Dag 151: Burenhulp

Sluyterstraat

Tijdens het uitruimen en herinrichten van de Oudheidkamer ontdekte ik het al. Echte ouderwetse burenhulp bestaat nog in Werkendam. De buurvrouw van de Oudheidkamer heeft heel wat kopjes koffie geschonken aan de noeste werkers. Maar ook anderen kwamen steeds opnieuw weer helpen bij de Oudheidkamer. Vandaag vond ook in mijn eigen straat weer een ouderwets staaltje burenhulp plaats. De heg van mijn buurvrouw, sinds Kerst 2005 weduwe, werd door de buren geknipt. W. Vlot van enkele huizen verderop is de hele dag met de electrische heggeschaar in de weer geweest. Ook Kees van Veen, een andere straatbewoner heeft nog een handje geholpen. Prachtig toch, waar vind je dat nog? Laten we zuinig zijn op die burenhulp. Het spreekwoord zegt niet voor niets: Beter een goede buur, dan een verre vriend. Onze buurtvereniging en de jaarlijkse barbecue in de Sluyterstraat hebben zeker bijgedragen aan die goede contacten in de straat. Jammer genoeg ben ik vergeten een foto te maken.

Dag 150: 25 jaar!

Wat is er mooier om 25 jaar te zijn. Je bent niet meer zo piep, maar toch nog lekker jong. Vandaag werd mijn jongste dochter 25 jaar. En ze is nog heerlijk jong. Het geluk lachte haar toe vandaag, ze kreeg zelfs een nieuwe auto. Alsnog van harte gefeliciteerd.
Alleen als ik anderen vertel dat ik al een dochter van 25 jaar heb, de andere is overigens al 26 jaar, kijken ze vaak wat verbaasd. Maar ik heb heel goed geluisterd naar de voorlichting van de overheid. ‘Een slimme meid krijgt haar kind op tijd’.

Dag 149: Bubeko of Bibeko

WMO logo

Ambtenarentaal is een wereld apart. Binnenkort komt er een sms woordenboek, maar een ambtenarenwoordenboek zou geen kwaad kunnen. Ook zijn ambtenaren meesters in het verzinnen van afkortingen. Om MBVO en BOS van de grond te krijgen is een MFC nodig, waarin bij het PVE aandacht is voor DUBO. Om als BOA te beginnen met werken heb je een DigiD nodig. Voor het IHP moet het OOGO groen licht geven voor GOA en VVE. Het samengaan van WVG en WMO mag bij de WAVA en WSW niet leiden tot het FiFo principe. DUBO en DE mogen niet leidend zijn voor de verwerking van het GFT-afval en de plaatsing van IBA’s in het NOP gebied. In het GVVP moet aandacht zijn voor het BVL. En tot slot mag de WOZ waarde niet bepalend zijn voor de OZB. Welke burger kan hier wijs uit worden? Als troost mag de burger wel zelf kiezen of hij bubeko of bibeko wil wonen.

Dag 148: Vreugde

Dus eet je brood met vreugde, drink met een vrolijk hart je wijn. God ziet alles wat je doet allang met welbehagen aan. Draag altijd vrolijke kleren, kies een feestelijke geur. Geniet van het leven met de man die je bemint. Geniet op alle dagen van je leven, die God je heeft gegeven. Het bestaan is leeg en vluchtig en je zwoegt en zwoegt onder de zon, dus geniet op elke dag. Het is het loon dat God je heeft gegeven. Doe wat je hand te doen vindt. Doe het met volle inzet, want er zijn geen daden en gedachten, geen kennis en geen wijsheid in het dodenrijk. Daar ben je altijd naar op weg. Ik heb onder de zon opnieuw gezien dat niet altijd een snelle hardloper de wedloop wint, een sterke held de oorlog, dat hij die wijs is niet altijd zijn brood heeft, en hij die inzicht heeft de rijkdom, hij die bekwaam is het respect. Zij allen zijn afhankelijk van tijd en toeval. Nooit weet de mens wanneer zijn tijd gekomen is: zoals de vissen verraderlijk worden gevangen door de fuik en de vogels door de val, zo wordt de mens verrast door de verraderlijke tijd, wanneer die als een klapnet op hem valt.

Dag 147: Een politiek maandje

De maand juni staat geheel in het teken van politiek. Het is eigenlijk al in mei begonnen, vrijdag 26 mei hebben we ons gebogen over de beleidsbeschouwingen. Maandag 29 mei is er een avond over verkeer en vervoer, woensdag 31 mei is er dorpscontactgroep. Deze keer is de bewonersgroep Bandijk uitgenodigd om nog eens te horen wat er leeft onder de Noordwaard-bewoners. Donderdag 1 juni is er fractievergadering, zaterdag 3 juni is er opnieuw overleg over de beleidsbeschouwingen. Woensdag 7 juni is er commissie Grondgebied, donderdag 8 juni opnieuw fractie (deze datum lijkt nog onzeker), maandag 12 juni is er voorbereiding voor de beleidsbeschouwingen Grondgebied. Donderdag 15 juni is er opnieuw een fractievergadering. Op 20 juni zijn de echte beleidsbeschouwingen, donderdag 22 juni is het opnieuw fractie. Dinsdag 27 juni is er raadsvergadering. Woensdag 28 juni is er dan nog een bijeenkomst in Den Bosch over de nieuwe wet WRO. Meer dan tien vergaderingen in een maand tijd. Wie zei er ook al weer dat politiek leuk was? Gelukkig is er ergens in juni ook nog een etentje gepland. Voor de broodnodige ontspanning.

Dag 146 Hoop voor molens

Door de nieuwe subsidieregeling rijksmonumenten gloort er hoop voor moleneigenaren. Ook in onze regio kampen veel molens met achterstallig onderhoud. Sinds 1 april is er echter een nieuwe instandhoudingsregeling voor rijksmonumenten, genaamd het BRIM. Daarmee wil de overheid planmatig onderhoud stimuleren en monumenteneigenaren ondersteunen. Deze regeling geldt voor onderhoudskosten voor monumenteneigenaren die voor rijkssubsidie in aanmerking willen komen. Zij kunnen tussen 1 april en 1 september 2006 hun subsidieaanvragen indienen bij de Rijksdienst voor de Monumentenzorg. Vanwege beperkte middelen komen eigenaren van molens, kastelen, landhuizen en horeca-instellingen als eerste aan de beurt. Molenstichting Land van Heusden en Altena zijn hopelijk wakker genoeg om een beroep te doen op deze onderhoudsregeling. Eerder verstrekte Werkendam een garantie voor een lening voor restauratie van de Zuid-Hollandse molen te Hank

Dag 145: Ben even weg!

Dag 144: Alleen voor Werkendammers

Niet Werkendamse lezers van mijn weblog adviseer ik nu te stoppen met lezen. Doorgaan met lezen kan een schokkende ervaring zijn. Vanmorgen was ik namelijk bij de presentatie van de Woudrichemse postzegel. En eerlijk is eerlijk, hij is prachtig. Zo prachtig dat ik eigenlijk stikjaloers ben als Werkendammer. Eigenlijk zou ik ook wel zo’n postzegel willen hebben van onze mooie dorp. Mooier dan de vesting Woerkum. Toch kan ik u verklappen dat Woudrichem beslist niet de primeur had van een eigen postzegel. Die had Werkendam namelijk al in 2003. Met een afbeelding van het Werkendamse postkantoor op de Hoogstraat dat toen al meer dan een eeuw als postkantoor dienst deed. De postzegel werd verkocht door de Historische Vereniging Werkendam en De Werken ca. en is een echte collectors item in een zeer beperkte oplage uitgegeven. Maar zoals u misschien wel weet is jaloezie één van de zeven hoofdzonden. Als ik mezelf had geïnterviewd daarover had ik me uiteraard diep geschaamd voor mijn jaloezie. “Je moet een ander zijn succes gunnen”, zo zei iemand vanmorgen tegen me. Dus trek ik het boetekleed aan. Mea culpa, Woerkum!

Dag 143: MEE komt naar u toe!

Laat ik voorop stellen dat ik als raadslid weinig weet van zorg, omdat het mijn portefeuille niet is. Toch verbaas ik me als gewone burger weleens over zaken aangaande de zorg. Neem nu het bericht dat ik deze week las over de promotiecampagne van MEE Brabant Noord. Morgen brengen ze een bezoek aan onze regio en delen de medewerkers van MEE informatie uit over de diensten van MEE. Belangstellenden kunnen uitgebreid informatie en advies krijgen in een speciale MEE-bus, die voorzien is van een spreekkamer. Om 14.30 uur staan de medewerkers van MEE alweer bij de Maranathakerk in Werkendam. Hier zijn zij aanwezig tot 15.30 uur. MEE Brabant Noord (voorheen Sociaal Pedagogische Dienst Stichting Prisma) biedt dienstverlening aan mensen met een beperking, een ontwikkelingsachterstand en/of een chronische aandoening en hun directe omgeving. Bij MEE Brabant Noord kunnen mensen terecht voor informatie, advies, ondersteuning bij de opvoeding, bemiddeling bij het vinden van een goede woon- en/of werkplek, gezinsbegeleiding, voorlichting over vrijetijdsbesteding en sport, opvang, vakanties, schoolmaatschappelijk werk, wet- en regelgeving en cursussen.
Waarom zijn de medewerkers van MEE niet gewoon zorg aan het verlenen i.p.v. met een bus rond te toeren? Waarom besteden ze tijd aan promotiecampagnes? Is dat nu vraaggerichte zorg? Of gewoon verspilling van gelden in de gezondheidszorg?

Dag 142: Spijt

Soms is het zo jammer dat een dag slechts 24 uur heeft. Er zijn dagen dat je zoveel meer zou willen doen, maar de tijd is gewoon op. Neem nu bijvoorbeeld zaterdag. Ik had nog een bezoek willen brengen aan de Aalburgse kunstroute, aan de Jan Claesendag in Andel, aan het jubileumconcert van Sound of Joy. Het is er allemaal niet van gekomen en achteraf heb ik spijt dat ik niet geweest ben. Wat ik zaterdag dan wel gedaan heb? Eigenlijk niets bijzonders, maar de uren zijn door mijn vingers geglipt, zoals zo vaak op een vrije dag. Uitgebreid de krant gelezen, ’s middags een rapport afgemaakt, boodschappen gedaan, op mijn weblog geschreven. Weinig spannend allemaal. Ook politiek gezien is het weinig spannend, maar de eerste stukken voor een drukke juni maand zijn alweer in aantocht. Ook morgenavond word ik op het gemeentehuis verwacht. Dit maal voor een kennismaking van nieuwe raadsleden met de ambtelijke organisatie. Maar ook ‘oude’ raadsleden zijn welkom. En allicht steek je er weer wat van op. Ik kan natuurlijk ook thuisblijven, maar misschien krijg ik dan weer spijt.

Dag 141: Zwarte zondag

In onze taal zijn veel uitdrukkingen verweven met een bepaalde dag van de week. Zondagskind, blauwe maandag, dolle dinsdag, woensdag/gehaktdag, zaterdagvoetbal. En zo zijn er vast nog meer te bedenken.

Met zondag zijn er ook aantal minder leuke associaties. In Ierland herdenkt men nog altijd Bloody Sunday, die dag was er een schietpartij in Derry, Noord-Ierland op 30 januari 1972. Hierbij werden 13 ongewapende jongens en mannen neergeschoten door Britse paratroopers na een demonstratie voor de mensenrechten in het stadsdeel Bogside in het Noord-Ierse Derry. De demonstratie was georganiseerd door de protestantse Ivan Cooper om te protesteren tegen de opsluiting van, voornamelijk katholieke, Ieren in Noord-Ierland. Bloody Sunday wordt vaak aangeduid als het escalatiepunt van de dertigjarige burgeroorlog (the troubles) die in Noord Ierland plaatsvond.
In België kent men de zwarte zondag. Daarmee wordt 24 november 1991 aangeduid, bij de lokale verkiezingen behaalde het Vlaams Blok toen een grote overwinning. Vooral politieke tegenstanders gebruiken deze term. Dit najaar zijn er opnieuw lokale verkiezingen in België, gevreesd wordt opnieuw voor overwinningen van het Vlaams Blok (nu Vlaams Belang). Hoe om te gaan met extreem rechts, vreemdelingenhaat, racisme? Ook in Nederland worstelen we met dat dilemma. Staat ons ook nog een zwarte zondag te wachten?

Dag 140: Hulpdiensten

Tot tweemaal toe was ik vandaag getuige van de inzet van de hulpdiensten. Vanochtend voor een ernstig ongeval met een scooter. Politie, brandweer, ambulance en een traumahelicopter waren snel ter plaatse om de jongen die onder een busje terecht was gekomen naar het ziekenhuis te vervoeren. Vanavond waaide er een boom om en moest de brandweer er aan te pas komen om de weg vrij te maken. Beide keren viel het op hoe snel en accuraat er op zo’n moment gewerkt wordt. De weg wordt afgezet met lint of verkeerspionnen zodat de hulpdiensten ongestoord hun werk kunnen doen. De soms negatieve geluiden over het functioneren van de overheid worden op zo’n moment niet bewaarheid. Complimenten aan al die mensen die zich daarvoor inzetten.

Dag 139: Met het CDA op stap

Vandaag bracht de CDA fractie een bezoek aan de kinderboerderij en aan de Agrarische natuurvereniging Altena-Biesbosch. Vier maal per jaar gaat de fractie op bezoek in de gemeente bij bedrijven, verenigingen of instellingen.
Bij de kinderboerderij in Werkendam werden we gastvrij ontvangen. Voorzitter Jan Potters bracht er een positief verhaal, de kinderboerderij draait goed met zo’n 12.000 bezoekers per jaar. Pas is er een persriool aangelegd en een nieuw kippenhok gebouwd. Ook verzorgt de kinderboerderij als milieu educatie centrum lespakketten. Sinds kort is het ook een gecertificeerd leerbedrijf. Uiteraard werden we rondgeleid op de kinderboerderij en konden zo kennis maken met varkentje Dora, de geiten, schapen, kippen, marmotten en nog veel meer.

Op de Kinderboerderij

Het tweede bezoek vond plaats op de boerderij van de familie Quartel in de Biesbosch. Bastiaan Snoek, voorzitter van de Agrarische Natuurvereniging gaf ons uitleg over de ambities van de vereniging. Cees Wink vertelde over de weidevogelbescherming en Jos de Groot over de recreatie plannen. Ondanks het onstuimige weer werd er nog een stukje van het Oostwaardpad gewandeld, prachtig om zo langs het water van de Bakkerskil te lopen. Uitgewaaid en opgefrist werd het bezoek afgesloten met een drankje. Ik praatte er wat na met Cees Wink. Hij was vooral nieuwsgierig naar het succes van CDA Werkendam. Ik heb hem verteld dat zeker onze regelmatige werkbezoeken bijgedragen hebben aan ons succes. Je als politicus onder de mensen begeven is veel belangrijker dan vergaderen op het gemeentehuis.

Op bezoek bij de familie Quartel

Dag 138: Oudheidskamer op Zevenhuizen

Grietje Post in de Oudheidskamer in 2001 bij de viering van

tien jaar HistorischeVereniging Werkendam en De Werken c.a.

Deze week ontving ik de uitnodiging voor de heropening van de oudheidskamer op Zevenhuizen. Op zaterdag 27 mei is het zover; om 11.00 uur mag burgemeester Hellegers samen met Piet van den Hoek de Oudheidskamer heropenen. Ik mocht al een aantal malen een kijkje nemen tijdens de herinrichting. En echt, het is prachtig geworden. In een brief van de gemeente werd een tijd geleden nog getwijfeld aan de cultuur historische waarde van de oudheidskamer. Nu na de herinrichting zou het een gotspé zijn dat nog te zeggen. Ook voor de herinrichting waren er genoeg materialen van cultuur-historische waarde, maar deze komen nu veel beter tot hun recht omdat de collectie is gesorteerd. Ook is op de zolder plaats gemaakt voor een deel van de collectie, zodat deze van tijd tot tijd kan worden gewisseld. De gemeente Werkendam mag trots zijn op zo’n ijverige buurtvereniging die bijna twee jaar gewerkt heeft aan het opknappen van het pandje en zo een uniek stukje geschiedenis van Zevenhuizen en haar bewoners behouden heeft. Eigenlijk zou de gemeente zich zelfs moeten schamen, het pandje is tenslotte eigendom van de gemeente. Maar tegen iedereen zou ik willen zeggen, ga een kijkje nemen in de vernieuwde oudheidskamer!

Dag 137: Ayaan Hirsi Magan

Het spoeddebat over het al dan niet geldige Nederlanderschap van Ayaan duurde tot diep in de nacht. Maar uiteindelijk moest Verdonk door de knieën. Vandaag zijn de stofwolken opgetrokken, Nederland herademt. De kwestie heeft Nederland beroert, veel kijkers naar het debat in de Tweede Kamer, enorm veel reacties op websites van voor- en tegenstandes van Verdonk, veel krantenartikelen. JP zal er hoogstpersoonlijk op toezien dat de minister inderdaad nog eens zorgvuldig kijkt naar de hele zaak. 'En het laatste woord is er nog niet over gezegd', zo liet hij weten.

Weet je waar ik vaak aan denk als dergelijke heftige emoties boven komen bij politiek beladen onderwerpen. 'Hoe zou dit later in de geschiedenisboeken terechtkomen?'. De tijd zal het leren.

Dag 136: Ayaan Hirsi Ali (2)

Nederland is nog lang niet uitgepraat over Ayaan Hirsi Ali. Een stevig debat in de Tweede Kamer vandaag over haar Nederlanderschap. En vooral over Verdonk. Waarom moest zo snel geconstateerd worden dat ze geen Nederlander was? In al mijn jaren in de politiek heb ik inmiddels wel geleerd dat timing enorm belangrijk is. In deze had Verdonk in elk geval geen goede timing. Ik had het Kamerdebat graag afgezien, helaas werd ik door slaap overmand. De uitkomst is dus nog niet duidelijk. Misschien morgen meer.

Dag 135: Ayaan Hirsi Ali

Ooit heb ik al eens eerder geschreven over Ayaan Hirsi Ali. Dat was bij haar rentree in de Tweede Kamer na de moord op Theo van Gogh in januari 2005. Juist die avond hadden wij een bijeenkomst van onze vrouwengroep waar de moslimvrouwen Fahima Tatch, Marzia en Sahir Jahish waren uitgenodigd om zo een dialoog tussen moslimvrouwen en christenvrouwen tot stand te brengen. Niet alleen om te zoeken naar verschillen, maar juist om te zoeken naar overeenkomsten. Over die avond heb ik destijds nog in het Brabants Dagblad geschreven voor de rubriek ‘De week van…’. De avond wordt besloten met de constatering dat de confrontatie met de islam alleen ellende brengt, een ontmoeting in vrede kan ons verrijken. Misschien hadden we ook Ayaan Hirsi Ali moeten uitnodigen, zo schreef ik destijds.

En nu zal ze Nederland verlaten. Eigenlijk lijkt haar levensloop een bevestiging van wat velen altijd al dachten en ook hardop zeiden. Asielzoekers zijn gewoon economische vluchtelingen. Of is haar vertrek geforceerd doordat er een vies politiek spel gespeeld is? Een VARA programma dat haar in een kwaad daglicht zet om zo de VVD en daarmee Rita Verdonk in het nauw te drijven? Maar ook is weer bewaarheid dat wie zijn kop boven het maaiveld uitsteekt, door velen wordt veracht. Misschien was ze gewoon te groot voor Nederland.

Dag 134: Moederdag

Ma

Kees
Colinda en Gijs

Al lijkt moederdag slechts een commercieel feestje, toch viert 80 procent moederdag. Ook ik hoor bij die 80 procent. En ik ben blij dat ook mijn kinderen bij die 80 procent horen. Bedankt voor alle kaartjes en cadeautjes. Verder zal ik proberen niet alleen dagelijks op mijn weblog te schrijven, maar ook vaker te mailen naar mijn dochter in Turkije. En morgen zal ik weer over politiek schrijven.

Dorine

Dag 133: O, heerlijk Altena

Dag 132: Bloggen als literair genre

Vanavond was Adriaan van Dis te gast bij het literair café. Een boeiend spreker, die terecht vertelde dat literatuur niets hoogstaands is. Maar gewoon zoals het leven zelf. Mooi om nog eens over na te denken. Zelf heb al heel wat literatuur verslonden en zo veel meegemaakt. Het is zoals mevrouw Mijnlieff-Verschoor eens dichtte in ‘Rondeel voor het boek’.

Virginia Woolf

Wie leest is nimmer meer alleen,
alleen zijn is dan altijd samen,
met hen die hier tot leven kwamen.
Verwantschap soms die nooit verdween.

Doris Lessing, Virginia Woolf, Geert Mak, Jan Siebelink, Harry Mulish, Hella Haasse; allemaal schreven ze boeken die me raakten. Adriaan van Dis bekende ook dat hij gelukkig is als hij schrijft. Zelf heb ik dat ook, schrijven doe ik altijd met plezier. Misschien dat het daarom lukt toch steeds weer iets op mijn weblog te plaatsen. Misschien wordt het ooit nog eens een literair genre; bloggen.

Dag 131: Geld verdienen met vrijwilligerswerk

Vrijwilligers van buurtvereniging Zevenhuizen bakken een visje bij het gemeentehuis

Vereniging Nederlandse Organisaties Vrijwilligerswerk (Vereniging NOV) heeft de inschrijving voor twee belangrijke vrijwilligersprijzen geopend: Het Nationale Compliment voor het beste vrijwilligersproject in Nederland en Het GemeentenCompliment voor de gemeente met een actief vrijwilligerswerk-beleid. Vrijwilligerswerk is winst voor iedereen. Het thema is daarom dit jaar Tel uit je winst! Inschrijven kan tot 30 juni.
Het Nationale Compliment is dé prijs voor inspirerende en opvallende vrijwilligersprojecten en bestaat uit een geldbedrag van respectievelijk 12.500 euro, 7.500 euro en 5.000 euro. Met de prijs, die dit jaar voor de tiende keer wordt uitgereikt, belonen Vereniging NOV en de Rabobank het vrijwilligerswerk en stimuleren zij vrijwilligersorganisaties om initiatiefrijk te blijven.
Veel plaatselijke vrijwilligersprojecten worden gestart op initiatief van de bevolking. Maar erkenning, ondersteuning, netwerken en promotie vanuit de gemeente zijn nodig om deze initiatieven te kunnen voortzetten. Goed gemeentelijk vrijwilligerswerkbeleid verdient een Compliment! Vereniging NOV reikt de prijs in 2006 voor de zesde keer uit, in samenwerking met het Ministerie van VWS.
Inschrijfformulieren zijn verkrijgbaar bij Vereniging NOV, 030 750 90 95 of algemeen@nov.nl. Digitaal inschrijven kan via www.nov.nl. De winnaars worden bekendgemaakt op 16 december 2006. Tijdens dit evenement worden ook de Make a Difference Day (MADD) Awards uitgereikt. Op 3 en 4 november gaan duizenden Nederlanders tijdens MADD vrijwillig de handen uit de mouwen steken bij vrijwilligersorganisaties en vrijwilligersprojecten.

Dag 130; Slimme mobiliteit

Openbaar vervoer over water; slimme mobiliteit

Het lijkt erop alsof er helemaal niets gebeurd in politiek Werkendam zo zonder officiële vergaderingen. Toch wordt er achter de schermen wel degelijk politiek bedreven. Zelf was ik gisteren op het provinciehuis bij de hoorzitting voor de Openbaar Vervoer visie. Daar heb ik aandacht gevraagd voor openbaar vervoer over water. Eerder is er in commissie verband al gesproken over het onderzoek van de Gorinchemse veerdienst naar mogelijkheden voor een snelle verbinding tussen Werkendam en Gorinchem en mogelijk verdere aansluiting met de waterbus. Het extra geld daarvoor zal toch grotendeels van de provincie moeten komen. In de Openbaar Vervoer Visie van de provincie werd echter met geen woord gerept over openbaar vervoer over water. En dat terwijl minister Peijs zo’n twee weken geleden bij de doop van een nieuwe waterbus in Dordrecht nog een pleidooi hield voor het personenvervoer over water. Ze noemde het een slimme manier om de mobiliteit in goede banen te leiden.
Overigens was ik ook vandaag weer uitgenodigd op het provinciehuis voor een kennismaking met nieuwe raadsleden. Ook vier jaar terug ben ik daar al eens heen geweest. Vandaar dat ik deze keer in Werkendam ben gebleven voor een avond op het gemeentehuis over effectief vergaderen. Maar daarover misschien morgen meer.

Dag 129: Liefdevol

Mijn jongste zus kent me zo goed dat ze de oplossing van het raadsel van gisteren heeft geraden. Echt woedend zit ik soms achter mijn pc. Krijg ik daar in mijn mailbox een verzoek aan de heer H. Visser. Of ik maar even een vragenlijst in wil vullen voor een heel belangrijk onderzoek. Nee, dat wil ik niet. Ik ben geen heer!. Ook geen dame overigens, maar dat terzijde. Waarom zouden mensen daar zo weinig over na denken en automatisch overal heer boven zetten? Kan ik met mijn lezers afspreken dat wij vrouwen nooit geen brieven meer beantwoorden waar heer boven staat. Af en toe moet je iedereen gewoon even flink de waarheid zeggen. Zo, dat lucht lekker op. Veel mensen zijn overigens wel lief. Deze week heb ik ze weer ontmoet. Boeren in Altena die liefdevol jonge vogels in een doos zetten om te voorkomen dat ze vermorzeld worden door een landbouwmachine. Als dat geen uniek product is voor onze streek. Geen wet die het ze voorschrijft, maar pure liefde voor de natuur zonder dat ze er iets voor terug krijgen.

Dag 127: Geachte heer H. Visser

De Rijksuniversiteit Groningen (RUG) houdt zich bezig met onderzoek naar de pluriforme samenleving in Nederland. Een deelproject gaat over politiek en deugdzaamheid in de huidige pluriforme samenleving. Het onderzoek wordt onder leiding van Prof. dr. J.P.L.M. van Oudenhoven uitgevoerd. Ik ben bij dit deelproject betrokken als sociaal psycholoog.

We richten ons op gemeenteraadsleden omdat die dicht bij de gewone burgers staan. Vandaar dat ik u benader als een waardevolle deelnemer aan dit onderzoek. Ik stel het zeer op prijs als u enkele minuten van uw tijd beschikbaar zou willen stellen voor het invullen van de vragenlijst. Uw inbreng is belangrijk voor een succesvol resultaat van het onderzoek. Daarom hoop ik van harte dat u mee wilt doen.Bij voorbaat dank voor uw medewerking,

Met vriendelijke groeten,

Drs. Irene Taroni

Sociaal psycholoog

Rijksuniversiteit Groningen

Deze boodschap viel vandaag in mijn mailbox. Wat is hier fout aan?

Dag 127: Anton Mussert

Vandaag is het 60 jaar geleden dat Anton Mussert, geboren te Werkendam, ter dood wordt gebracht voor zijn rol tijdens de Tweede Wereldoorlog. Vele Werkendammers willen daar liever niet aan herinnert worden.. Wel heeft het Werkendam een film met historische beelden uit 1942 opgeleverd.

Tijdens de oorlog wordt het geboortehuis van Mussert bewoond door de familie Kuiper. Vader J. Kuiper is er schoolhoofd van 1938-1954. Één van de kinderen uit het gezin Kuiper is Foeke; als de oorlog uitbreekt is hij 13 jaar. Het geboortehuis van Mussert wordt voor NSB leden en de Nationale Jeugdstorm een soort bedevaartsoord; dit tot grote ergernis van de familie Kuiper. “Vooral op de verjaardag van Mussert (11 mei) liepen ze af en aan. Ze betraden het schoolplein achter ons huis en stelden zich op bij de grote kastanjeboom. Met strakke gezichten staarden ze dan naar ons huis. Mijn moeder sloot altijd de gordijnen als het weer zo ver was, zodat ze niet in huis konden kijken. Dat werd haar niet in dank afgenomen. Maar op die manier kon ze toch haar afkeer tegen de NSB tot uiting brengen. Het bewonderen van het geboortehuis van Mussert gebeurde meestal in groepen, waarschijnlijk werd dat georganiseerd door Werkendamse NSB’ers. Soms kwam er iemand alleen kijken. Wel had het huis nog een markant detail dat herinnerde aan Mussert. In een raampje in de slaapkamer van mijn ouders had Mussert zijn naam Anton Mussert gekrast. Bij het springen van de nabij gelegen Hervormde kerk in april 1944 zijn alle ruiten gesprongen. Je begrijpt dat wij dat niet erg vonden vanwege de bekrassing van het raam door Mussert”.

Dag 126: Hannie Bunker

Ooit ben ik uitgelachen omdat ik als kersvers raadslid vragen gesteld had over het slopen van een bunker aan de Schans. En dat terwijl door de hernieuwde belangstelling voor de Nieuwe Hollandse Waterlinie sloop toch uit den boze was. Waarom ik die lelijke betonnen dingen wilde bewaren, zo werd me als snel voorgelegd. Iemand gaf me zelfs de bijnaam Hannie Bunker. Het bleek dat, ondanks de hernieuwde belangstelling voor de Nieuwe Hollandse Waterlinie, de bunkers niet beschermd waren. Zodat de gemeente niets anders kon doen dan een sloopvergunning afgeven.

Deze week was de hoorzitting over de aanwijzing van de bunkers tot Rijksmonument. De aanvraag ter bescherming was ingediend door Stichting Militair Erfgoed. Werkendam heeft in totaal 23 bunkers op haar grondgebied staan, enkelen staan zelfs op grond van de gemeente Werkendam. Als er straks een woonwijk moet verrijzen langs de Schans zullen de bunkers ingepast moeten worden in het ruimtelijk ontwerp, een uitdaging voor een landschapsarchitect. Één van de aanwezigen tijdens de hoorzitting had overigens pas een huis gekocht met drie bunkers in de boomgaard. Hij wil er een nieuw huis bouwen en natuurlijk de bunkers slopen. Gevreesd moet worden dat hij deze keer achter het net vist, vanwege de bescherming door de Monumentenwet. Wie het laatst lacht……… Nog even en dan komen de bobo's om te vertellen hoe hard ze zich ingezet hebben voor het behoud.

Dag 125: 5 mei 1945

De vrijheid mag oranje dragen
Hoe licht is licht in overdaad
De zon in blauwe lucht paraat
De wind strooit bloesem door de dagen

Nog leeft het ongeloof bij vlagen
Sporen van leed op het gelaat
De vrijheid mag oranje dragen
Hoe licht is licht in overdaad

De vrede zal de pijn gaan schragen
De wereld lijkt van goudbrocaat
De vlaggen hoog, weg het verraad
De zorg voor opbouw gaat reeds dagen

De vrijheid mag oranje dragen
J.A. Mijnlieff-Verschoor

Dag 124: Wachters van de vrijheid

Vandaag werden overal in het land 4 mei vieringen gehouden. Ook premier Balkenende hield een toespraak en riep mensen op tot waakzaamheid. Alle Nederlanders moeten in hun eigen omgeving alert zijn op discriminatie, onverdraagzaamheid, antisemitisme en het verspreiden van haat. Dat zei de premier in zijn toespraak op de erebegraafplaats in Loenen. De vrijheid die Nederland nu 60 jaar kent, is in de oorlog met bloed betaald en is ons kostbaarste bezit, zei de premier. Hij riep alle Nederlanders op tot waakzaamheid."Want we zijn allemaal wachters van de vrijheid." Tijdens de kranslegging in Werkendam moest ik terugdenken aan een 5 mei viering waarbij ik betrokken was in 2003. De werkgroep Kleurrijk Werkendam had destijds een verhalen/gedichten wedstrijd voor ouderen uitgeschreven met als thema ‘Vrede en vrijheid’. Er waren acht inzenders. Velen schreven over hun oorlogservaringen, maar er was ook aandacht voor mensen die op de vlucht voor oorlog hun toevlucht hadden gezocht in Nederland. Één van hen was Tine Hoeke-Houtsma uit Nieuwendijk. Enkele van haar dichtregels waren:


Vrijheid is het hoogste goed
Dat een mens kan overkomen
Maar beseffen wij wel goed
Dat ook anderen daarvan dromen?

Dag 123: Het groenste dorp

Al eerder schreef ik op mijn weblog over Nieuwendijk als het groenste dorp van Werkendam. Maar uiteraard was het CDA daarin niet uniek, ook landelijk bestaat er langer een verkiezing van groenste stad en dorp. De stichting Entente Florale Nederland organiseert jaarlijks een nationale groencompetitie voor steden en dorpen. De doelstelling daarvan is om overheden, bedrijfsleven en burger te doordringen van het grote belang van goede groenvoorzieningen. Wetenschappelijk onderzoek heeft duidelijk de positieve effecten van groenvoorzieningen op het welzijn en welbevinden van mensen aangetoond. Bijkomend voordeel is dat goed aangelegd en onderhouden groen de toeristische, sociale en economische aantrekkingskracht van een gemeente versterkt. Dit jaar nemen tien steden en dorpen deel aan de nationale groencompetitie Entente Florale 2006. Medio oktober wordt tijdens de feestelijke prijsuitreiking door minister Veerman bekend gemaakt welke gemeente zich in 2006 groenste stad of dorp van Nederland mag noemen. Vanuit Brabant dingen Baarle-Nassau en Gemert mee naar de eretitel. Misschien moet Werkendam ook een keer een gooi doen naar deze eretitel. Of is het Werkendams groen nog niet mooi genoeg. De meningen daarover blijven verdeeld, maar wethouder Vincent van den Berg kreeg al eens een plantsoen aangeboden vanwege zijn inspanningen het Werkendamse groen nog mooier te maken. Misschien moet hij Werkendam toch maar eens aanmelden voor deze competitie.

Dag 122: Landschapsliefde

Vooral in het voorjaar kan ik genieten van het landschap. Alles wordt weer fris groen en bloemen en bloesem lopen uit en geven de natuur kleur. De gele koolzaadvelden, iets laten in het seizoen de blauwe maanzaad die roze/rood bloeit en nog later in het seizoen het blauwe vlas maken van het landschap een bont kleurenpalet. Overigens bood ook het akkerrandenbeheer in de zomer altijd een gevarieerde aanblik door de soms verschillende kleuren gewassen.
Ook de Agrarische Natuur Vereniging heeft ontdekt dat velen genieten van het landschap. Samen met Toeristisch Bureau Altena Biesbosch (zie www.tbab.nl) en Agrifirm B.V. is er nu een kaartje gemaakt met daarop de bloeiende koolzaadvelden. In het Land van Heusden en Altena is ongeveer 100 hectare koolzaad gezaaid. Op iedere hectare staan zo'n 800.000 tot 900.000 planten. De opbrengst hiervan wordt verwerkt tot olie dat toegevoegd wordt aan bio-diesel (een oplossinkje voor het energieprobleem!).

Blauw maanzaad kleurt de velden roze/rood

Nog meer kleur is er te vinden aan de Veldstraat in Wijk en Aalburg met haar prachtige oude perenbomen. Een stichting zet zich in om oude rassen terug te krijgen in het straatbeeld van Wijk een Aalburg. De bomen staan nu prachtig in bloei. Om u langs zoveel mogelijk bloeiende bomen te leiden is een boekje met routes gemaakt langs de perenbomen. Voor € 3,50 te koop bij Bakkerij Hardeman, Torenstraat 2 in Wijk en Aalburg (tel. 0416-69 16 62).

Dag 121: De sterkste man?

Politici doen soms de vreemdste dingen om in het nieuws te komen. Onze premier stort zich in het carnavalsgedruis, Mat Herben van de LPF deed ooit mee aan de nieuwjaarsduik in Scheveningen, Vincent van den Berg deed hetzelfde, maar dan in de Put bij Uppel. In dit rijtje heeft zich nu ook Otto van Breugel gevoegd. Hij probeerde in Nieuwendijk de titel ‘sterkste’ man in de wacht te slepen bij het trucktrekken. Helaas is dat niet helemaal gelukt.

Wel stond het volgende te lezen in het Brabants Dagblad:
Veel opwinding was er bij een team van kersvers raadslid Otto van Breugel. Hij was even zoek, maar bleek thuis zijn schoenen te zijn wisselen. ‘Zeker een politieke stunt, Otto”, hoorde hij van zijn teamgenoten toen hij zich weer melde. Ook Peter Rombout zat in dat team en met zijn tong op straat merkte hij na zijn inspanning op: “Ik denk dat er bij ons te veel kinderen in de vrachtwagencabine zaten”. Het team Rombout/ Van Breugel had niet de snelste tijd.

Otto links vooraan op de foto