Is burgerparticipatie meetbaar?

Dijkverzwaring in Werkendam in 2015; met of zonder burgerparticipatie?

Bij de behandeling van de voorjaarsnota was tevens een mid-term review gevoegd. Hoe staan we er voor als waterschap, twee jaar na de verkiezingen. Zitten we in het goede spoor van het bestuursakkoord dat in 2015 is opgesteld. Boeiend om te lezen, maar eerlijkheidshalve zijn de meeste vorderingen die worden benoemd niet meetbaar. Dus hoe kunnen we toetsen of daadwerkelijk op het goede spoor zitter en hoe kunnen we bijsturen. Als voorbeeld heb ik burgerparticipatie benoemd. In het bestuursakkoord wordt gesproken over burgerparticipatie, die al veelvuldig wordt toegepast bij dijktrajecten. In de mid-term review wordt dit opnieuw bevestigd, maar nergens worden cijfers genoemd. Zijn er bijvoorbeeld meer burgers bereikt? En in relatie met de ervaren werkdruk onder het personeel moeten we ons ook afvragen wat de burgerparticipatie voor medewerkers betekent? Meer werkdruk, zodat meer personeel nodig is? En wat zijn de daarmee gepaard gaande extra kosten? Pas als we dat weten, kunnen we als bestuur een heldere keuze maken. Datzelfde kan gesteld worden over de zichtbaarheid van het waterschap. Via de ingerichte kernlokaties is het waterschap continue zichtbaar, zo is te lezen. Maar hoe meten we dat? Daarom miste ik de cijfers in de mid-term review.

Vraagtekens bij Varik-Heesselt

Kan de koe van Varik-Heesselt in de uiterwaarden  blijven staan of moet ze wijken bij een dikke dijk?

Tijdens de commissie Waterveiligheid kwam de Notitie Kansrijke Opties voor Varik-Heesselt aan de orde. Van de aanvankelijk 18 oplossingsrichtingen zijn er drie overgebleven. Kortweg dijkversterking, nevengeul of een combinatie van dijkversterking en nevengeulen in de uiterwaarden. Uit deze drie varianten wordt straks de voorkeursvariant gekozen door de minister. Maar hoe die besluitvorming uiteindelijk tot stand komt, blijft onduidelijk. Terwijl in de Stuurgroep met vier overheden een intentie verklaring is ondertekend dat bij het besluit sprake moet zijn van consensus. Maar het Waterschap mag straks alleen een keuze maken uit varianten voor dijkverzwaring. Onze heemraad is zelfs voorzitter van de Stuurgroep, maar stelt zelf dat het Waterschap over de varianten in de Notitie Kansrijke Opties eigenlijk niets te zeggen heeft. Ondanks vragen bleef het besluitvormingsproces onduidelijk, evenals de rol van de commissie en het Algemeen Bestuur in deze. Over de Notitie Kansrijke Opties heeft het CDH wel een besluit genomen; maar daarover is de commissie en/of het AB niet gehoord, het stuk werd alleen ter informatie met ons gedeeld. Als zelfs ik het niet begrijp, hoe moeten we het dan aan onze inwoners uitleggen? Die zien een heemraad als voorzitter van een Stuurgroep, terwijl hij daarin dan slechts enkel een formele rol heeft en geen beslissingsbevoegdheid?

Zalmschouw of St. Ayles Skiffs

TLO race en onder de eerste Altena Regatta

De eerste Altena Regatta was een prachtig schouwspel op de Afgedamde Maas. Het deed me vooral terug verlangen naar de Teer, Lijnolie en Ouwe Klare race die van 2007 tot en met 2014 werd gehouden op de Afgedamde Maas. De negende TLO race werd afgelast vanwege een gebrek aan deelnemers. Maar met de eerste Altena Regatta kan de streek opnieuw genieten van een mooi evenement op het water. De St. Ayles Skiffs zijn een soort sloepen, waarmee in vroeger tijden in Schotland vis werd gevangen. Net als met de zalmschouw op de grote rivieren.

Oudste boerderij van Andel ook oudste van Altena?

Boerderij op Hoofdgraaf  7 te Andel

Mijn oproepje om op zoek te gaan naar de oudste boerderij van Altena leverde al twee reacties op. De eerste reactie kwam van Johan Straver; hij wees me op de boerderij Clootwijckhoeve in Almkerk. Deze dateert van 1618; bijna vier eeuwen oud dus. Anton van Rijswijk wist in Andel nog een oudere boerderij met het jaaranker 1603.  De boerderij van het Altenase type staat op Hoofdgraaf 7 te Andel. Zou dit de oudste zijn? Kent iemand nog oudere boerderijen in de streek?

Geen dakterras op J.U.Smitgemaal

Het eerste ontwerp van het J.U.Smitgemaal in Kinderdijk

Het dakterras op het J.U. Smitgemaal in Kinderdijk is geschrapt. Omwonenden vreesden voor inkijk in hun woningen en achtertuin. Bovendie werd besloten tot het uitvoeren van een HIA (Heritage Impact Asessment) vanwege meerdere plannen rond het Werelderfgoed Kinderdijk. Bij de presentatie van de plannen om een deel van het gemaal open te stellen voor bezoekers, werd het voorstel gedaan om een dakterras aan te leggen; vandaar zouden bezoekers nog beter zicht hebben op de molens en de rivier de Lek. Zo kon de samenhang van het waterbeheer in het gebied nog beter beleefd worden. Maar dat mooie plan is nu gesneuveld. Ook het deels bedekken van de gevels met glas is afgekeurd; thans wordt gezocht naar een altenatief voor de gevels in overleg met de welstandscommissie van de gemeente Molenwaard.

De oudste boerderij van Altena?

Een boerderij in Andel uit 1827

Waar staat eigenlijk de oudste boerderij van het land van Heusden en Altena? Reden voor mijn zoektocht is het thema van Open Monumentendag. In 2017 is dat boeren, burgers en buitenlui. Daarbij is speciale aandacht voor oude boerderijen; tevens wordt een boerderijenroute samengesteld. Maar het zou mooi zijn als we uit zouden kunnen zoeken waar de oudste boerderij van onze regio staat. Dus wie weet meer?

Erfgoed en sport

Het Eredivisie Beachtoernooi op Fort Altena

Het Eredivisie beachtoernooi op 21 mei op Fort Altena was weer een mooi voorbeeld van de combinatie erfgoed en sport. Juist dat biedt kansen om ook andere doelgroepen te interesseren voor het behoud van cultureel erfgoed. Genieten van erfgoed is immers niet alleen voorbehouden aan zestig plussers, maar het is juist belangrijk ook jonge mensen kennis te laten maken met erfgoed. Vandaag was dan ook goed te zien hoe een jong publiek genoot van de sport op het Fort. Al eerder werkte ik mee aan een evenement waarbij sport en erfgoed met elkaar werden verbonden; dat was in 2015 bij de Vesting tot Vestingloop van Heusden naar Woudrichem. Echt heel leuk om te doen, jammer dat het tot op heden bij een eenmalig evenement is gebleven. Ik hoop dat het met Fort Altena en het Eredivisie beachtoernooi niet bij een eenmalig evenement blijft.

Museumschatten in Altena

De couveuse uit 1953, deze werd verwarmd met kokend water

Vandaag bezocht ik samen met andere vrijwilligers van Erfgoed Altena de Kijkkraam in Dussen, de Oudheidkamer van Grietje Post in Werkendam en het Biesboschmuseum. Reden voor het bezoek was dat we als Erfgoed Altena in samenwerking met VVV Altena Biesbosch een museumtour in Altena willen samenstellen. Vorig jaar brachten we al een bezoek aan de noodwoning in Meeuwen, de Museumzolder in Wijk en Aalburg en het Kevermuseum in hetzelfde dorp. 

Het depot van het Biesbosch Museumeiland

Ook vandaag werden we weer verrast over de uitgebreide collecties die zijn te zien in Dussen en Werkendam. Zoals de couveuse uit 1953 die werd geschonken ten tijde van de watersnood; de Duitse 'kolenkit' in de Oudheidkamer bij Grietje Post en de nieuwe aanvullingen bij het Biesboschmuseum, zoals de herinrichting van het waterpaviljoen in samenwerking met Evides. In het Biesboschmuseum mochten we ook in het depot kijken naar de uitgebreide collectie en het archief. Inmiddels is gestart met de digitalisering van het hele archief. Deze zomer gaan we ook nog naar het Visserijmuseum, de museumwerf en waarschijnlijk de klompenmaker in Dussen.

Bouwen aan een burgerplatform

Een groepsfoto van de deelnemers aan de workshop van GroudTruth 2.0

Hoe kunnen beleidsmakers, wetenschappers en burgers samen ICT inzetten voor nieuwe vormen van interactie en participatie? Die vraag stond centraal bij een avond van Ground Truth 2.0. De projectbegeleiders spraken over citizen observatory, ze konden geen goed Nederlands woord bedenken bij die term. Het is een drie jarig internationaal project dat de kennis en ervaringen van burgers wil combineren met data van wetenschappers om zo beleidsmakers te helpen in het zoeken naar tot oplossingen. Zoals een oplossing voor de grotere wateroverlast door klimaatverandering. Wat kunnen we daar zelf aan doen, wat kunnen gemeenten doen en wat kan het waterschap doen? Een mooi voorbeeld van de inzet van burgers bij de oplossing is het contract dat waterschap Rivierenland heeft afgesloten met lokale weermannen. Zij hebben heel veel data, die voor het waterschap interessant kunnen zijn. Wat me op viel tijdens de avond is dat nog heel data niet gedeeld worden, maar ook dat in de onderlinge communicatie nog veel te winnen is. Op 13 juni krijgt het project weer een vervolg.

Waterberging ten koste van landbouwgrond?

Aanleg waterberging en Natura 2000 in Andelsch Broek

Hoeveel landbouwgrond willen we opofferen voor meer waterberging? Hoewel de hoosbuien of clusterbuien vaker gaan voorkomen, blijft de vraag hoe vaak dat gebeurt. Stel eens in de tien jaar; dan ligt de waterberging dus negen jaar 'droog'. Weegt dan de schade aan landbouwgewassen in dat ene jaar op tegen de mindere opbrengst in die andere negen jaar? Die vraag kwam aan de orde tijdens de themabijeenkomst over klimaatbestendige landbouw op het waterschapskantoor in Tiel.Naast een presentatie van Marjolein Reijnierse (klimaatadaptatie) sprak Johan Elshof van de ZLTO over klimaatverandering. 'Ontkennen heeft geen zin'. Hij hield een pleidooi voor herstel van natuurlijke kringlopen. 

Tevens werd een toelichting gegeven over een aanvraag voor een POP3 subsidie in Brabant om de B watergangen met 30 ha. te vergroten als extra waterberging. Eventueel via kavelruil en mogelijk als compensatie voor de verbreding van de A27. Getoond werd het gebied tussen de 'Nieuwendijk' van 1646 en de oude dijk van 1461. Maar misschien is het beter waterberging te zoeken in Den Duijl, van oudsher het laagstgelegen deel van ons gebied? En dan zijn we weer terug bij de beginvraag, moeten we goede landbouwgrond opofferen voor waterberging?

Klimaatbestendige landbouw

Weiland onder water in Uppel na clusterbui op 28 juli 2014

De voorzitters van Brabants Particulier Grondbezit, Jan Hak, en Gelders Particulier Grondbezit, Sander Fockema Wurfbain, organiseren samen met Waterschap Rivierenland op 16 mei een bijeenkomst over klimaatbestendige landbouw.  Wat zijn de uitdagingen voor de grondeigenaren en agrariërs in het rivierengebied van Nederland, in de brede context. Hoe houden wij, in samenwerking met het waterschap/partners/vernieuwende gemeenten, droge voeten en tevens ruimte voor de landbouw? Welke innovaties zijn hierbij nodig? Wat kunnen (nieuwe/gebieds-) landgoederen oppakken, denk aan natuurinclusieve landbouw, streekproducten, inzet van overheidsgronden, faunabeheer en groen/blauwe diensten.

De bijeenkomst op het Waterschapskantoor in Tiel begint om 14:30 uur. Er staat verder een bijdrage van Johan Elshof (ZLTO) op het programma, en er is gelegenheid om een kijkje te nemen in de Centrale Regiekamer van het waterschap. Het programma eindigt rond 17:00 uur.

www.bp-grondbezit.nl

Het geheim van Sleeuwijk

De beverrat aaien, was ook nog wel even spannend voor Nathan

Zaterdag bezocht ik samen met mijn kleinzoon tijdens de open dag van Waterschap Rivierenland de RWZI aan de Robijnsweg in Sleeuwijk. Het was redelijk druk, toen ik weg ging rond twee uur kwam er zelfs een grote groep jongeren aanfietsen. Toch sprak ik op het terrein in Sleeuwijk diverse mensen die de zuivering nog nooit hadden bezocht. Toch worden in Sleeuwijk grootse plannen ontwikkeld. Zo wordt in de regio hard gewerkt aan de centralisatie van de rioolwaterzuivering; nu zijn deze nog te vinden in Wijk en Aalburg, Meeuwen, Dussen en Eethen. Thans wordt al gewerkt aan een nieuwe persleiding naar de zuivering in Sleeuwijk. Tevens zijn plannen in ontwikkeling voor de bouw van een energiefabriek. 

Maar wat vond mijn kleinzoon van het bezoek aan de zuivering? Hij mocht een shampoo fles versieren en een rioolspel. De popcorn smaakte daarna uitstekend, maar het allerleukst was toch wel het springkussen.

Links Huibert van der 

Uitgetuimeld

De Tumbler no.4 van Hans Koetsier

Tijdens de commissievergadering in het Waterschapskantoor in Tiel op 30 januari viel mijn oog direct op het rode kunstwerk in de hal. Ik heb er zelfs een foto gemaakt en me die avond misschien ook wel afgevraagd waar het kunstwerk vandaan kwam. Totdat ik vandaag in eens het tijdschrift van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed op mijn deurmat vond met achterop in tweevoud een foto van dat rode kunstwerk. Mijn nieuwsgierigheid was direct gewekt. 

Het gaat omeen kunstwerk van Hans Koetsier die in de jaren zestig deel uit maakte van Fluxus. Deze kunststroming richtte zich onder andere op het idee van verandering door beweging. Koetsiers Tumbler no.4 uit 1970 is hier een voorbeeld van. Het beeld is onderdeel van de kunstverzameling die door de Rijkdienst van het Cultureel Erfgoed wordt beheert. Het kunstwerk bestaat uit twee met elkaar versmolten schakels, gemaakt van met glasvezel versterkt polyester. Door het gewicht onderin kan het worden aangeduwd, waarna het vanzelf weer overeind komt. 

Waterschap Rivierenland heeft eind 2016 gevraagd of ze de Tumbler in langdurig bruikleen mocht hebben. Het beeld was echter beschadigd en moest gerestaureerd worden. Het werk is uitgedeukt en de krassen en gaten zijn opgevuld. Tevens is het werk opgenieuwd geverfd. Tevens is het werk op een sokkel gezet; zodat het niet meer mogelijk is de Tumbler te laten tuimelen. 

Boeiend om te lezen, maar wie zou nu bij Waterschap Rivierenland hebben bedacht dat ze Tumbler in langdurig bruikleen wilde hebben? Terwijl ze zelf zoveel mooie, historische voorwerpen in bezit heeft. En of het kunstwerk nu zo mooi uit de verf komt in de hal van het Waterschapskantoor?

Sloop van het gemaaltje lijkt onafwendbaar

 

Het gemaaltje aan het Transvaal

Soms gaan zaken heel snel, uit navraag op het gemeentehuis is gebleken dat voor het gemaaltje bij Transvaal 44 inderdaad een sloopvergunning is afgegeven in augustus 2016. Het gemaaltje ligt naast de boerderij van Scherf en staat op zijn grond. Zowel de gemeente als het waterschap hebben opstalrecht voor nutsvoorzieningen op zijn grond. De sloop is thans nodig voor het aanleggen van de rioolpersleiding van de RWZI Dussen naar de RWZI in Sleeuwijk.

 

Het gebouw heeft geen monumentale status. In de beantwoording stelt de gemeente Werkendam dat de inventarisatie en aanwijzing van monumenten zorgvuldig is uitgevoerd. Dus als het dan niet als monument is aangewezen, zal het waarschijnlijk niet voldoende waardevol geacht worden. Alsnog aanwijzen is, als het al gewenst zou zijn, is vermoedelijk niet goed meer mogelijk gezien de slechte bouwkundige staat; opnieuw in een reactie van de gemeente.

Sloop van voormalig gemaal in Sleeuwijk?

Het gemaaltje in Sleeuwijk (foto's Theo de Rooij)

Het voormalige watergemaal van de voormalige Sleeuwijkse polder gesloopt wordt. Tenminste zo lijkt het, liet Johan Straver mij weten. Eerder stuurde molenaar Theo de Rooij via twitter al enkele foto's van het gemaaltje. Het gebouwtje staat altijd nog tussen de Transvaal en de A27 in en is in mijn ogen ook nog een stukje historie van de molen geschiedenis en bemaling in het Land van Heusden en Altena. Nu is het gebouw al heel lang onbeheerd in het weiland en de toestand is niet al te best. Maar het viel me nu op dat de dakpannen zijn verwijderd. Weet jij of dit gebouw nog gemeentelijk monument is? Anders zou het toch jammer zijn dat dit verloren zou gaan, zo schrijft Johan Straver. 

Erfgoed Altena ondersteunt nominatie Unesco Werelderfgoed status NHW

Het bestuur van Erfgoed Altena op Fort Giessen

Erfgoed Altena ondersteunt de nominatie van de Nieuwe Hollandse Waterlinie, als uitbreiding op het bestaande werelderfgoed de Stelling van Amsterdam, voor het verkrijgen van de werelderfgoed status in juni 2019.

Erfgoed Altena zet zich voor het behoud van het erfgoed in het Land van Heusden en Altena. Ze wakkert de interesse voor de historie van de streek aan door het organiseren van activiteiten zoals Open Monumentendag. Tevens zet ze in voor het beleefbaar maken van de historie.  Erfgoed Altena houdt tevens bestuurders scherp inzake hun verantwoordelijk voor het monumentale erfgoed in de streek. De zogeheten Acte van Altena, in 2009 door de drie gemeenten ondertekend, wordt jaarlijks doorgegeven aan één van de drie gemeenten.

Sinds 2010 zet Erfgoed Altena zich tevens in voor het zichtbaar maken van de historie van de Nieuwe Hollandse Waterlinie; in het bijzonder voor Fort Giessen in de periode van de Eerste Wereldoorlog. Met het opgraven van schuilplaatsen uit de Eerste Wereldoorlog, het uitzetten van een fietsroute langs de stelling van Altena en de inrichting van een educatieparkje met bijbehorend lespakket voor de basisscholen. Zo wordt historie beleefbaar gemaakt en dat draagt bij aan het draagvlak voor behoud van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Tevens fungeert Fort Giessen als vaste vergaderlocatie voor Erfgoed Altena.

De Nieuwe Hollandse Waterlinie is een belangrijke getuigenis van de nauwe relatie die Nederland van oudsher heeft met het water. De kunst van het bedwingen ervan heeft de Nederlandse bevolking geleerd het water te gebruiken als verdedigingsmiddel. Zo werd een vijandige natuurkracht een bondgenoot in tijden van oorlog. Hoewel water ook elders als verdedigingsmiddel werd ingezet is de schaal en nauwkeurigheid waarmee dat in Nederland gebeurde uniek.

De toevoeging van de Nieuwe Hollandse Waterlinie aan het reeds bestaande Werelderfgoed van de Stelling van Amsterdam, maakt het verhaal van de strategische inzet van water bij de verdediging van Nederland compleet.

Met deze steunbetuiging bevestigen wij ons nu en in de toekomst naar vermogen in te zetten om de uitzonderlijke universele waarde van dit toekomstig werelderfgoed te beschermen, te ontwikkelen en uit te dragen. We zetten ons in om aantasting tegen te gaan, de linie te beschermen en om deze zichtbaar, beleefbaar en toegankelijk te maken.

Wat kosten al die drugsdumpingen?

Het drugsafval in Hank

Als CDA fractie van Waterschap Rivierenland maken wij ons in toenemende mate zorgen over het aantal drugsdumpingen in het buitengebied. Het aantal dumpingen neemt vooral in de provincie Brabant toe, maar ook elders is sprake van toename van het aantal dumpingen. 

Het afval is vaak een cocktail van allerlei bestanddelen van grondstoffen en oplosmiddelen. Een deel van het afval bevat schadelijke chemicaliën, dat zo in de natuur en ons water terechtkomt met alle gevolgen van dien.

In het Land van Heusden en Altena werden zondag 23 april ruim 100 zakken met wietafval aangetroffen op de Nathalsweg in Hank en in de naast gelegen sloot. Nog diezelfde middag heeft Waterschap Rivierenland het afval uit de sloot verwijderd en afgevoerd.

Naar aanleiding van de afvaldumping wil de CDA fractie de volgende vragen aan het college van dijkgraaf en heemraden stellen:

1. Kunt u aangeven hoeveel drugsdumpingen dit jaar zijn geregistreerd bij Waterschap Rivierenland?

2. Is sprake van een stijging van het aantal dumpingen in ons werkgebied?

3. In hoeverre hebben de drugsdumpingen geleid tot vervuiling van ons oppervlaktewater?

4. Wat zijn de kosten van het verwijderen van de drugsdumpingen in ons werkgebied?

5. Kunnen de kosten verhaald worden op de daders?

Nieuw bord voor de Papsluis

Het bord dat bij de Papsluis werd geplaatst na de restauratie in 2008

Collega CDA'er Otto van Breugel vroeg in de Werkendamse commissie weer eens naar het bord bij de Papsluis. Het bord is lang geleden vernield en in de sluis gegooid, zelfs meerdere malen. Toch zou het mooi zijn als het bord terug geplaatst zou worden, misschien kleiner dan het oude bord. Bij de Papsluis stoppen veel fietsers en die willen wel iets weten over de historie van deze laatste sluis van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Zeker nu de linie kans maakt om te worden benoemd tot Werelderfgoed, mag enige uitleg bij de sluis van Waterschap Rivierenland niet ontbreken.

Toekomstplannen vanJ.U. Smitgemaal

Artist impression van het J.U. Smitgemaal; het dak van het gemaal wordt eveneens toegankelijk gemaakt

Waterschap Rivierenland houdt maandagavond 15 mei een informatiebijeenkomst over de toekomstplannen van het J.U. Smitgemaal in Kinderdijk. Als AB mochten we al eerder kennis nemen van die plannen en hebben we in november ingestemd met de verdere uitwerking van de plannen. 

 

De informatieavond wordt georganiseerd om de omgeving en andere geïnteresseerden te informeren over de renovatie en de plannen van het waterschap om het gemaal gedeeltelijk in te richten als belevingsruimte. De bijeenkomst vindt plaats in De Klok, Molenstraat 117, Kinderdijk en begint om 20.00 uur, inloop vanaf 19.30 uur. Belangstellenden zijn van harte welkom, aanmelden is niet nodig.

Bloemen voor John Edward Keogh

Bloeiend koolzaad omzoomd het monument van John Edward Keogh en zijn kameraden

Bloemen bij het graf van John Edward Keogh

Tijdens de 4 mei herdenking op de oude begraafplaats aan het Laantje werden voor de eerste maal bloemen gelegd bij het militaire graf van Britse sergeant John Edward Keogh. Vorig jaar werd zijn stoffelijk overschot op 30 juni herbegraven aan het Laantje, bij de andere gesneuvelde soldaten die omkwamen in de Tweede Wereldoorlog. Jaarlijks leggen schoolkinderen bloemen bij de oorlogsgraven op de begraafplaats. In 2015 werd zijn lichaam geborgen op de plek waar zijn Lancaster neerstortte in de nacht van 20 op 21 juni 1944. Daar werd diezelfde dag tevens het monument onthuld ter nagedachtenis aan de crash van de Lancaster waarbij ook Thomas Duff het leven liet.

Installeren noodpompen duurt twee uur

Voor het testen van de noodpompen werd de weg afgesloten.

Waterschap Rivierenland testte vandaag de nieuwe noodpompen bij de gemalen Bruinekil en Oostkil in Werkendam. De noodpompen zijn één van de maatregelen die het waterschap en de gemeente treffen om wateroverlast in de Oostwaard te beperken bij extreme regenval.

 

In opdracht van het waterschap testte aannemingsbedrijf gebr. Tolenaars uit Nieuwendijk vier noodpompen, die worden aangedreven door een tractor. De afvoerleidingen van de pompen liggen over de dijk. Daardoor waren zowel het fietspad als de rijweg afgesloten van de Bruinekilweg en de Jeppegatweg. Per gemaal duurde de opbouw twee uur, daarmee is de test geslaagd.

De haven van Sleeuwijk

Het uitgebrande pand aan het Hoekeinde bij de Sleeuwijkse haven

Het is al meer dan tien jaar geleden dat in de Werkendamse raad plannen werden gemaakt voor de revitalisering van de Sleeuwijkse haven. De plannen zijn nooit uitgevoerd, al viel het me zondag wel op dat je op heel wat meer plaatsen vanaf de fietsdijk de uiterwaarden van de Sleeuwijkerwaard kunt betreden voor een wandeling. Ook werd recent een ruiterpad geopend in het gebied. Was voorheen altijd de roestende, drijvende vloot in de haven een doorn in het oog van vele passanten, thans geldt ook voor het half afgebrande pand op het Hoekeinde. Op het pand, dat al zeven jaar geleden afbrandde, staat een telefoonnummer van Jannie Groen, ze vertelde vandaag dat er al vergevorderde plannen zijn voor het pand. Laten we hopen dat het klopt, het pand staat immers op een van de mooiste plekjes aan de dijk van Sleeuwijk met uitzicht op de kerktoren van Gorinchem.