Week van de poëzie

Gorcum ligt al door wolken overkraagd

De laatste donderdag van de maand januari is altijd de nationale gedichtendag. Kennelijk was me dat donderdag even ontschoten, maar vanaf donderdag tot en met donderdag 4 februari is het tevens de poëzie week. Daarom vandaag toch een gedicht in de herkansing. Van Ida Gerhardt en uiteraard met een link naar het waterschap. 

In memoriam Patris 

Mijn vader heeft de waterlaarzen aan.
Wij samen zijn de Lekdijk afgekomen.
Ik ben voor mijn verjaardag meegenomen:
hij moest vandaag bij het gemaal langs gaan.

Gemaal: dat is je vader horen noemen
die vreemde woorden van een andere taal
als hij de waterstand leest van de schaal;
te ademen in het onbenoembaar zoemen
dat gonzend omgaande aanwezig is.

Èn, niets te zeggen als hij bezig is:
‘Dàt is een man, daar kun je staat op maken’.
Als op de zaken orde is gesteld
doen wij huis op aan. Een lucht van geweld:

Gorcum ligt al door wolken overkraagd.
Geen noodweer en geen wereld kan mij raken
als hij, het laatste stuk, mij op de schouder draagt.

Waterberging bij de oude Kwinter

De aanleg van een extra overstort met bergingsriool op de Hooftlanden in Werkendam

Maandag is de gemeente Werkendam gestart met de aanleg van een extra overstort met bergingsriool bij de Kwinter. Daarbij wordt tevens gebruikt gemaakt van de te overkluizen waterbakken rondom de Kwinter voor de berging en afvoer van regenwater uit de Van Heldenstraat in Werkendam. Tegelijkertijd wordt de duiker onder Sigmondstraat. Dit wordt nog voor de zomer uitgevoerd. De maatregelen zijn een gevolg van de wateroverlast in juli 2014 en augustus 2015.

De gemeente Werkendam en Waterschap Rivierenland werken samen met klankbordgroepen, in februari worden met hen alle mogelijke maatregelen besproken. Per dorp zetten ze de meest efficiënte maatregelen in een ‘maatregelenpakket’. We geven hierbij ook een planning aan. Deze maatregelenpakketten worden verder uitgewerkt en nog een keer doorgesproken met de klankbordgroep en aansluitend voorgelegd aan het gemeentebestuur. Na eventuele aanpassingen worden de pakketten in het voorjaar aan u gepresenteerd. Het bestuur van de gemeente heeft al wel toestemming gegeven om aan de slag te gaan, dus snel uit te voeren kleinere maatregelen worden al in gang gezet.

Inloopsessie maatregelenpakket wateroverlast

http://www.gemalen.nl/gemaal_detail.asp?gem_id=1158

De gemeente Hardinxveld Giessendam houdt dinsdagavond 9 februari een inloopbijeenkomst over het pakket maatregelen dat de gemeente samen met Waterschap Rivierenland wil nemen om wateroverlast in de toekomst te beperken. De inloopsessie wordt gehouden op het gemeentehuis (Raadhuisplein 1) van 19.30 en 21.00 uur.  

Per deelgebied in Hardinxveld-Giessendam (Boven-Hardinxveld, Hardinxveld-Noord en Giessendam) zijn maatregelen in kaart gebracht die het water- en rioleringssysteem meer klimaatbestendig maken en overlast beperken. Daarnaast zijn maatregelen in kaart gebracht voor de hele gemeente Hardinxveld-Giessendam. Zo is er een regeling onderzocht om eigenaren van particuliere niet onderheide woningen financieel tegemoet te komen in de kosten van opvijzelen. Verder is er aandacht voor het calamiteitenplan.

Tijdens de drie inloopbijeenkomsten wateroverlast in 2015 is een grote hoeveelheid informatie opgehaald. De afgelopen maanden is alle inbreng op een rijtje gezet. Waar mogelijk is de inbreng meegenomen bij het opstellen van het maatregelenplan. In het maatregelenplan is ook budget opgenomen voor suggesties en tips van inwoners die nog
onderzocht moeten worden.

Op dinsdagavond 9 februari 2016 presenteren gemeente en waterschap het maatregelenpakket aan inwoners. Daarna wordt het maatregelenpakket voorgelegd aan de algemene besturen van het waterschap en de gemeente. In de gemeenteraad wordt het maatregelenpakket in maart 2016 besproken. Eerst in raadsbijeenkomst De Ontmoeting. Later in raadsbijeenkomsten Het Debat en Het Besluit. 

http://www.hardinxveld-giessendam.nl/inwoners/wateroverlast_41925/item/factsheet-wateroverlast_48905.html

Het hertenpark is van ons allemaal

Ansichtkaart van het Werkendamse hertenpark

Maar liefst 711 handtekeningen werden gezet voor behoud van het hertenpark in Werkendam. In het dorp lijkt iedereen dol op de vier hertjes. Aanvankelijk was ik wat sceptisch over de actie, in plaats van de herten zou namelijk ook ruimte geboden worden voor waterberging en dat is hard nodig. En met die hertjes had ik niet zoveel. Maar nog wat langer nadenkend is het eigenlijk een typisch voorbeeld van een overheid die over ons beslist en niet met ons. Het woord burgerparticipatie is bijna een vloek geworden, maar toch zou dat hier uitstekend ingezet kunnen worden. Want waarom is de gemeente niet eerst bij bewoners langs gegaan? Gewoon om te polsen dat ze het parkje wat wilden opknappen en aan omwonenden vragen of ze daar ideeën over hebben. En wat ze van de hertjes vinden; of ze niet beter elders een plek kunnen krijgen met meer dierenwelzijn. Of gewoon aan heel Werkendam vragen of ze daar ideeën over hebben. Dan hadden ze samen kunnen kijken wat er op die plek zou kunnen komen. Een speeltuin, terugbrengen van het bruggetje dat ooit verdween. Of misschien wel heel andere ideeen zouden kunnen opborrelen uit de samenleving. En met al die ideeën en mensen samen zou de gemeente een schetsontwerp kunnen maken. Dan zou het een gedragen plan worden en zou zo'n handtekeningenactie echt niet zijn opgezet. Dus ook de gemeente Werkendam moet beter nadenken alvorens ze plannen presenteert. Want dat hertenpark is van ons allemaal, dat is wel gebleken in de afgelopen weken. Maandagavond 1 februari spreekt de Werkendamse raadscommissie Grondgebied over het plan tot herinchting.

Watercalamiteitenplannen in alle gemeenten (2)

Doorlichten van de riolering in Werkendam

Over een watercalamiteitenplan sprak ik al in mijn vorige blog. Ik herinner me nog een telefoontje niet lang na de wateroverlast van een bezorgde bewoner die net buiten de bebouwde kom woonde. Hij had sterk de indruk dat de gemeente het water zo snel mogelijk het dorp pompte, maar dat hij daar dan juist weer de dupe van was. Navraag op het gemeentehuis leerde me in elk geval dat op de gemeentehuizen helemaal nog niet nagedacht wordt over wat ze het beste als eerste kunnen laten onderlopen. En hoe de brandweer het meest efficient kan worden ingezet als ineens vijftig mensen tegelijk bellen met het verzoek om de kelder leeg te pompen als de straten blank staan. Allemaal aandachtspunten die opgenomen moeten worden in zo'n watercalamiteitenplan. En uiteraard afgestemd met Waterschap Rivierenland.

Watercalamiteitenplannen in alle gemeenten?

Uit het overzicht maatregelen van gemeente Hardinxveld en Waterschap Rivierenland

Tijdens het werkbezoek in Hardinxveld was ook een verslaggever van AD Rivierenland aanwezig, zaterdag verscheen het artikel van zijn hand met foto in de krant. Met als kop boven het artikel 'Het wordt tijd dat wij veilig en droog wonen'. De eerste keer dat de bewoners aan de Nieuweweg in Hardinxveld water in huis kregen was in 2005. En vanaf dat moment zijn ze al bezig om aandacht te vragen voor de wateroverlast. Al die jaren voelden ze zich roepende in de roepende in de woestijn. Pas na de overlast op 31 augustus 2015 voelen ze zich gehoord en zijn ze voorzichtig optimistisch. 

De gemeente Hardinxveld en Waterschap Rivierenland stelden samen een A4 op met mogelijke maatregelen. Meest opvallende maatregel daarin is het opstellen van een watercalamiteitenplan in afstemming met crisisorganisatie en draaiboek waterschap. Toch een beetje wrang om te lezen, als CDA stelden we al eerder dat de calamiteitenorganisatie niet op orde is bij dergelijke piekbuien. We werden nog net niet uitgelachen. Maar goed dat ingezien wordt dat een dergelijke watercalamiteitenplan alsnog wordt opgesteld. Tijd om te vragen hoe het zit met de watercalamiteitenplannen in de andere gemeenten!

Op werkbezoek in Hardinxveld

Een watergang bij de Nieuweweg pal naast de A15

Met de twee AB leden van Waterschap Rivierenland, Henk van 't Pad en Teus Stam bracht ik vanmiddag een werkbezoek aan Hardinxveld. We werden gastvrij ontvangen bij Peter Cornege aan de Nieuweweg in Hardinxveld. We waren uitgenodigd door de bewonersvereniging Nieuweweg die zich inzet voor een oplossing van de wateroverlast in hun woonwijk. Ook bewonersvereniging Over het spoor was aanwezig. Inmiddels hebben bewoners in Hardinxveld in de afgelopen tien jaar drie maal te kampen gehad met water in hun huizen. In 2005, 2014 en 2015. Tevens waren uitgenodigd de Hardinxveldse raadsleden Jan Nederveen, Eelke Kraaieveld en Wim de Ruiter en Statenlid Chris van de Velden.  Op 3 september nam de gemeenteraad van Hardinxveld al een motie aan waarin ze het waterschap opriep snel maatregelen te nemen om de wateroverlast op te lossen. 

De bewonersvereniging schetste een beeld van een tekort schietende calamiteitenorganisatie bij het Waterschap, maar ook bij de gemeente (en brandweer). Maar na de wateroverlast in augustus vonden in de gemeente drie inloopavonden plaats van waterschap en gemeente samen waar alle knelpunten zijn benoemd en opgetekend. In december kregen ze een leaflet met daarin opgesomd alle maatregelen die mogelijk zijn. Een van die maatregelen werd eind december al aangekondigd. Maar de bewonersorganisaties drukten ons op het hart om ook die andere maatregelen straks uit te voeren. 

We brachten ook een bezoek aan enkele knelpunten, vooral oudere, niet geheide huizen zijn de dupe van de wateroverlast. Maar verdere verstening van het bedrijventerrein langs de A15 zorgt natuurlijk ook voor minder waterberging in de wijk.

http://www.waterschaprivierenland.nl/nieuws/2015/12/eerste-maatregel-tegen-wateroverlast-hardinxveld-giessendam-bekend.html

http://hetkompashardinxveld-giessendam.nl/lokaal/verzopen-bewoners-hekelen-houding-gemeente-34349

Is cultuur een taak van de waterschappen?

Een boek over onze waterrijke historie

Tijdens de commissie Middelen van dinsdagavond stond ook een voorstel op de agenda om in samenwerking met de twee andere Gelderse Waterschappen en het Prins Bernhard Cultuurfonds een fonds op naam in te stellen om zo bescheiden subsidie bedragen te kunnen geven voor projecten rond natuur, cultuur en erfgoed. Een sympathiek voorstel met doelen die ik, maar ook het CDA een warm hart toedragen. Het huidige subsidiebudget van 10.000 euro werd in het voorstel tevens opgehoogd tot 20.000 euro. Hoewel een sympathiek voorstel, heeft de CDA fractie niet ingestemd. Hoe nobel ook, cultuur is geen kerntaak van de waterschappen. De dijkgraaf deed een uiterste poging om ons te overtuigen door te wijzen op de watergerelateerde zaken die uit het fonds zouden kunnen worden bekostigd. Het zou tevens bijdragen aan een 'positievere' beeldvorming van de waterschappen. Als voorbeeld werd een boek genoemd over bijvoorbeeld de waterrijke historie van het rivierengebied. Opnieuw een sympathiek idee, maar het heeft ons standpunt niet veranderd.




 http://rivierenland.notubiz.nl/vergadering/226547/Commissie%20Middelen%2019-01-2016

Wateroverlast

Het werkbezoek op 17 september in Hank

Bij het bezoek op 17 september aan de boeren in Altena na de wateroverlast van 31 augustus is toegezegd dat er in januari een plan van aanpak zou liggen. Tijdens de nieuwjaarsreceptie van de ZLTO in het Wapen van Emmikhoven werd als datum 1 februari genoemd. Inmiddels hebben de leden van de commissie Watersystemen een uitnodiging ontvangen voor een extra commissie op 9 februari en op 2 februari zou in de Koppelpaarden het plan worden toegelicht. Nu werd in september voor het bezoek aan Hank door de ZLTO het complete bestuur van Waterschap Rivierenland uitgenodigd. Het is mijns inziens dan ook niet meer dan logisch dat voor de commissie watersystemen gewoon alle AB leden worden uitgenodigd, zeker omdat de wateroverlast zo'n grote impact had op het gebied. Maar dat had ik kennelijk toch niet goed gezien, tot op heden zijn alleen de leden van de commissie Watersystemen uitgenodigd. Reden om vragen over te stellen tijdens de commissie vergaderingen Middelen van hedenavond. Een echt antwoord kwam er niet op de vraag, afgezien van de opmerking dat er nog geen agenda is en nog geen plan. Maar waarom wordt de commissie dan al wel uitgenodigd?

Blue monday

Damwand in de Sleeuwijksedijk bij Werkendam

Het was vandaag Blue Monday, de meest sombere dag van het jaar. Iedere derde maandag in januari krijgt dat stempeltje, maar is dat wel terecht? Voor mij in elk geval niet, al heb ik niet kunnen genieten van een mooie blauwe lucht omdat ik gewoon moest werken. En vanavond was er commissievergadering in Tiel. Met voor de eerste keer een aparte voorzitter en dat vond ik een verademing. Verder kwamen aan bod het wegenbeheerplan, de uitgangspunten van het Hoogwaterbeschermingsprogramma en het aanpassen van de leggers met het opnemen van het profiel van vrije ruimte bij de dijken. Eigenlijk in een notendop de gehele problematiek rond de veiligheid van ons gebied. Want in het Hoogwaterbeschermingsprogramma willen we vooral toekomstige ontwikkelingen zoals klimaatveranderingen gelijk mee nemen door robuust te ontwerpen. Om zo te voorkomen dat we zo over tien of twintig jaar weer met nieuwe normen bij onze bewoners op de stoep staan voor een dijkverbetering. Maar die toekomstige ontwikkelingen moeten we dan ook wel nu vastleggen in onze leggers. Als je nu immers toestaat dat in het profiel van vrije ruimte in of op de dijk gebouwd mag worden, moet je bewoners straks weer teleurstellen. Of ben je ineens veel duurder uit als bewoners dan toch moeten verkassen. Een duivels dilemma, waar we zeker nog de nodige discussies over kunnen voeren in onze commissie.

Nieuwe straatnamen in de Noordwaard

Nieuwe straatnaambordjes in de Noordwaard

Zaterdagmiddag reed ik door de Noordwaard en ontdekte drie nieuwe straatnaambordjes. Het ging om Biesboschschool, Binnenjager (pad) en Nieuwe Merwedepad. Enkele namen verrasten me, maar even googlend ontdekte ik dat de nieuwe namen al in juli 2012 zijn aangekondigd door de gemeente Werkendam. Ook de namen Kroonpad, Noordwaardweg, Inundatiepad, Hardenhoek, Maltha en Jantjesplaat werden toen aangekondigd. Van deze laatste zes namen heb ik nog geen nieuwe straatnaambordjes ontdekt. Overigens is de naam Hardenhoek een oude bekende. De straat verdween bij de ontpoldering van de kleine Noordwaard, samen met de Ooyevaar. Die naam kreeg een plaats op een van de twee bruggen in de kleine Noordwaard.

De vluchtheuvel van Delwijnen

Vluchtheuvel in Delwijnen

De vluchtheuvel van Delwijnen ligt op een perceel van Waterschap Rivierenland. Hij ligt op een terrein dat in 1832 een boomgaard was van Arien of Arend de Noo, een boer afkomstig uit Well. De heuvel werd gebouwd even ten westen van terrein De Poort, de naam die de dorpelingen gaven aan een verdwenen kasteel. In 1832 stond daar nog een huis dat misschien een restant was van dat kasteel. Niet ondenkbaar is dat de vluchtheuvel sporen bevat van vroege menselijke activiteit in dit gebied.Voorheen liep er ook een pad vanaf terrein De Poort naar een kapel aan de huidige Kapelstraat, ten zuidwesten ervan.

Op de vluchtheuvel heeft tot na de WO 2 een polderhuisje gestaan waarin de veldwachter woonde. Ook hiervan kunnen zich nog relicten bevinden in de heuvel. De vluchtheuvel is meer driehoekig van vorm. Het lijkt erop dat er in het verleden een stuk van deze vluchtheuvel is afgesnoept. Op de luchtfoto is wel de vierhoekige vorm te zien. Er staan eiken op de vluchtheuvel. Het grasland is vrij soortenrijk. Ten noordwesten van de heuvel staat een informatiebord over de vluchtheuvel, geplaatst door het Waterschap. Ernaast staat een elektriciteitskastje. Ten noorden van deze weg ligt een laagte, die in de winter wordt gebruikt als schaatsbaan. Aan de andere zijde van de weg staat een waterpomp. Al met al is er sprake van een bijzonder ensemble. 

Mooi om te weten dat Waterschap Rivierenland met de vluchtheuvel ook een cultuurhistorisch waardevol gebiedje bezit. Minder mooi was om te horen dat stichting Landschapsbeheer Gelderland bij een overleg met het waterschap niet zoveel medewerking kreeg om iets bijzonders met de plek te doen, zoals in Kerkwijk. Overigens wel weer mooi om te weten dat waterschap Rivierenland al wel een informatiebord bij de heuvel heeft geplaatst. 

Unesco Erfgoed in Kerkwijk (2)

De vluchtheuvel in Kerkwijk (foto uit rapport Vluchtheuvels van Landschapsbeheer Gelderland

De informatieavond van stichting Landschapsbeheer Gelderland in het dorpshuis in Kerkwijk was vooral bedoeld om te kijken of dorpelingen zelf een rol willen spelen in het gebruik van de vluchtheuvel. Of misschien kunnen ze nog bijzondere verhalen vertellen over de vluchtheuvel. Een heel bekende was het sleetje rijden vanaf de heuvel bij sneeuwval. Maar één van de aanwezigen wist nog te vertellen dat bij de evacuatie van de Bommelerwaard in 1995 een dorpsbewoner zijn konijnen op de vluchtheuvel heeft gezet. Hoe de konijnen tijdens de evacuatie eten kregen of dat ze zich maar te goed moesten doen aan de voorraad voedsel die voor vertrek was gegeven, kon de dorpsbewoner niet vertellen. 

Wat betreft gebruik van de heuvel zou bloemrijk hooiland kunnen worden ingezaaid. Maar een informatiebord en een toeristische route langs de vluchtheuvels in Delwijnen, Kerkwijk en Bruchum is eveneens mogelijk. In elk geval deed Landschapsbeheer Gelderland een dringend beroep op de bewoners om vooral verrommeling van de vluchtheuvel te voorkomen. Ook een lespakket voor scholen zou mooi zijn. In Bruchem hebben dorpsbewoners al die plannetjes al opgepakt en zijn aan de slag gegaan.

Unesco erfgoed in Kerkwijk

Hoogtekaart van Kerkwijk met als rode puntjes de boerderijen die op de oude stroomrug zijn gebouwd. In de cirkel ligt de vluchtheuvel van Kerkwijk

Stichting Landschapsbeheer Gelderland heeft onderzoek gedaan naar de vloed- of vluchtheuvels in Delwijnen, Bruchem en Kerkwijk. De heuvels werden aangelegd als vluchtplaats voor bewoners en dieren bij overstromingen. De vluchtheuvels in de drie dorpen in de Bommelerwaard werden aangelegd na de overstromingen in 1861. Koning Willem III bracht een bezoek aan het getroffen gebied en schreef een prijsvraag uit voor de vluchtheuvels. De wedstrijd werd gewonnen door Jacobus van der Toorn. De vluchtheuvel in Kerkwijk werd aangelegd op grond van een raadslid uit die tijd. Het ging om goede grond. Op de plek van vluchtheuvel stond ooit de Hof van Alderswijk. Ook zijn mogelijk nog Romeinse resten terug te vinden in de heuvel door het vergraven van de grond. Onderzoeker en historicus Ferdinand van Hemmen gaf uitleg over de historie van het landschap en deed dat op een zeer aanstekelijke manier. 'Het lezen van het landschap' was hem op het lijf geschreven. Kerkwijk is een esdorp op een stroomrug met veel oude boerderijen langs de Achterstraat. Samen met de vluchtheuvels vormen ze Unesco erfgoed, gelijkwaardig aan de terpen in de Hoge Noorden, zo stelde Van Hemmen. Maar zo vroeg hij zich af, wat bond de mensen toch aan dat rivierengebied? Dat steeds weer te kampen had met overstromingen, waarom trokken ze niet weg?  Ach, ze hielden van het rivierengebied en wie niet eigenlijk?

Weer landbouwgif in Afgedamde Maas

In de Afgedamde Maas, de bron voor het drinkwater voor het westen van Zuid-Holland, is dimethoaat aangetroffen; een bestrijdingsmiddel dat gebruikt wordt in de land- en tuinbouw. Dunea is direct de inname van Maaswater gestopt en overgeschakeld op inname van water uit rivier de Lek. 

Waterschap Rivierenland heeft maatregelen genomen om de vervuiling in kaart te brengen en de bron te achterhalen. Er zijn tientallen monsters genomen in het getroffen gebied, Daarnaast is een spoedbestuursdwangprocedure gestart. Die geeft het waterschap de mogelijkheid om de gevolgen van de verontreiniging te bestrijden. Zodra de bron bekend is, kunnen de kosten op de veroorzaker worden verhaald. In 2012 werd ook al een grootschalige vervuiling van het Maaswater door landbouwgif ontdekt. Toen werd zelfs een medewerker van Waterschap Rivierenland belet om watermonsters te nemen bij de boosdoener, Satter Roses in Poederoijen.Schaamteloos om zo je bedrijf te runnen en het milieu schade toe te brengen.

https://leendertdouma.wordpress.com/2015/04/02/hoge-boetes-voor-vervuiling-water/

Beveronvriendelijk

Bevervraat op wilgen in Brakel 

De gemeente Zaltbommel heeft een bever gespot bij Brakel. En liet via twitter weten dat Waterschap Rivierenland de dijk deze week al beveronvriendelijk maakt door een aantal wilgen te rooien. Dat beveronvriendelijk klinkt niet vriendelijk. De tweet leverde dan ook de nodige reacties op, zoals van Marsja Savonje. "Arme bever, je kan beter de bever sparen, die dieren worden niet voor niets uitgezet". Ook de Natuurwacht Bommelerwaard en de Zoogdierenvereniging reageerden, ook zij kregen te horen dat de bever daar echt niet kan blijven zitten volgens het beverprotocol. Torencolumnist Johan Cahuzak reageerde eveneens via twitter. "Zijn er eindelijk bevers, moeten ze weg. Dat is voor mij al niet te begrijpen, laat staan voor die bevers". De gemeente Zaltbommel reageert met 'Tja, we willen natuurlijk geen gaten in de dijk! Hopelijk vindt ie snel een fijne plek in een mooie omgeving".  Mijns inziens had de gemeente Zaltbommel andere reacties gehad als ze het woord beveronvriendelijk niet had gebruikt.

Toontje Sprenger ontbijt

De grafsteen van Toontje Sprenger

Het Toontje Sprengerontbijt wordt 8 maart voor de tweede keer gehouden. Deze keer is het op fort Altena, thans wordt nog hard gewerkt aan het programma. Maar het wordt opnieuw een boeiend programma met aandacht voor een vacature bank voor vrouwelijke bestuurders. En uiteraard de uitreiking van de achtste Toontje Sprenger Pluim. Deze keer wil ik naast de uitreiking van de pluim ook bijzondere aandacht vragen voor het herstellen van de grafsteen van Toontje Sprenger, deze ligt op de begraafplaats in Sleeuwijk aan het Kerkeinde. Daar is ze begraven samen met haar broer en zuster,  waarmee ze café Sprenger bestierde aan het veer van Sleeuwijk naar Gorinchem.

Waterberging in het hertenkamp

Ooit moet het hertenkamp een toeristische attractie zijn geweest, zeker gezien de vele ansichtkaarten die in omloop zijn van het park.

De gemeente Werkendam gaat het hertenkamp aan de Van Tienhoven van den Boogaardstraat herinrichten. De herten mogen met pensioen en het park wordt omgevormd tot wandelpark. Dit biedt tevens kansen voor extra waterberging. De meningen lijken nog wat verdeeld over het verdwijnen van het hertenkamp. Er zouden nog vaak (groot) ouders komen kijken. Nu kan ik mij herinneren dat ik er met mijn kinderen weleens ben geweest. Maar met mijn kleinkinderen nog nooit, dan koos ik altijd voor een bezoekje aan de kinderboerderij. En ik denk velen met mij. De gemeenteraad schijnt al in 2009 te hebben besloten dat het hertenkamp verdwijnt, mij was dat even ontschoten. Overigens is het idee van een speeltuin op die plek ook wel aardig. Misschien zelfs nog een groene, ruige ruimte? Al hoor ik daar Arjan Versluis nooit meer over...........

Hoogwater draaiboek Veense Put (2)

Foto gemaakt vanuit een luchtballon door Hans de Weerd

In het uitvoerige draaiboek hoogwater Veense Put (26 pagina's!) dat de gemeente Aalburg in samenwerking met de Vereniging de Veense Put als eigenaren heeft opgesteld, staan wel de nodige tips voor de bewoners. Zo worden ze geadviseerd om spullen die ze bij hoog water mee willen nemen alvast gereed te houden. Zo moeten auto's op een veilige plek worden gestald, steiger moeten beweegbaar zijn en de bootjes moeten goed worden vastgemaakt. Alles kan immers wegdrijven bij hoog water. Overigens moeten de bewoners dat bij het zakken van het water ook allemaal weer zelf opruimen. Als mensen niet evacueren en bij een langere periode hoog water toch in nood komen, moet de hulp via het water komen. De hulpdiensten kunnen immers niet meer de landtong op rijden. Mochten mensen niet zelf kunnen evacueren en ook geen opvang elders kunnen vinden, dan moet de gemeente Aalburg de helpende hand bieden.

Hoogwaterdraaiboek voor Veense Put

In het draaiboek staat dat Rijkswaterstaat de Kromme Nol Waterkering sluit, maar dat moet toch echt Waterschap Rivierenland zijn

Net als in de ontpolderde Noordwaard zijn bewoners van de Veense Put zelf verantwoordelijk voor het al dan niet evacueren bij hoog water, omdat ze buitendijks wonen. De overheid kan hen niet verplichten, maar wel dringend adviseren om te evacueren. De Rijksoverheid houdt landelijk een periode van 72 uur aan waarin bewoners zich zelf moeten zien te redden bij hoog water. Op de Veense Put kunnen bewoners in de problemen komen als het water hoger komt dan 2.80 meter boven NAP. Dan mag er eigenlijk al niet meer met de auto over de landtong worden gereden. Maar pas bij een hoogte van 3.50 meter boven NAP wordt de Kromme Nol Waterkering gesloten, dan staat het water een meter boven het maaiveld, alleen op de 'bloemenweide'  is dan een hoger gelegen stukje, waar bewoners nog droge voeten houden.

'Overstroom ik' app voor meer waterbewustzijn

Infographic uit de Volkskrant van 31 december 2015

Minister Melanie Schultz Van Haegen begint een campagne tegen de onwetendheid onder burgers over waterveiligheid. Ze reageert daarmee op het OESO rapport van vorig jaar waarin het gebrek aan 'waterbewustzijn' als knelpunt werd benoemd. Nederlanders hebben zoveel vertrouwen in het waterbeheer in ons land, dat ze zich nauwelijks bewust zijn dat grote delen van ons land onder de zeespiegel liggen, in dat gebied wonen 9 miljoen mensen. De minister wil het waterbewustzijn verhogen met een speciale app 'Overstroom ik'. Met het invullen van je postcode kun je zo zien hoe groot het risico op die plek is om te overstromen. Maar ook waar je naar toe kunt vluchten, op je eigen zolder of toch maar met de auto naar een hoger gelegen gebied. 

www.overstroom.nl

Is een blog nu wel of geen dagboek?

Het dagboek van Anne Frank (AnneFrank.org)

Wie een dagboek bijhoudt, voert een gesprek met de belangrijkste persoon in haar leven; zichzelf. Zo schreef de Franse schilder Eugène Delacroix op 13 september 1822: "Het is mijn grootste wens om niet uit het oog te verliezen dat ik voor mijzelf alleen schrijf; naar ik hoop zal ik daardoor waarheidsgetrouw zijn. Daar wordt ik een beter mens van. Deze bladzijden zullen het me verwijten als ik van gedachten verander. Ik begin er goed geluimd aan"

In de passage van Delacroix lezen we drie interessante dingen. Ten eerste 'het is mijn grote wens dat ik voor mijzelf alleen schrijf'. Als dat echt waar is, had de schilder zijn dagboek moeten verbranden. Of ik had geen blog moeten bijhouden in de voorbije tien jaar. Ten tweede schrijft hij dat hij een beter mens wordt van zijn dagboek. Is dat echt waar? Of is een dagboek of blog vooral bedoelt om greep te krijgen op de wereld en je eigen plek daarin? De derde opmerking van de schrijver dat hij goedgeluimd begint, wordt teniet gedaan door de algehele tendens dat de meeste dagboeken meer ellende dan geluk beschrijven. Misschien maar goed ook; ongeluk levert mooiere verhalen. Of zoals Tolstoi al schreef in Anna Kerenina; 'Alle gelukkige gezinnen lijken op elkaar, maar elk ongelukkig gezin is ongelukkig op geheel eigen wijze'. Deze inzichten komen uit het artikel van Wilma de Rek in de Volkskrantbijlage van zaterdag, die is gewijd aan dagboeken. Heel boeiend om te lezen. Maar is een blog nu wel of geen dagboek?

 

Tijd van leven

Hoe lang heb ik nog,
hoeveel tijd om te leven?
Ziende ogen om te zien
de aarde in haar volheid,
de bomen en de grassen die mij
elke dag begroeten en wachten
op mijn wedergroet?
Hoeveel tijd rest mij
Voor mijn verbazing in groei?

Hoeveel uren heb ik nog
om in een windstillen tuin
te rusten, te denken, te lezen?
Hoe vaak word ik nog
aangeraakt door wonderen,
door fijne uren die langer duren
dan ik had verwacht?
Deze planeet is te groots,
ik kan het niet vatten.

Men verhaalt vaak over hemelen,
maar als de aarde overweldigt,
Hoe zal dan een hemel zijn?

Jenneke Mijnlieff-Verschoor uit 'Terug naar het licht'

Een dijk op je huis

Mijn huis aan de Sleeuwijkse dijk dat in 1984 werd afgebroken

Voor mij was het jaar 2015 een bijzonder jaar. Bij de Waterschapsverkiezingen op 18 maart werd ik voor het eerst gekozen in het bestuur van Waterschap Rivierenland. Op donderdag 26 maart werd het nieuwe bestuur geïnstalleerd, altijd een bijzonder moment. Vooral om de eed af te leggen en te beseffen dat je dankzij de jouw gegeven talenten op die plek terecht gekomen bent. Een plek om de belangen van alle ingezetenen van Waterschap Rivierenland te behartigen.

Een andere bijzondere datum in 2015 was voor mij maandag 7 december. Toen stond ik op een nieuw stukje Sleeuwijkse dijk in Werkendam bij de officiële opening van dit dijkvak na een dijkverbetering door Waterschap Rivierenland. Maar juist op die plek stond ooit mijn eigen huis; en nu lag daar een dijk overheen. Dat huis werd al in 1984 afgebroken voor een eerdere dijkverzwaring aan diezelfde dijk en zo moest ik destijds gedwongen verhuizen. Of die verhuizing iets te maken heeft met mijn huidige plek in het bestuur van Waterschap Rivierenland? Een directe relatie is moeilijk te leggen, maar wel heb ik zo al vroeg geleerd dat het belang van onze dijken onlosmakelijk verbonden is met onze directe leefomgeving. Een verbondenheid die vrijwel alle bewoners van het rivierengebied met elkaar gemeen hebben.

De oplevering van de Sleeuwijksedijk in Werkendam was niet de enige dijkverbetering in mijn directe woonomgeving, ook de dijk van Werkendam naar Hank werd recent opgeleverd, evenals de ontpoldering van de Noordwaard. Maar Nederland is nooit af en nog altijd wordt hard gewerkt aan onze dijken om ons te beschermen tegen het water. Zo wordt de dijkverbetering van Gorinchem tot Doornenburg voorbereid, maar wordt ook gewerkt aan de dijk tussen Kinderdijk en Schoonhovense veer. En ik ben zo nog niet compleet, maar bij al die dijkverzwaringen worden ook volop innovatieve technieken ingezet. Waarbij innovatie geen doel op zich is, maar een middel om te voorkomen dat veel huizen gesloopt moeten worden en bewoners moeten verkassen, zoals ik ooit zelf moest in 1984. Ook kan innovatie een bijdrage leveren aan kostenbesparingen. En ten opzicht van meer dan dertig jaar geleden, moet anno 2015 ook veel meer aandacht zijn voor burgerparticipatie. Een mooi voorbeeld van een vernieuwende aanpak was het project www.dedijkisvanonsallemaal.nl waarbij bewoners werd gevraagd mee te denken.

Zowel innovatie, burgerparticipatie en betaalbaarheid staan bij het CDA hoog in het vaandel en zijn in het bestuursakkoord als speerpunten benoemd. Alleen als we als Waterschap Rivierenland ons draagvlak onder onze ingezetenen weten vast te houden, hebben we immers bestaansrecht.

Nieuwjaarsmorgen

De eerste fietstocht

in het nieuwe jaar,
Roerloos de polders,
de akkers, de velden,
de bomen, de sloten,
Ademloos na wisseling
van oud naar nieuw.

Ik fiets met schroom
dit wijde land dat
open ligt van kim
tot kim in zon die
gesluierd is onder
een lucht van kleuren
die ik nimmer zag.

Ik voel vernieuwing,
niet door de klok
die het uur aangaf,
maar door dit stille
zwijgen van een aarde
die er weet van heeft,
weer toeleeft naar groei.

 Jenneke Mijnlieff-Verschoor, bundel Terug naar het Licht