De Kiebomenreunie (5)

In het kleine zeilbootje in het midden zit Hendrik Kieboom, ook wel rooie Henk genoemd

In de voetsporen van je vader treden is eeuwenlang vanzelfsprekend geweest. Was je vader boer, dan werd je ook boer. Was je vader schipper, dan werd jij ook schipper. Anno 2013 is bij de beroepskeuze het beroep van je vader allang niet meer je enige keuze. Zo verging het ook de familie Kieboom. De drie zonen van Hendrik Kieboom werden wel alledrie schipper. Al was oudste zoon Leen langere tijd pontbaas en later werkte hij bij de waterwinning in de Biesbosch. Zijn zoon Gerrit werd echter wel schipper. De zonen van Wijnand, Henk en Kees, voelden helemaal niets voor het beroep van schipper en kozen een ander vak. Van de twee zonen van Jan-Willem (mijn broers) koos één van hen voor een financieel-administratieve functie, wel bij het baggerbedrijf Van Oord. de ander werd wel schipper. En treden hun zonen ook weer in hun voetsporen? De tijd zal het leren!

De Kiebomenreunie (4)

De Solutio in de Biesboschhaven te Werkendam

De reünie werd gehouden aan boord van de Solutio van Jacolina Kieboom (23), dochter van Gerrit Kieboom en Pleuntje van der Pijl. Jacolina woont aan boord van de Solutio die in de Werkendamse Biesboschhaven haar ligplek heeft. Haar vader kocht het schip omdat zijn dochter op zoek was naar woonruimte in Werkendam. Dat bleek nog niet mee te vallen, huurwoningen zijn schaars of erg duur. Een huis kopen bleek ook niet mogelijk, zodat een oud schip werd gekocht. Nu blijkt dat het volgens de havenverordening in de gemeente Werkendam niet mogelijk om permanent op een schip te wonen. Zodoende maakt de familie Kieboom af en toe een reis met het schip. Jacolina werkt in Kesteren in de gehandicaptenzorg.

Overigens werd de Solutio uiteraard op de foto gezet in de Wilhelminasluis van Andel door Wiebe de Ringh, de webmaster van www.wilhelminasluis.nl

http://www.wilhelminasluis.nl/juni-21-t-m-30.html

De Kiebomen reunie (3)

Staand links Mattie Bernouw, naast haar Matje Verlee, zittend Matty van Oord, Mattie Schouten en Matti Baggerman.

Door de vroege dood van Hendrik Kieboom en Matje Heijns hebben alle vijf kinderen van het echtpaar hun oudste kinderen vernoemd. Zo hadden we vijf Henken en Vijf Mattie's in de familie. Van de vijf Henken zijn er inmiddels twee overleden. Henk Kieboom als jochie van vier jaar in Nederhemert. Henk Baggerman overleed enkele jaren geleden op de leeftijd van 53 jaar. De vijf Mattie's waren zaterdag allemaal present tijdens de reünie. Schippersvrouw Matty Bernouw-Kieboom (drie kinderen) is 53 jaar, Matje Verlee-van der Stelt (vier kinderen) is 57 jaar en woont in Werkendam, Mattie Schouten-Kieboom (vijf kinderen) is 55 jaar en woont ook in Werkendam, Matty van Oord-Kieboom (twee kinderen) is 53 jaar en woont eveneens in Werkendam, Matti Baggerman (een kind) is 56 jaar en woont in Malden.

De Kiebomen reunie (2)

Aan boord van de Solutio bij de sluis in Andel

De nazaten van Hendrik Kieboom en Matje Heijns vormen een hechte familie. Van tijd tot tijd ontmoeten neven en nichten elkaar bij een bruiloft of andere gelegenheid. Twee jaar geleden, op 9 augustus 2011, nodigde ik hen uit om een boekje te presenteren over onze grootouders. Erg leuk om elkaar zo te ontmoeten en dan worden al snel plannen gesmeed zoiets vaker te doen. Het duurde toch nog twee jaar alvorens Gerrit Kieboom ons uitnodigde voor een vaartocht. Jammer is altijd dat het moeilijk is een datum te vinden dat iedereen er ook echt kan zijn. Van de 24 kleinkinderen (twee van hen zijn al overleden), reisden 13 af naar Werkendam voor de vaartocht. De reis ging vanaf Werkendam, via de Andelse sluis en de Amer om de Jacomien over de Merwede terug naar Werkendam. Echt leuk om iedereen weer eens te zien. En hoe divers onze levens soms zijn, we voelen toch allemaal de familieband met elkaar.

De Kiebomen reunie

Op de foto staand Kees Kieboom, Gerrit Kieboom, Bert van der Stelt, Henk Kieboom (de echte), Hannie Visser-Kieboom, Jan van der Stelt, Suzan Kieboom, Matje van der Stelt, Mattie Bernouw-Kieboom. Zittend van links naar rechts Theo Baggerman, Matty van Oord-Kieboom, Mattie Schouten-Kieboom en Matti Baggerman.

Hendrik Kieboom (1900-1942) en Matje Heijns (1902-1940) kregen samen vijf kinderen. Die vijf kinderen kregen samen 24 kleinkinderen. En van die 24 kleinkinderen kregen velen ook kinderen, enkele ook al kleinkinderen. Zo is een overzicht te maken van vijf generaties. Hendrik Kieboom was schipper en stamde uit een oud Werkendams schippersgeslacht. De drie zonen van Hendrik Kieboom waren alle drie schipper; zoon Leen ook nog enige tijd pontbaas op het veer Aalst-Veen. Later werkte hij bij de waterwinning in de Brabantse Biesbosch. De drie broers kregen elk weer twee zonen. De jongste zoon van Leen, Henk, verdronk op 4 jarige leeftijd in Nederhemert. Zijn ouders woonde destijds op een ark, die er overigens nog steeds ligt. Van de vijf overige kleinzonen van Hendrik Kieboom werden twee ook weer schipper. Gerrit Kieboom en Huub Kieboom. Kleinzoon Gerrit Kieboom kreeg vier zonen, die alle vier schipper zijn of willen worden. Hij noemde hen al de 'vier gebroeders'.  De twee zonen van kleinzoon Huub zijn nog te jong, maar misschien hebben zij ook veel schippersbloed.

Excursie waterschap Rivierenland

Uitzicht vanaf de meldkamer van de veiligheidsregio Rotterdam

In het havenkantoor zijn ze in elk geval voorbereid op wateroverlast

Eenmaal per jaar maakt het bestuur van Waterschap Rivierenland een excursie. Dit jaar werd een bezoek gebracht aan de meldkamer van de veiligheidsregio in Rotterdam. Gevestigd in het kantoor van de Rotterdamse havendienst op de kop van zuid. De meldkamer bevindt zich op de 21e verdieping en dat betekent vooral een fenomenaal uitzicht op Rotterdam met imposante gebouwen en passerend scheepvaartverkeer. Het bezoek aan de meldkamer was bedoeld om een indruk te krijgen van een dergelijke voorziening. Ook bij Waterschap Rivierenland wordt nagedacht over het inrichten van een 'meldkamer' als zich calamiteiten voordoen. Nu is de zaal Betuwe in Tiel daarvoor bestemd, maar deze wordt steeds opnieuw ingericht als sprake is van opschaling bij calamiteiten. Volgens directeur Kees Vonk niet altijd even handig omdat alle apparatuur dan moet worden aangekoppeld en dat gaat niet altijd even snel. Toch rijst de vraag hoe urgent die wens is. Waterschap Rivierenland krijgt ca. vier maal per jaar te maken met opschaling. Dat is toch iets heel anders dan een meldkamer van de veiligheidsregio in een stedelijk gebied als Rotterdam met zijn omliggende havens. Overigens geen foto's gemaakt van de meldkamer, maar wel van het uitzicht. Jammergenoeg was het bewolkt en was sprake van spiegelend glas.

Bestuursleden op bezoek op de Kop van Zuid

Scheepvaartverkeer grootste risico voor Kromme Nol waterkering

Scheepvaartverkeer op het Heusdensch Kanaal

Tijdens het werkbezoek van de commissie Waterkeringen aan de Kromme Nol waterkering werd verteld dat bij sluiting van de kering het scheepvaartverkeer eigenlijk het grootste risico vormt. Want stel je voor dat een schipper even niet oplet en toch gewoon doorvaart, ook al staan de seinen op rood? Bij de aanpassingen van de kering is daar ook terdege naar gekeken en is besloten bij sluiting een drijflijn aan te leggen met sensoren. Zo moet het scheepvaartverkeer gewaarschuwd worden. Het gaat daarbij met name om sluiting bij hoog water uiteraard. Tijdens de proefsluitingen wordt dit altijd al ver vooraf bekend gemaakt aan de binnenvaart. Dan is ook altijd een begeleidingsvaartuig van Rijkswaterstaat in de buurt om de schepen te waarschuwen. Overigens lijkt mij dat deze informatie ook op RIS wordt ingevoerd en dan gewoon te zien aan boord?

Bij de proefsluiting is Rijkswaterstaat altijd paraat

Werkbezoek aan Kromme Nol Waterkering

Zicht op de Bommelerwaard vanaf de Kromme Nol waterkering

 Voorafgaand aan de commissie vergadering Waterkeringen in d'Alburcht brachten de leden een bezoek aan de Kromme Nol Waterkering. We kregen uitleg over de bediening van de kering; die op drie manieren is geborgd. Geautomatiseerd vanuit Tiel, op locatie geautomatiseerd en nog eens handmatig. In de machinekamer van de kering een indrukwekkend systeem compleet met camera en uiteraard marifoon voor scheepvaartverkeer.

De machinekamer van de Kromme Nol Waterkering

De kering is recent geheel aangepast aan de eisen destijds. De kering wordt gesloten bij 3.42 NAP. Bij hoog water is de kering bemand met zo'n vier tot vijf mensen. Tot op heden is de kering die in 2001 is opgeleverd nog nooit gebruikt. Destijds is gekozen voor de kering om te voorkomen dat veel huizen langs de dijken van de Afgedamde Maas gesloopt moesten worden. Indien de kering gesloten wordt, moeten drie pompen bij Dunea zorgen voor het peil houden van het afgesloten bekken. Alle gemalen in de Bommelerwaard malen namelijk uit op de Afgedamde Maas. Indien deze is afgesloten, moet er wel geloosd worden om te voorkomen dat het water steeds verder stijgt.

Wonen in de Thomaswaard

Een uniek stukje Nederland, omringt door water en natuur. Een zeearend die overvliegt, rust en stilte. Dát is het decor van de Thomaswaard, een voormalige landbouwpolder aan de oever van de Nieuwe Merwede op 716 m2 erfpachtgrond. Staatsbosbeheer biedt het object nu aan als vakantiewoning. Op 15 en 26 juni organiseert Staatsbosbeheer samen met Makelaardij Klijsen twee kijkmiddagen.

Het object dateert uit 1880 en heeft een inhoud van circa 180 m3. Het verblijf is geschikt als vier tot zes persoons vakantiewoning en alleen per boot te bereiken. Voorzieningen als gas, water en licht zijn niet aanwezig, maar privacy des te meer! Een bijzondere plek vol historie en prachtige natuur in een van de mooiste gebieden in Nederland.

Erfpacht

Het vakantieverblijf wordt door Staatsbosbeheer als erfpacht- en opstalconstructie uitgegeven. Dat wil zeggen dat Staatsbosbeheer de woning onder bepaalde voorwaarden verkoopt, maar eigenaar blijft van de ondergrond. Zo mag het verblijf alleen als recreatiewoning voor privégebruik worden gebruikt. Staatsbosbeheer ontvangt voor het gebruik van de grond een vergoeding. Deze opbrengst wordt gebruikt om de cultuurhistorie in de Biesbosch in stand te houden, natuurgebieden te beheren en voor recreatieontwikkeling. De natuurlijke omgeving wordt in stand gehouden en de kwaliteit van het landschap gewaarborgd.

Sinds 1910 woonde Fré Vos in het witte huisje op het westelijke puntje van de polder. Het huisje is gebouwd op de lage terp met de naam 'Kijkuit'. Volgens Fré is er op het eind van de oorlog een vliegtuig midden in de Nieuwe Merwede neergekomen. Op 1 januari 1986 werd de Werkendamse polder bij Dordrecht ingelijfd. De laatste jaren leefde Fre Vos als kluizenaar op de Thomaswaard. Het gebied heeft een aantal unieke stroomruggen begroeid met grasland en wilgen.

Kijkmiddagen

Zaterdagmiddag 15 juni en woensdagmiddag 26 juni biedt Staatsbosbeheer samen met makelaardij Klijsen en projectbureau Seegers POM een kijkmiddag aan. Aanmelden is verplicht en kan via info@klijsen.nl Extra informatie is terug te lezen in de uitgebreide verkoopbrochure via www.klijsen.nl

www.klijsen.nl

De man van elf miljoen

Hugo Dill tijdens de waterschapsexcursie in 2012

 

Deze blog wordt een lofzang op Hugo Dill. Burgercommisielid in de commissie Waterkeringen namens de fractie Huis Eigenaren. De houding van de commissie is altijd wat ambivalent richting Hugo. Zijn vragen en opmerkingen zijn soms zo gedetailleerd of soms niet relevant in de ogen van andere commissieleden dat de wenkbrauwen weleens omhoog gaan als hij aan het woord is. Tijdens de commissievergadering van 12 juni in d'Alburcht was dat absoluut niet het geval. Door zijn kritische noten over de financiering van de dijkverzwaring bij de Diefdijk kan Waterschap Rivierenland een bijdrage van elf miljoen euro tegemoet zien. Het duurt nog even voor het op de rekening wordt gestort, maar Cor van Bennekom wist toch even snel gebak te regelen vanwege dit heuglijke feit.

De vragen van Hugo Dill destijds gingen over de eigen bijdrage van 28 procent voor de dijkverzwaring van de Diefdijk. Zijns inziens kon Waterschap Rivierenland aanspraak maken op een volledige vergoeding vanuit het rijk voor die dijkverzwaring, zoals ook bij andere dijktrajecten gebeurde. Naar aanleiding van de vragen van Dill is toch nader onderzoek gedaan en zijn gesprekken geweest met het ministerie. Met als resultaat dat de eigen bijdrage van 28 procent, zijnde elf miljoen euro alsnog worden vergoed. Op basis van welke regeling, durf ik niet te zeggen, uit vrees de plank mis te slaan. Maar navraag bij Hugo Dill zal zeker het juiste antwoord opleveren. Proficiat Hugo, kritisch zijn levert dus soms gewoon geld op!

Cor van Bennekom had snel even taartjes geregeld voor de commissie.

Vispassage nabij fort Altena

Recent heeft Waterschap Rivierenland een vispassage aangelegd bij een stuw in de Gantel nabij fort Altena. Door deze vispassage (pdf) kunnen vissen vanuit het Afwateringskanaal ook de Gantel bereiken. Tussen het Afwateringskanaal en de Gantel heerst een peilverschil van enkele decimeters. De waterafvoer wordt op deze plek geregeld met een stuw wat voor de bekende vissoorten in Nederland niet zwemmend is te overbruggen. Door de aanleg van de vispassage het leefgebied van de vissen enorm vergroot omdat er nu een vrije uitwisseling mogelijk is tussen de Gantel en het Afwateringskanaal. In 2014 hoopt het waterschap ook een vispassage te realiseren tussen de Alm en de Gantel nabij de Rabobank te Almkerk.

Om de stuw in de Gantel te kunnen passeren is een ‘De Wit vispassage' aangelegd. De vispassage is herkenbaar aan de roosters op onderstaande foto. Omdat er een kanoroute ligt in de omgeving van fort Altena zijn ook de in- en uitstapplekken voor kanoërs bij de stuw vernieuwd.

Hoog water in Munnikenland

Voor het eerst in 30 jaar is er weer sprake van een zomer hoogwater. In het Munnikenland bij Slot Loevestein grazen op de uiterwaarden van Staatsbosbeheer Rode Geuzen en Konikpaarden. FREE Nature haalde de dieren vorige week uit de lage delen van de uiterwaard. De hogere delen vormden een avontuurlijk tafereel voor ruim 250 kinderen.

Hoog water in de zomer is uniek en bijzonder. Waar eerst de bosrietzangers hun nest bouwden, paaien nu de karpers. Voor de torenvalk is het gemakkelijk jagen met hoog water. Hij hoeft alleen de vloedlijn maar in de gaten te houden. De Konikpaarden en Rode Geuzen hebben voor een weekje een wat kleiner leefgebied, samen met ree, vos, muis en egel. Voor dieren die wel van natte voeten houden, is het feest. Wilde eenden koloniseren de favoriete klimboom van Expeditie Loevestein en ook zwanen en ganzen hebben vrij spel in de anders droge uiterwaarden.

Natuur speelt een belangrijke rol bij het opvangen van hoog water. Door ruimte te bieden aan de rivier, ontstaat bij hoogwater situaties een grote overstromingsvlakte, waar water opgevangen wordt. Zo houden we achter de dijken droge voeten. In het Munnikenland wordt hard gewerkt om de overstromingsvlakte van de Waal in de toekomst met 200 hectare te vergroten, zodat ook in de toekomst de veiligheid achter de dijken gegarandeerd blijft.

Expeditie Loevestein

Bij Expeditie Loevestein, het jeugdprogramma van Staatsbosbeheer, wordt altijd al aandacht besteedt aan klimaatverandering en hoog water. Kinderen van groep 7 en 8 van regionale basisscholen leren aan de hand van opdrachten hoe rivieren stromen, hoe de bodem is opgebouwd en welke kleine en grote dieren er leven in het Munnikenland. De afgelopen week was er één met een gouden randje. Maar liefst 11 klassen genoten van het bijzondere zomer hoogwater in een spannend en avontuurlijk Munnikenland.

Woerkumse Waterlinie sluis weer in ere hersteld?

De Papsluis van Waterschap Rivierenland is enkele jaren geleden prachtig gerestaureerd. Toen al werd de wens uitgesproken om ook die andere inundatiesluis bij Woudrichem in ere te herstellen. Dert Vlaander van de Historische sluizen en stuwen hield daar later ook een pleidooi voor. Lange tijd leek het onmogelijk, vanwege geld en een mogelijke zwakke plek in de dijk als gevolg. Toch schrijft Woudrichem in de Visie Waterkant Woudrichem dat ze  cultuurhistorisch onderzoek gaat doen naar mogelijkheid en haalbaarheid van het terugbrengen van de oude waaiersluis, in samenwerking met waterschap Rivierenland. Goed nieuws, maar zal het lukken?

De sluis bij Woudrichem met op de achtergrond het XTC lab?

Inwoners zijn onze ogen en oren bij de dijkbewaking

ALTENA - De patrouillelopers van Waterschap Rivierenland worden tijdens de inspectie van de dijken per bus vervoerd. Wel even iets anders dan bij het echte werk, dan lopen ze over de dijken op zoek naar zwakke plekken.

Wachtcommandant Jacco Koman geeft uitleg over de coupure bij de Loevesteinse poort aan Pim de Fijter en Jan de Gelder

Op den Bol buiten de waterpoort wijst Jacco Koman op de geparkeerde auto’s. “Als de poort moet worden dichtgezet, moeten eerst alle auto’s hier weg. Als we de eigenaar niet kunnen vinden, komt er een bergingsbedrijf”. Het is slechts een van de voorbeelden die hij aanhaalt tijdens de inspectie door de vesting. Bij de coupures zelf geeft hij uitleg over het plaatsen van de rijen schotbalken, die opgeslagen liggen op de dijkpost bij de zuivering in Sleeuwijk. “Vroeger smeerden ze de kieren dicht met paardenmest”. In 2011 werd de Loevesteinse poort voor de laatste maal gesloten. “Achteraf was het niet nodig, dat voorspelden toen de inwoners al. Zij zijn onze ogen en oren bij de dijkbewaking. Daarom is de communicatie met hen ook zo belangrijk. Maar voorheen keken we vier dagen vooruit naar de waterstand bij Lobith, nu is dat ingekort tot twee dagen”. Ook bij de inundatiesluis geeft Koman uitleg. In de winterdag krijgt hij van bewoners nog weleens een telefoontje als het water in de inundatiekom nog niet op niveau is gebracht. Koman werkt al 23 jaar bij het Waterschap, eerst bij Alm en Biesbosch en nu bij Rivierenland.
Na de inspectie in de vesting rijdt de bus naar de kwelkade bij de Vijcie in Sleeuwijk. “Zelfs bij laag water stroomt er nog kwelwater naar de sloten hier langs de dijk. Daarom is hier vroeger al een kwelkade aangelegd”. Als laatste wordt de Noordwaard bezocht. Een eldorado voor dijkenliefhebbers, Overal in het gebied worden nieuwe dijken aangelegd, zoals langs fort Steurgat. Maar ook om de zeven hoog bekade polders worden nieuwe kades gemaakt. “Nu ligt er 20 kilometer dijk in het gebied, straks wordt dat zo’n tien kilometer extra. Mensen kunnen straks het beste op hun terp blijven zitten met hoogwater. Die zijn hoger dan de dijken”. Koman vertelt dat zijn vader nog gewerkt heeft aan de inpoldering van de Noordwaard.

Zijn eigen ervaringen met extreem hoog water dateren uit 1993 en 1995. “In 1995 lagen onze satelliettelefoons al in Breda. Zelfs de commissaris van de Koningin kwam nog met een helicopter op inspectie. Maar midden in de nacht was de waterspanning in de dijk opgemeten en werd gezegd dat de dijken het zouden houden. Dijkgraaf Bastiaan Snoek wilde daarom niet evacueren. Maar in Sleeuwijk stond al ME op de dijk, toen was er wel even paniek in het gebied”.

300 bezoekers tijdens open dag Noordwaard

http://www.bd.nl/regio/den-bosch-en-omgeving/werkendam/driehonderd-bezoekers-in-de-noordwaard-1.3846326