekenhuis in Breda. Ook dan is Gorinchem kennelijk geen optie. De behandeling in Breda laat nog wel even op zich wachten, maar om half zeven kan de patiënt weer mee naar huis. Nog altijd is de brug dicht, dus hoe rijden we naar huis? Over Heusden dan maar? Gelukkig denk ik nog net op tijd aan de pont die via Dussen vaart en warempel om zeven uur is de eerste afvaart. De nacht wijkt al langzaam als we als eerste de pont oprijden op die vroege zondagochtend. Om half acht zijn we eindelijk terug in Werkendam en kan ik de patiënt weer thuis brengen.Al met al een bijzondere nacht.

Maar had dit nu allemaal niet sneller gekund. En wat als het nog spoedeisender was geweest? Waarom is voor dergelijke gevallen het ziekenhuis in Gorinchem niet bereikbaar?  Eerst moet je vanuit Werkendam via Dussen naar Breda rijden, een reis van 40 kilometer. Na behandeling in het ziekenhuis moet je in elk geval in de nacht vanuit Breda via Heusden naar Werkendam, een rit van 75 kilometer. En wie net op de spoedeisende hulp is geweest, voelt zich zeker niet kiplekker om zo'n afstand te rijden. Daarom een pleidooi om de bereikbaarheid voor spoedeisende hulp toch in het ziekenhuis in Gorinchem aan te bieden!

Eerste peiling windmolens in Almkerk

Zoeklokaties voor wind en zon in het Land van Heusden en Altena

Altenatuur en DEcAB hielden vrijdagavond in Almkerk een eerste peiling voor draagvlak voor de plaatsing van windmolens in het Land van Heusden en Altena. In het rapport Energie en Ruimte voor de regionale energiestrategie West-Brabant is opgenomen dat in de regio zoekgebieden voor clusters van windmolens zijn langs de Bergsche Maas, langs de A27 en in de Noordwaard. Ook zijn nog enkele lokale plaatsen aangegeven zoals bij de Veense Put langs de Afgedamde Maas. Johan Koekkoek hield bezoekers bij de informatieavond in 't Verlaat van de dorpsraad in Almkerk staande met de vraag of ze voor of tegen windmolens zijn. Vervolgens mochten ze een rode of groene bal inwerpen om zo de stand bij te houden. De eindstand heb ik niet opgenomen. Altenatuur en DEcAB willen met de peiling alle dorpen langs om zo het draagvlak te peilen voor windenergie. Beiden zien kansen in de nieuwe gemeente Altena voor plaatsing van windmolens. Waterschap Rivierenland hield recent ook al twee informatie avonden over de plaatsing van windmolens langs de Bergsche Maas bij Dussen. 

Braakstroken en flowerblocks

Het Partridge project waakt over de patrijzen in de Oude Doornse polder

Jochem Sloothaak en Meeuwis Millenaar vertelden vanavond in 't Verlaat bevlogen over hun Partridge project. Een Europees project om de weidevogels voor uitsterven te behoeden. De Patrijs staat centraal in de polder de Oude Doorn tussen Uppel, Sleeuwijk en Almkerk. Drie maal per jaar worden alle patrijzen geteld en in het gebied werden in september zeven paartjes met jongen geteld. Met drone beelden liet Jochem zien dat het gebied vooral in de winter erg kaal is. Voor de patrijzen dreigt zo de 'hungergap', ergens in februari/maart. Speciaal daarvoor zijn voedertonnen geplaatst en wintervoedselveldjes aangelegd, zodat de patrijzen kunnen overleven. Op de nationale natuurwerkdag op de eerste zaterdag in november worden in het gebied heggen aangeplant, zodat de patrijzen ook een schuilgelegenheid krijgen in de polder. Verder zijn in het gebied keverbanken, braakstroken, akkerranden en flowerblocks aan gelegd. Alles voor meer biodiversiteit en het gebied wordt ook nog eens mooier.

Concept store Mart Visser op Fort Altena

https://youtu.be/Mvcw1wgE9ss

Mart Visser, couturier in Amsterdam, richt in gebouw D op Fort Altena een concept store in. De couturier viert zijn 25 jarig jubileum op het Fort op 1 en 2 december. Mart werd geboren in Sleeuwijk, maar keert nu terug naar zijn roots met de shows op Fort Altena. Leuk ook dat hij heeft gekozen voor gebouw D, dat bijzondere gebouw dat ook al tijdens het Liniepadfestival werd gebruikt om kunst te tonen. 

Gebouw D op Fort Altena

Op 1 december is er een business to business avond vanaf 19.30 uur; de artwork exhibition in bunker D en conceptstore MARTVISSER.NL zijn geopend vanaf 17.00 uur. Zaterdag 2 december is deze open van 11.00-17.00 uur. Die dag is er ook een show voor het publiek, kaarten kosten vijftg euro. Op zijn site kon ik nog geen link vinden om de kaarten te bestellen.

Behept met het bunkervirus

Hendrik Dijk en Thea Holwerda met een proefdruk van het boek van de piramides.

Inmiddels al weer zo'n vijftien jaar geleden raakte ik besmet met het 'bunkervirus'. Vermoedelijk omdat juist in die tijd een bunker langs de Schans werd gesloopt. Als raadslid heb ik nog vragen gesteld over de sloop van die bijzondere erfgoed. Ik werd nog net niet uitgelachen, maar die bunkers zijn me wel altijd blijven fascineren. Juist hun lelijkheid vormt een prachtig contrast met het landschappelijk schoon rond de bunkers in de polders. Vijf jaar geleden vormde het bunkerbreien het bijzondere begin van het Liniepadfestival. Ook andere bunkers werden in 2012 en de jaren daarna opgesierd met kunst. Vandaag sprak ik met Hendrik Dijk en Thea Holwerda op Fort Altena, ook zij zijn behept met het bunkervirus. Al in 2008 begon Hendrik met het fotograferen van de bunkers; meer in het bijzonder het Type P, ook wel piramide genoemd. In het hele land staan nog zo'n 500 van deze piramides en die krijgen allemaal een plekje in een boek dat in de maak is. Naast het boek wordt een app ontwikkeld waarin straks alle nog bestaande bunkers in terug te vinden zijn. Het boek moet in 2020 uitkomen. Het was een prettige kennismaking, ik ga al mijn bunkerfoto's verzamelen en een mooi verhaal schrijven over het 'bunkerbreien' in 2012.

Zeventig huizen in de prijzen?

Dijkverzwaring langs de Lekdijk tussen Kinderdijk en Schoonhovenseveer

Het dijkverbeteringsproject Kinderdijk-Schoonhovenseveer won begin dit jaar de InfraTech Innovatieprijs 2017 in de categorie project innovatie  en de Cobouw Publieksprijs. Dat nieuws lijkt in schril contrast te staan met de berichtgeving van de afgelopen dagen in het AD en online op de site van het Kontakt. Daar lezen we dat van de 450 huizen langs de dijk zeventig zijn beschadigd. En dat de bewoners stevig balen van de vertraging van de oplevering tot medio 2018. In het AD wordt zelfs geklaagd over de communicatie van het Waterschap; ze zouden zich diep moeten schamen volgens één van de mensen die wordt geciteerd in het interview in het AD. De communicatiewoordvoerder van het Waterschap erkent zelfs dat de communicatie niet helemaal vlekkeloos is verlopen. Gaat het hier om individuele klagers of is er meer aan de hand? Als commissie Waterveilligheid werden we voor het laatst geinformeerd over het verloop van het project in mei 2017. Toen werd nog melding gemaakt van diverse schademeldingen, maar het aantal van zeventig werd niet genoemd. Wel werd de vertraging in de oplevering al gemeld.  Ondanks de prijzen voor het project blijft het toch wrang als burgers in de knel komen door ons werk aan de dijk. Toch maar eens navraag doen bij de heemraad in de volgende commissie Waterveiligheid. En zelf op onderzoek uitgaan door langs de dijk navraag te doen naar de ervaringen van de bewoners. Voorlopig staat het voor komende vrijdag op de agenda.

https://www.deltacommissaris.nl/nieuws/nieuws/2017/01/18/dijkverbeteringproject-kinderdijk-schoonhovenseveer-wint-infratech-innovatieprijs-2017

https://youtu.be/7L_VzSQ9yps

https://www.hetkontakt.nl/regio/alblasserwaard/algemeen/129834/zeventig-huizen-langs-lekdijk-beschadigd-door-dijkversterking

Lizzy van Pelt schrijft over het visrecht

Het boek van Lizzy Koppe-van Pelt

Het Woerkums Visserijmuseum presenteert maandag 23 oktober in het visserijmuseum een jeugdboek over het eeuwenoude visrecht van de vestingstad. Enkele jaren geleden besloot het bestuur van het museum dat de visserijhistorie blijvende aandacht verdiende. Zo verscheen in 2015 een luxe uitgave over het Woerkumse visrecht van Jos Bakker, getiteld 'Het visrecht van de poorters en poorterskinderen van Woudrichem'. Het boek van Lizzy van Pelt is geïnspireerd op het boek van Jos Bakker. "Lizzy Koppe-van Pelt is erin geslaagd een prachtig jeugdboek over een moeilijk onderwerp te maken",  zo schrijft Frans Dansen namens het bestuur in de uitnodiging voor de boekpresentatie.

Nieuw record voor Pontje Steur?

Kaartnummer 22010 in 2017 van Pontje Steur

Het jaar 2016 was voor Pontje Steur een recordjaar met meer dan 22.000 passagiers. Werd dit aantal geëvenaard in 2017? Ik stak vandaag om 16.30 uur over met het pontje en op mijn kaartje staat het aantal van 22010. Samen met mij staken twee wandelaars over die een deel van de Waterlinie route vanaf Muiden hadden gelopen. Na mij staken in elk geval nog minimaal vier fietsers over. De pontschipper liet weten dat het record van 2016 niet is gebroken, maar veel heeft het dan toch niet gescheeld? 

Langs het wandelpad bij Pontje Steur waren vandaag ook verse beversporen te zien