hanviskie

Hanviskie schrijft op haar blog regelmatig over water en het waterschap. Als bestuurslid van Waterschap Rivierenland schrijft ze vooral over het werkgebied van Rivierenland, met speciale aandacht voor de ontpoldering van de Noordwaard in Werkendam. De blog is soms informerend, soms opinierend, vaak kritisch of prikkelend. Om zo waterschappers en burgers scherp te houden! En mijn kiezers op de hoogte te houden van mijn werk als volksvertegenwoordiger.

Saturday, December 31, 2022

Mijn mooiste verhalen in 2022

De laatste week van het jaar is de week van de lijstjes. Nu was ik voornemens iedere dag iets te schrijven tussen Kerst en de jaarwisseling, maar dat is niet gelukt. Daarom nu een poging om de mooiste verhalen die ik in het voorbije jaar mocht schrijven. Fijn dat mensen steeds weer bereid zijn om jou te vertellen over soms heel intieme zaken. En ze leverde zo stuk voor stuk mooie verhalen op. Of ik dit jaar mijn mooiste verhaal ooit heb geschreven? Ik denk het niet, in 2023 ga ik weer een nieuwe poging doen. 

De entree van het Dalems kerkje tijdens de laatste kerkdienst


1. Het interview met Heidi en Henk Langerak over de vermissing van Germa van den Boom. 
2. Het interview met schipper Bouke van der Vaart van de Vakova over zijn zonen Danjel en Roijmer
3. Het interview met Arjan en Rhode Meijer over het verlies van hun twee zoontjes
4. Interview met Helena Dousais over de zelfgekozen door van haar zoon Pepijn
5. Artikel over de brieven van Klaas en Janke in het Rijksmuseum
6. Het interview met fotograaf Gaby Ermstrang over de week van de vruchtbaarheid
7, Het artikel over het afscheid van het Dalems kerkje
8. Het artikel over de kinderkamer in de noodopvang van het AZC in Gorinchem
9. Terugblik met de bewoners op het afbranden van de boerderij aan de Oudendijk
10. Interview met Merel de Groot over haar ziekte

Helena Dousais met de foto van haar zoon Pepijn

.




Sunday, December 18, 2022

Ruim honderd jaar kennis verdwijnt na waterschapsverkiezingen bij Waterschap Rivierenland

Het bestuur van Waterschap Rivierenland zal na de waterschapsverkiezingen van 15 maart 2023 onherkenbaar veranderen. Ook verdwijnt veel waterschapskennis door zittende leden die stoppen als bestuurder.

De fractie ongebouwd (Wilma nam al eerder afscheid van het bestuur)


Zo kondigde heemraad Mathieu Gremmen zijn vertrek aan na 31 jaar in het waterschapsbestuur. Hij is daarmee niet de langstzittende bestuurder, dat is Jan Bikker die al 51 jaar deel uit maakt van het waterschapsbestuur. Met ook het aangekondigde vertrek van Riet de Graaf en Bert den Haan is dat al bijna 100 jaar waterschapskennis die verdwijnt. Door de nieuwe wet voor het bestuur van de waterschappen zullen de geborgde zetels van ongebouwd teruggaan van vier naar twee. De categorie Natuur krijgt straks ook twee zetels.

De fractie Water Natuurlijk in 2019 met Hennie Roorda en Michel-Alexander de Raaf


Ongebouwd is niet de enige, complete fractie die verdwijnt. zo keren ook van de fractie Water Natuurlijk de huidige leden niet meer terug. Daar is heemraad Marc Laeven de langst zittende bestuurder, al weet ik niet exact om hoeveel jaar het gaat. Al eerder vertrok Hennie Roorda, die tien jaar als heemraad actief was bij deze fractie. Dat hebben we nog de fractie bedrijven; door de nieuwe wet verdwijnt deze categorie van geborgde zetels. Ook hierdoor gaat kennis verloren, zo is Bas de Peuter al bijna acht jaar bestuurder bij waterschap Rivierenland. Door het schrappen van een deel van de geborgde zetels kunnen straks 26 bestuurders worden gekozen in plaats van nu 22. 

De fractie Bedrijven met links Bas de Peuter


Ook bij enkele andere fracties keren leden niet terug, soms omdat ze daar zelf voor kozen (Dana van der Kraan van de Partij voor de Dieren en Gerard van den Anker voor het CDA), soms omdat ze niet meer op een verkiesbare plaats staan. Ook zijn er signalen dat nieuwe partijen meedingen naar een zetel in het bestuur zoals BBB en BVNL. Het worden kortom spannende verkiezingen. 


Sunday, December 11, 2022

Market Garden in mijn moeders poëziealbum

Deze week bladerde ik door het poëzie album van mijn eigen moeder. Ze kreeg het cadeau op haar achtste verjaardag op 12 maart 1944. Ze zal er zeker blij mee zijn geweest. Zelf heb ik vroeger tweemaal een poëzie album gehad, helaas kan ik er een niet meer terug vinden.






In het poëzie album werd ik vooral getroffen door het schrijven van mijn oud-oom Wim de Kooter (1913-2002) Hij schreef in het poëzie album van zijn nichtje op 26 september 1944, de dag tijdens de Tweede Wereldoorlog dat operatie 'Market Garden' en de Slag om Arnhem definitief mislukt was. Met die kennis in het achterhoofd lees je zo'n gedicht toch met heel andere ogen. Zelf trad deze Willem de Kooter overigens op 24 mei 1944 in het huwelijk.


Lieve Thea,

De dagen die wij thans doorleven
doen iedere Nederlander 't harte beven
Want wat toch is er aan de hand
De bevrijding, die is gaande, van ons dierbaar vaderland

Duizenden laten hierbij hun leven
Moge God de vrijheid geven

Ter herinnering aan je oom Wim de Kooter



De broers Joost, Wim en Huib de Kooter (mijn opa)



Monday, December 05, 2022

Mijn mooiste Sint cadeau

Dit jaar verraste Sint mij met het boek 'De jongen, de mol, de vos en het paard' van Charlie Mackerij. Ik ga het snel lezen, dus misschien volgende week meer.  Het boek bracht me op de vraag wat mijn mooiste Sint cadeau ooit was.

Aankomst van Sinterklaas in Werkendam in 2010


Eerlijk gezegd heb ik geen antwoord op die vraag. Ook de mooiste Sint surprise kan ik niet benoemen, terwijl ik er daar toch ook velen van heb gemaakt. Ik herinner me ook mooie Sint feesten met veel surprises en mooie rijmen. Zelfs mijn oma maakte vroeger gedichten voor al haar kleinkinderen, terwijl ik me dan afvraag, waar haalde ze de tijd vandaan. Zij had niet net als ik zeven, maar wel veertig kleinkinderen. Nu vieren we Sint vaak met de dobbelsteen, waarbij we gekke en leuke cadeautjes weggeven en ruilen. Uiteraard met eindeloos plezier, want daar is Sinterklaas toch vooral voor bedoeld. Zoeken op mijn eigen blog, kwam ik nog een mooi gedicht tegen uit 2006, alweer zestien jaar geleden.