Waterdragen langs de Linge

Henk van Noorloos ging op verkenning voor de fietstocht langs de Linge

Een emmertje (rivier)water achterop en fietsen maar. Bij wie er aan het einde het minst is uitgeklotst wint de titel Waterdrager 2018. Dat is de uitdaging tijdens een fietstocht voor het goede doel op Hemelvaartsdag op donderdag 10 mei. De route voert vanuit Beesd over kronkelende dijkjes door het bloeiende fruitboompjeslandschap langs het riviertje de Linge. Waterdragen langs de Waterlinie wordt al vele jaren georganiseerd door werkgroep voor ZWO van PKN kerk De Voorhof uit Andel. Na een aantal jaren wandelen, veelal tussen Fort Altena en Loevestein, wordt dit jaar gefietst langs de waterlinie. Bij aankomst in Beesd kan eerst nog de imposante toren worden beklommen om het parcours te verkennen van naar keuze 15, 25, 35 of 65 km. Een emmertje ontvang je bij de start. Bij aanmelding voor dinsdag  8 mei kan de fiets gratis naar en van het startpunt worden vervoerd.

Vertrek met eigen vervoer vanaf De Voorhof Andel om 11.00 uur. Start fietstocht 11.30 uur St. Pieterskerk Beesd. Meedoen kost tien euro. De opbrengst is voor  Edukans. Inschrijven kan via henk@vannoorloos.net Bij slecht weer wordt het een wandeltocht over landgoed Mariënwaard bij Beesd.

De kerken van architect B.W. Plooy

Pnielkerk in Scheveningen

Westerkerk in Kampen

De Maranathakerk in Werkendam is een ontwerp van architect B.W. Plooy uit Amersfoort. Diezelfde architect Plooy heeft ook de Vredeskerk in Den Haag en de Pniëlkerk in Scheveningen op zijn naam staan.Architect Plooy woonde en werkte in Amersfoort. Reeds voor de oorlog had hij een goede naam op het gebied van protestantse kerkenbouw. Zo bouwde hij onder meer de Westerkerk te Amersfoort (1939) in opdracht van de Gereformeerde Gemeente. In Limburg ontwierp hij de gereformeerde Kruiskerk Treebeek 1953. Aan deze gebouwen is te zien, dat hij eenvoudig en volgens het modebeeld ontwierp. 

De Maranathakerk in Werkendam

Plooy diende op 11 september 1950 zijn schetsontwerp voor de Maranathakerk in. Op 29 april 1954 was de aanbesteding en de laagste inschrijver met f 265.000,-- bleek het aannemingsbedrijf Erven J.F.P. Jansen n.v. te Nieuw-Vennep.  Op 19 oktober 1954 kan er eindelijk begonnen worden met de bouw. Of toen ook de eerste paal is geslagen is niet helemaal duidelijk. In het Nieuwsblad van 20 oktober 1954 is een artikel gepubliceerd over het slaan van de eerste paal door ds. Huijser.De bouw van de kerk gaat niet echt snel. In de winter van 1954/1955 ligt de bouw twee maanden stil vanwege winterse omstandigheden. Op 27 april 1955 kan de eerste steen gelegd worden door F. Hakkers, voorzitter van de bouwcommissie.  De bouw blijft echter een moeizaam proces, ook door gebrek aan materialen en tekort aan arbeidskrachten ligt het werk regelmatig stil. In februari 1956 gooit opnieuw de winter roet in het eten en kan er weer niet gewerkt worden vanwege de strenge vorst. De kerk wordt uiteindelijk op vrijdag 29 juni feestelijk in gebruik genomen.  

Gereformeerde kerk in Pijnacker

Werkendam eert verzetsheld met straat

Piet Roubos

Piet van den Hoek

Kees van de Sande

Arie van Driel

Op vrijdag 4 mei om 13.00 uur wordt in Werkendam het straatnaambordje onthuld van Hendrikus Johannes Roubos. Hij was drager van de Militaire Willemsorde voor zijn verzetswerk in Rotterdam. Met de onthulling van het straatnaambordje hebben de vier dragers van de Militaire Willemsorde uit de gemeente Werkendam allemaal een straat gekregen in het dorp Werkendam. 

In 2012 kreeg Werkendam het C.P. van den Hoekpad

De Arie van Drielstraat en de Kees van de Sandestraat zijn de oudste namen; in 2012 kreeg het fietspad van Werkendam naar Hank de naam C.P. van den Hoekpad, vernoemd naar verzetsheld Piet van den Hoek. Toch opmerkelijk dat in het dorp Werkendam vier dragers van de Militaire Willemsorde woonden. 

Graf van Piet van den Hoek op de begraafplaats in het Laantje

Graf van Arie van Driel en Kees van de Sande op de begraafplaats aan het Laantje

Graf van Piet Roubos op de begraafplaats aan het Kerkeinde

Koning van het grasland

De voorstelling is van 29 mei tot en met 2 juni te zien in Babylonienbroek

Koning van het Grasland is theater bij de boer. Van 29 mei tot en met 2 juni wordt het stuk opgevoerd op de boerderij van de familie Straver in Babylonienbroek.  Van de makers van Mansholt zo schrijven zij op hun folder. Een try-out van die voorstelling zag ik een keer eerder op het festival Hongerige Wolf

Het is 2001, het jaar dat MKZ opnieuw de kop opsteekt in Europa. Hessel en Anke Kroes, twee ’plankgasboeren’, proberen hun leven weer op de rails te krijgen na een noodlottig tractorongeluk, waarbij hun zoontje om het leven kwam. Wanneer een grutto haar nest bouwt op de plek van het ongeluk, en er tegelijkertijd een strijd losbarst tussen natuurbeschermers en boeren over het verhogen van het grondwaterpeil, komen Anke en Hessel lijnrecht tegenover elkaar te staan. Ondertussen komt de MKZ gevaarlijk dichtbij.

Hoe ver mag de mens ingrijpen in de natuur? En wie is de baas op het boerenland?

Koning van het Grasland, het nieuwe stuk van Tjeerd Bischoff, gaat over de gecompliceerde verhouding tussen mens en natuur. We zien de strijd van de boer die zich als eenzame ondernemer staande probeert te houden op de wereldmarkt, en die van de grutto die zich vergeefs probeert aan te passen aan een snel veranderende biotoop.

Bestel nu kaarten!

Een dubbel afscheid

Roelof Bleker kondigt zijn vertrek aan als dijkgraaf

Iedere AB vergadering heeft zijn eigen verrassingen, ook al is er een magere agenda. De eerste verrassing was uiteraard de meer dan volle publieke tribune. De cursisten van de cursus voor waterschapsbestuurder waren deze middag te gast, in de ochtend hadden ze een werkbezoek gebracht aan de zuivering in Weurt en de nevengeul in Lent. Na afloop kregen allen nog een certificaat voor deelname aan de cursus.

De nog lege tribune voor de cursisten, onder Arie van de Herik met zijn certificaat

Maar het meest verrassende was toch de aankondiging van het vertrek van onze dijkgraaf Roelof Bleker, hij wordt bestuursvoorzitter van de Hogeschool voor Kunsten in Utrecht. Roelof werd 18 juni 2010 voorgesteld aan het AB als nieuwe dijkgraaf. Zijn beediging was op het provinciehuis in Arnhem en zijn installatie tijdens een AB vergadering op het kantoor van Waterschap Rivierenland in Tiel. Jammer dat hij vertrekt, we zullen hem missen. Maar proficiat met deze mooie, nieuwe baan.

In het midden Dick van Santen die afscheid nam om wethouder te worden in Gorinchem

Het tweede afscheid tijdens onze vergadering was minder verrassend. AB lid Dick van Santen wordt wethouder in de gemeente Gorinchem. Hij was drie jaar lid van ons AB, maar voorheen ook al AB lid bij Hoogheemraadschap Alblasserwaard Vijfheerenland en het zuiveringsschap in de Tieler- en Culemborger waard. Hij werd opgevolgd door Jan Hobbema. 

Tijdens de AB vergadering werd nog aandacht gevraagd voor de CAO onderhandelingen voor het personeel van de waterschappen

Groene schoolpleinen in Altena?

Een spannende tunnel in Sleeuwijk

De provincie Noord-Brabant heeft samen met de Brabantse waterschappen een subsidieregeling geopend voor het vergroenen van schoolpleinen. Een mooi initiatief dat zeker navolging verdient in Altena. Want hoe groen zijn onze schoolpleinen eigenlijk? Vorige week was ik bij het kinderdagverblijf Dribbel in Sleeuwijk. Daar hebben ze een mooie tunnel gemaakt van wilgentenen, het groen moet nog wat groeien, maar dan hebben kinderen een spannend parcours op het plein. Minder geslaagd op het plein is natuurlijk het kunstgras. Wel makkelijk in onderhoud, maar of dat nu een slim idee is? Zeker gezien de discussie van nog niet zolang geleden over kunstgras op voetbalvelden. Ook bij het Vlechtwerk ligt volgens mij overal kunstgras. En hoe zit het eigenlijk met al die andere schoolpleinen in Altena?

Afscheid op Wereld Boeken Dag

Rondeel van het boek van Jenneke Mijnlieff-Verschoor

Is het een speling van het lot dat ik juist op Wereldboekendag een vergadering heb van het toezichthoudendbestuur van Bibliotheek Cultuurpunt Altena? En dat ik in deze vergadering afscheid neem na acht jaren bestuurswerk. Acht prachtige jaren, waar ik een boek over zou kunnen schrijven. In mijn allereerste vergadering in 2010 maakte ik kennis met Ab Helderman, thans onze voorzitter a.i. We deelden de liefde voor boeken en dat was al die jaren mijn drijfveer om dit werk te mogen doen. Wat hebben we in die acht jaren bereikt? Als eerste ben ik trots op de prachtige vestiging in de Werf in Woudrichem. En als ik het meest recente jaarverslag lees dat we vanavond behandelen dan is vooral de inzet van dBOS (bibliotheken op school), het Taalhuis en de aandacht voor cultuur op de scholen de laatste jaren hard gegroeid. Tevens is het mooi dat we in bijna alle dorpen in het Land van Heusden en Altena een bibliotheekvoorziening hebben. Bij het afscheid is het ook goed om te weten dat mijn werk weer wordt voortgezet door nieuwe mensen die zich in willen zetten. Zij mogen onder andere aan de slag met het zojuist verschenen rapport van de Raad voor Cultuur over het sectoradvies Letteren en Bibliotheken.

En even terugkomend op Wereldboekendag, welk boek ga jij vandaag lezen? Zelf hoop ik vanavond laat verder te lezen in 'Rivieren keren nooit terug' van Joke Hermsen.

Een sonnet voor de kerk in Eethen

De kerk in Eethen vlak na de Tweede Wereldoorlog

Adelaar en Ooievaar

Eertijds in de bezettingstijd

Streden hier het laatste jaar

De twee partijen met elkaar

Een harde en verbeten strijd.

En toen het kerkdorp was bevrijd

Was dus de oorlogsschade zwaar,

Maar de gehate adelaar

Was men goddank voor altijd kwijt.

En op de plek aan God gewijd

Verscheen in ruil daarvoor zowaar

Direct daarna een ooievaar

Als hoopvol teken van het feit

Dat sedertdien de Eethenaar

Opnieuw een vreedzaam leven leidt.

@DriekvanWissen, Dichter des Vaderlands (1943-2010) 

De kerk in Eethen na de restauratie

Lees meer over de geschiedenis van de Hervormde kerk in Eethen

Hoe maak je het werk van volksvertegenwoordigers zichtbaar?

Hoe maak je het werk van een volksvertegenwoordiger zichtbaar?

Maandag schreef ik al over het rapport Voor de Publieke Zaak van de Raad van Openbaar Bestuur. Het gaat over een 'aanlokkelijk perspectief voor de decentrale volksvertegenwoordiger' . Een van de aanbevelingen is het verbeteren van de beeldvorming over de volksvertegenwoordiging om zo het werk van volksvertegenwoordiger meer zichtbaar te maken. Gemeenten, provincies en waterschappen zouden meer kunnen doen om inwoners te informeren over politiek en bestuur. Een eerste kleine stap zou al zijn als Waterschap Rivierenland de schriftelijke vragen die door de AB leden aan het college van dijkgraaf en heemraden worden gesteld, zou publiceren op haar website. Daarmee kan ze laten zien waar haar eigen volksvertegenwoordigers mee bezig zijn. De Tweede Kamer, iedere gemeente, maar ook provincies publiceren vragen van hun volksvertegenwoordigers online. Dus waarom doet Waterschap Rivierenland dat niet? Donderdag op onze AB vergadering is het rapport van de Raad van Openbaar Bestuur als ingekomen stuk geagendeerd, een goed moment om opnieuw aan te dringen op het online publiceren van de schriftelijke vragen!

Waarom wonen we eigenlijk onder de zeespiegel?

We wonen in Nederland onder de zeespiegel en toch zijn we een rijk en welvarend land? Maar zelden wordt de vraag gesteld waarom we onder de zeespiegel wonen. In de voorbije 1000 jaar is onze land gedaald van plus twee meter boven NAP naar min drie meter NAP. Steeds vonden we manieren om ons land toch leefbaar te houden (adaptatie). We gingen dijken bouwen, vormden grote delen van Nederland om tot grasland en wisten het maken van kaas tot kunst te verheffen. We vonden de molens uit toen de polders te laag kwamen te liggen en nog weer later bouwden we gemalen. Dus waarom is bodemdaling na 1000 jaar een probleem, zo vroeg geoloog Gilles Erkens van Deltares zich af tijdens het CDA symposium over bodemdaling in Leiden. Toch leidt de voortgaande bodemdaling tot steeds meer problemen, we krijgen steeds meer schade en meer overlast, mede door de klimaatverandering en veenoxidatie. De tijd van adaptatie is voorbij, we moeten verder met mitigatie; onder andere door te bouwen met lichtere bouwmaterialen en/of waterdrainage. Geoloog Erkelens deed een oproep om te komen tot structurele meting van bodemdaling en een Nationale Informatie Bank voor bodemdaling. Ook het onderbrengen van bodemdaling bij één verantwoordelijke minister kan bijdragen aan meer aandacht voor bodemdaling en het zoeken naar oplossingen. Onderwaterdrainage is één van de mogelijke oplossingen, kamerlid Jaco Geurts liet weten dat vooral door het CDA dit thema in het regeerakkoord is opgenomen.

Pontje Steur en Leeuweveerke weer in de vaart

Pontje Steur vaart vanaf Koningsdag

Nog een paar nachtjes slapen en dan gaat Pontje Steur weer varen. Op Koningsdag, vrijdag 27 april, gaat het vaarseizoen van Pontje Steur weer van start. Wandelaars en fietsers kunnen vanaf 10.00 uur die dag weer gebruik maken van het pontje dat vaart in de Biesbosch tussen Draepkilweg en ’t Kooike. Vanaf de start tot eind september vaart het pontje tijdens de weekenden en op feestdagen van 10.00 – 18.00 uur. Op 10 en 11 mei (Hemelvaartsdag) vaart het pontje extra. In juni, juli, augustus en september vaart het pontje alle dagen van 10.00 - 18.00 uur. Ook het Leeuweveerke dat vaart vanaf Lage Zwaluwe naar de Jacomien in de Biesbosch is vanaf 26 april weer in de vaart.

Overigens vroeg ik me af of Riveer binnenkort begint met de vaarverbinding tussen Loevestein en Zaltbommel

www.voetveren.nl

www.biesboschlinie.nl

Nieuwe expositie in Mikst Media

Inpetto

In galerie Mikst Media opent 28 april om 15.30 uur de nieuwe expositie 'Als een rode draad' van Mieke Klaase Na jaar opleiding L.O. tekenen heeft ze veel cursussen gevolgd, naast haar werk in het speciaal onderwijs om te komen tot het abstracte werk van de laatste jaren. Graag werkt ze abstract, monumentaal, met acryl en gemengde technieken. Inspiratie haalt ze uit haar omgeving."Het schilderen is voor mij een proces waarbij vooral de zoektocht en de ontdekkingen me aanspreken. Ik werk spontaan op het doek, laag over laag om een interessante huid te laten ontstaan waarbij de kleuren een belangrijk beeldelement blijven. Ik werk laag over laag totdat het werk oproept wat ik probeer weer te geven. Op verschillende manieren probeer ik invloed uit te oefenen op het werk of laat ik juist gebeuren wat gebeurt. Spontane vondsten op het ook kunnen het geheel net zo versterken als doorwerkte structuren. Ik volg mijn intuïtie en neem steeds afstand om te bekijken wat het werk vraagt: is er een evenwicht tussen spanning en rust, versterken vorm en kleur elkaar, is het boeiend".

De expositie is te zien tot 4 juli. De volgende exposant is Gonneke Verschoor met keramische objecten, deze zijn te zien van 7 juli tot en met 11 augustus. Galerie Mikst Media van Johanna van Roode is te vinden op Kerkstraat 50 te Woudrichem.  Openingstijden zijn vrijdag en zaterdag van 13.30 tot 17.00 uur en op afspraak.

Is het bestuurswerk voor het Waterschap aantrekkelijk genoeg?

Het bestuur van Waterschap Rivierenland

Op 20 maart verscheen het rapport 'Voor de Publieke Zaak' van de Raad van Openbaar Bestuur. In het rapport adviseert de minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijkrelaties om het ambt van volksvertegenwoordiger aantrekkelijker te maken. In het rapport wordt sterk de nadruk gelegd op de positie van gemeenteraadsleden. Maar ook Statenleden en Algemeen Bestuursleden van de Waterschappen komen aan bod in het rapport. In de aanbevelingen staat dat de werklast moet worden verminderd door professionele ondersteuning door griffie en rekenkamer. Als voorbeeld wordt genoemd een beter beheer van agenda's en (raads) stukken, meer fractie ondersteuning, voldoende opleidingsbudget en gebruik maken van scholingsaanbod. Decentrale volksvertegenwoordigingen doen zichzelf te kort wanneer niet voldoende opleidingsbudget wordt begroot of scholingsaanbod onbenut blijft. Democratie is de investering waard, zo stelt de Raad van Openbaar Bestuur.. Tot zover vooral de meer algemene aanbevelingen voor alle decentrale volksvertegenwoordigers.Wel goed om op te merken dat we bij Waterschap Rivierenland geen aparte griffie hebben, maar wel assistentie via het bestuurssecretariaat.

Specifiek voor waterschappen wordt voorgesteld om onderzoek te doen naar de tijdsbesteding van het werk van algemeen bestuursleden en dan eventueel de vergoeding aan te passen (477 euro per maand). Als ik de maand april neem dan gaat het om één fractievergadering, één commissievergadering, één thema-avond en één AB vergadering. Tevens mocht ik nog een avond speeddaten in Tiel. Dus vijf bijeenkomsten (inclusief reistijd) plus nog stukken lezen en andere vakliteratuur. Daarmee kom je toch al snel uit op één dag in de week. Of ben ik nu te optimistisch? Overigens was de tijdbesteding van een AB lid van het waterschap ook één van de vragen van de cursisten aan mij tijdens het speeddaten.

AB leden op excursie in de Alblasserwaard

Een aanbeveling waar ik me helemaal in kan vinden is het verbeteren van de beeldvorming over de volksvertegenwoordiging. Gemeenten, provincies en waterschappen zouden meer kunnen doen om inwoners te informeren over politiek en bestuur. Buiten verkiezingen om zijn er tal van mogelijkheden om het belang en het werk van volksvertegenwoordigingen onder de aandacht te brengen om zo het begrip en de waardering voor het ambt van volksvertegenwoordiger te verhogen, zo schrijft de Raad van Openbaar Bestuur. Kijkend naar Waterschap Rivierenland kan ik me niet herinneren dat het waterschap actief communiceert over het werk van ons AB.

Overigens stelt het rapport ook dat de leden van het Algemeen Bestuur van de Waterschappen trots zijn op hun functie. Ook daar kan ik me helemaal in vinden. 

Biesboschwerker, Buitenafwerker en Griendwerker

De Buitenafwerker is te zien bij Goezate

 

De Biesboschwerker bij het Biesboschmuseum

In 1994 maakte Jaap Hartman het beeld van de Biesboschwerker, het staat bij het Biesbosch Museumeiland. Aanvankelijk op het pleintje voor het museum, maar na de uitbreiding van het museum kreeg het beeld een plek in de buitentuin van het museum. In 1977 maakte Marcus van Ravenswaaij het standbeeld van de Buitenafwerker, overigens ook in opdracht van de familie Van Oord net als het zaterdag geplaatste beeld van de Griendwerker. Ook weer gemaakt door Jaap Hartman, net als het beeld van de Biesboschwerker. 

Het beeld van de Griendwerker, ook gemaakt door Jaap Hartman

Het beeld van de Griendwerker staat op een prachtige plek, precies op de kruising van de Sleeuwijkse dijk en de Sasdijk. Precies op de plek waar de dijkring vanaf de Sleeuwijkse dijk overgaat in de Kruisstraat, ooit de oorspronkelijke dijk rond Werkendam. De Sasdijk werd pas aangelegd in de 18e eeuw. Overigens niet door Govert van Oord, die was toen nog niet geboren.  

De gezinskaart van Govert van Oord en Cornelia Baijens

Het Groene kruis van de Werkendamse Maranathakerk

Het nieuwe, groene kruis op de Maranathakerk (foto Maranathakerk)

Wie in de nachtelijke uren over de Merwede het dorp Werkendam passeerde zag het neon verlichte groene kruis al van ver. Als een baken stond het bovenop de Maranathakerk. Enkele maanden geleden werd het kruis op de kerktoren verwijderd om te worden vervangen. Het deed al meer dan zestig jaar dienst vanaf de opening van de kerk in 1956. Woensdag 11 april is een nieuw kruis op de toren van de Maranathakerk geplaatst. Op donderdag 12 april is het nieuwe kruis – nu met LED-verlichting – aangesloten op het lichtnet. Vanaf heden is het kruis van de Maranathakerk opnieuw van heinde en verre te zien en mag zo weer  getuige zijn van Gods evangelie.

Ik heb me weleens laten vertellen dat de Maranathakerk een hoge kerktoren heeft om in geval van stormvloeden of overstromingen boven water uit te blijven steken. Zeker vlak na de Watersnood van 1953 was er vrees voor meer overstromingen. Maar of dat waarheidsgetrouw is, moet ik nog maar eens nazoeken in de archieven.

De opening van het Educatiepark bij Fort Giessen

Samen met burgemeester Arie Noordergraaf mocht ik het bord van het Educatiepark onthullen

Vandaag werd het Educatiepark bij Fort Giessen geopend en als voorzitter van Erfgoed Altena mocht ik daar een woordje doen. Daarin heb ik vooral verteld over mijn geschiedenisleraar. Hij heeft mij de liefde voor geschiedenis bijgebracht, de liefde voor ons erfgoed. Liefde voor de verhalen van onze voorouders. Zoals het verhaal van soldaat Jacob Haarsma. In zijn dagboek schreef hij op 14 september 1914 over de loopgraven. 

We graven niet veel, maar de koude motregen doet ons bibberen. Gelukkig Teuntje, de dikke boerinne, nu wat minder dik, verkoopt warme koffie. Elf uur pak ik mijn biezen, op mijn eentje terug.

Het verhaal van Jacob Haarsma is bewaard gebleven voor het nageslacht. We mogen zijn verhaal weer doorvertellen aan onze kinderen en onze kleinkinderen. Juist voor hen is dit educatiepark gebouwd; zo kunnen ze leren van het verleden en zien hoe de loopgraaf hier gebouwd werd. De figuur van Jacob Haarsma komt terug in het educatiepakket dat door Erfgoed Altena met Bibliotheek Cultuurpunt Altena werd samengesteld voor onze basisschoolkinderen. 

We zorgden als Erfgoed Altena ook voor de fietsroute langs al die betonnen schuilplaatsen uit de Eerste Wereldoorlog, enkelen moesten daarvoor zelfs verplaatst worden. Ze werden herontdekt door Kees van Maastrigt, mijn geschiedenisleraar. Hij wist andere vrijwilligers zo’n tien jaar geleden te inspireren met de verhalen over die schuilplaatsen en stond daarmee aan de wieg van dit project dat door Erfgoed Altena werd uitgevoerd met hulp van heel veel vrijwilligers.

Maar ook met subsidies van gemeenten, provincie, pact van Loevestein, prins Bernhard cultuurfonds en het Ballegooijenfonds. Erfgoed Altena wil in het bijzonder bedanken projectleider Rene Kwant, maar ook Joost Findhammer en Annemarie de Stigter. Onze laatste dank gaat uit naar Brabants Landschap, zij stelden deze plek ter beschikking, zij maakten een prachtige overzichtstentoonstelling over de Eerste Wereldoorlog op Fort Giessen. Samen met het educatiepark vertellen ze hier het verhaal van de Eerste Wereldoorlog, het verhaal van onze voorouders, die moesten vechten in de modder, in de vette klei van de polders in ons mooie Altena. Zoals Jacob Haarsma in 1914.

Vrijdag de dertiende

LNG kraanschip Werkendam (foto Van Oord)

Vrijdag de dertiende wordt door velen gezien als een ongeluksdag.  Voor mij was deze vrijdag de dertiende juist een mooie dag. Vanmorgen werd in de Werkendamse haven een perspresentatie gehouden van het 150 jarig bestaan van het bedrijf Van Oord. De geschiedenis van dit familiebedrijf is nauw verbonden met de geschiedenis van het dorp Werkendam. Mooi om te zien dat na 150 jaar de band met Werkendam nog zo sterk is, dat ze zelfs het nieuwe LNG kraanschip de naam Werkendam gaven. Morgen wordt ook een standbeeld onthuld ter nagedachtenis aan oprichter Govert van Oord die het bedrijf in 1868 oprichtte. 

Het bord van het kanon op Fort Giessen

Vanmiddag bezocht ik Fort Giessen dat helemaal klaar is om morgen officieel heropend te worden na een grondige restauratie. Het zag er allemaal pico bello uit. Maar bij het zien van het kanon uit de Eerste Wereldoorlog maakte mijn hart een sprongetje. Wat mooi om te zien dat zo de geschiedenis van onze streek tot leven komt. Morgen is het kanon in vol ornaat te zien; vanaf 13.00 uur is Fort Giessen open voor publiek. Kom een kijkje nemen bij het kanon en het educatieparkje dat met behulp van veel vrijwilligers van Erfgoed Altena toe stand kwam.

Boekje Merwedegijzelaars voor schooljeugd

De Merwedegijzelaars Arie van der Stelt en Johan Baggerman uit Werkendam

 

Vandaag was de presentatie van het boekje 'Helsluis' van de Historische Vereniging Hardinxveld-Giessendam. Schrijver is Judith Brinkman, illustrator Jesse Boom uit Hardinxveld heeft het verhaal van passende illustraties voorzien.

Het boekje gaat over de Merwederazzia en wordt verteld vanuit het perspectief van het meisje Anna in het voorjaar van 1944. Het is speciaal geschreven voor de groepen 7 en 8 van het basisonderwijs in Hardinxveld-Giessendam en Sliedrecht. Dankzij de Historische Verenigingen van beide dorpen kan het boekje gratis verspreid worden op de basisscholen in Hardinxveld en Sliedrecht. Nog deze week worden de boekjes daar bezorgd, inclusief een lesbrief, zodat de leerkrachten er op een inspirerende manier aandacht aan kunnen geven.

Het boekje 'Helsluis' dat werd geschreven voor de jeugd uit groep 7 en 8

Judith Brinkman reikte het eerste exemplaar van het boekje vanmiddag uit aan Marius den Breejen, een oud-Merwedegijzelaar. Op 16 mei 1944 werd hij in Hardinxveld opgepakt en via Kamp Amersfoort op transport naar Duitsland gesteld. Ook oud-gijzelaar Cees Mijnster was aanwezig, net als Piet Smit. Met het doodschieten van de vader van Smit op 14 april 1944 is de hele geschiedenis van de Merwedegijzelaars feitelijk begonnen. Bij de Historische Vereniging Werkendam en De Werken c.a. verscheen in 2011 een boekje (inmiddels uitverkocht) over de Brabantse Merwedegijzelaars. 

Bijgaand een foto waarop Judith en Anja van de Starre met de heren Den Breejen (rechts) en Mijnster staan en ook een afbeelding van de cover van het boekje.

Belangstellenden kunnen het boekje voor € 7,50 aanschaffen via de Historische Vereniging Hardinxveld-Giessendam

 

Speeddaten met nieuwe bestuurders

De cursisten van Waterschap Rivierenland, jammer genoeg vergeten om zelf foto's te maken bij het speeddaten, foto @wsrivierenland

Vanavond mocht ik in Tiel speeddaten met deelnemers aan de cursus voor mogelijk nieuwe bestuursleden voor Waterschap Rivierenland. De cursus bestaat uit een viertal bijeenkomsten, plus een excursie. Ook wonen de cursisten de AB vergadering van 26 april bij. In totaal nemen zo'n vijftig mensen deel aan de cursus en daar mocht ik vanavond mee kennis maken. Uiteraard mocht ik vertellen waarom ik zelf waterschapsbestuurder ben. Allereerst omdat het waterschap gaat over onze directe leefomgeving (veilige dijken en droge voeten), maar ook omdat ik zelf ooit aan een dijk woonde en mijn huis werd gesloopt voor een dijkverzwaring. Opvallend was dat bijna niemand van de cursisten zelf bestuursleden kent van ons bestuur, toch wel zorgelijk. Verder waren ze vooral nieuwsgierig naar de invloed die je kunt uitoefenen (hebben de ambtenaren niet te veel macht.......). En hoe wordt je nu waterschapsbestuurder? Via een politieke partij, maar wat als je dat nu niet wilt? En kunnen we als waterschap niet nog meer doen om wateroverlast tegen te gaan? (Gewoon tuintegeltax invoeren!). Maar vooral wilde ze weten wat er nu zo leuk is om waterschapsbestuurder te zijn. Zoals ik reeds eerder schreef omdat het gaat over onze eigen leefomgeving, maar ook omdat het maken van afwegingen over voorstellen, het debat, maar ook de besluitvorming boeiend zijn. Maar bovenal omdat het altijd om mensen gaat; mensen waarmee je samen besluiten neemt, mensen waarmee je in debat gaat; mensen waar je het allemaal voor doet. En na het speeddaten ben ik vooral benieuwd wie van deze mensen we ooit terug zullen zien in het bestuur van Waterschap Rivierenland.

Geen bandopnames van commissie Waterveiligheid

De commissie Waterveiligheid vergaderde aan de Waalbandijk te Tiel

De commissie vergadering Waterveiligheid was deze avond niet in Tiel, maar in Vuren aan de Waalbandijk. Op de plek waar de Graaf Reinald Alliantie haar kantoor heeft, een mooie plek midden in het gebied waar de dijkversterking Gorinchem-Waardenburg straks wordt uitgevoerd. Wel heeft het vergaderen op lokatie toch ook weer zijn nadelen. Zo was er geen geluidsinstallatie en zijn er geen bandopnames van onze commissievergadering. Op de vraag of we nu een uitgebreider verslag ontvangen werd wat lacherig gereageerd. Jammer, want ons bestuur mag niet intern gericht zijn, maar moet juist laten zien wat ze besluit en waarom. Dat kan alleen als dat open en transparant is. Zo is het ook jammer om in het jaarverslag te lezen dat het voornemen om AB vergaderingen live uit te zenden niet wordt uitgevoerd. Zelfs een kleine gemeente zoals Aalburg met 11.000 inwoners zendt al haar vergaderingen live uit, waarom kan een waterschap met binnen haar grenzen één miljoen inwoners dat dan niet?

De exodus van Hendrik Peter Scholte

In de Gereformeerde kerk in Genderen werd al eens eerder een expositie gewijd aan de Afscheiding van 1834

Op dinsdag 10 april verzorgt Michiel van Diggelen op uitnodiging van de Historische Kring het Oude Land van Heusden en Altena een lezing over ‘De exodus van Hendrik Peter Scholte’. De lezing verwijst naar de titel van de recent verschenen historische roman van zijn hand. De bijdrage is meer dan een presentatie van dit boek. Van Diggelen schetst de rol van Scholte in de Afscheiding en daarna. Van Diggelen zal kort ingaan op sociologische aspecten van de Afscheiding. De persoon van Scholte als ‘exodusmens’ zal ook uitgebreid aan bod komen. 

Archiefbescheiden van de Gereformeerde kerk in Genderen

Hendrik Peter (Hein) Scholte (1805-1868) behoeft in het Land van Heusden en Altena nauwelijks introductie. Hij is de aanjager van de Afscheiding van 1834 in dit gebied, vanuit zijn gemeente van Genderen, Doeveren en Gansoyen. Scholte is tot vrij recent beschouwd als een dwarsligger, die een doodlopende weg heeft bewandeld in de reformatorische traditie. Is dat beeld terecht? De historische roman ‘De exodus van Hendrik Peter Scholte’ is een verhaal over het leven van deze controversiële predikant tot aan zijn vertrek naar Amerika.

De Hervormde kerk in Genderen, waar ds. H.P. Scholte tijdens de Afscheiding in 1834 predikant was (Foto Streekarchief)

De lezing is in de Gereformeerde kerk, Hoofdstraat 78 in Genderen. Aanvang 20.00 uur. Iedereen is welkom. Entree voor niet-leden: vier euro.

De lezing wordt gehouden in de Gereformeerde kerk in Genderen, deze werd herbouwd na de Tweede Wereldoorlog en in gebruik genomen op 11 mei 1951

Spelregels voor besturen

Na de waterschapsverkiezingen in 2015 kreeg het nieuwe bestuur een twee daags introductieprogramma. Tijdens deze bijeenkomsten zijn 'Spelregels van besturen' opgesteld. En drie jaar later is het goed nog eens te kijken wat toen is afgesproken.

Een van de afspraken was:  'Het college nodigt bestuursleden uit voor alle bijeenkomsten met burgers (bijvoorbeeld over projecten of gebiedsbijeenkomsten) zodat ze voeling kunnen houden met wat er leeft in het gebied en zich desgewenst vanuit hun positie kunnen uitspreken over het beleid'. 

 Bovenstaande regel is in elk geval niet toegepast door het college. Zo was er bijvoorbeeld vorige week donderdag nog een inloop bijeenkomst in Vuren over het Notitie Reikwijdte en Detailniveau voor het dijkvak Gorinchem-Waardenburg. Ik las in de media in een verslagje dat zo'n 400 mensen de bijeenkomst hebben bezocht. Zelf was ik nog voornemens in de middag naar Vuren te rijden, maar omdat ik langer moest werken lukte dat uiteindelijk niet. De inloopbijeenkomst is echter niet door het college onder onze aandacht gebracht, deze had ik zelf gevonden via de site. De vraag is dus waarom het college van dijkgraaf en heemraden de afspraak van drie jaar geleden naast zich neer heeft gelegen en het bestuur niet stelselmatig uitnodigt voor die bijeenkomsten. 

Schippersvrouwen

Mooi om te zien dat toen veel schippersvrouwen aan boord woonden

Vandaag werden we als medewerkers van Weekblad Schuttevaer gastvrij ontvangen op de museumwerf Vreeswijk. Zoals te verwachten is, hebben alle medewerkers van de Schuttevaer schippersbloed door hun aderen stromen en gaat hun hart altijd een beetje sneller kloppen van schepen en scheepjes. Dus de rondleiding langs soms wel erg verroeste scheepjes en de expositie in het museum zelf waren allen een feest der herkenning. In een oud roefje werden zelfs verhalen verteld door enkele schippersvrouwen. Vreeswijk was vroeger een echt schippersdorp, ik kan me dat zelf nog wel herinneren uit mijn jeugd. In de jaren voor de Tweede Wereldoorlog kende Vreeswijk een bloeiende middenstand vanwege de vele schippers die het dorp op het kruispunt van vaarwegen passeerden. Tijdens het schutten in de sluis konden de schippersvrouwen even snel boodschappen doen. Misschien hebben mijn oma's Kieboom ook weleens boodschappen gedaan in Vreeswijk? Met de verplaatsing van de sluis naar buiten het dorp verdween veel van de middenstand uit Vreeswijk. 

Op de museumwerf worden schepen en scheepjes opgeknapt

Zuinig op ons erfgoed In Biesbosch Museumeiland

In het Biesboschmuseum zijn ook materialen uit de oorlog terug te vinden

Schreef ik gisteren dat we zo vaak slordig zijn met ons erfgoed en zelfs monumenten laten verpauperen, gelukkig is er ook goed nieuws. Vandaag bracht ik met de Vereniging Vrienden van het Biesbosch Museumeiland een bezoek aan het depot van het Biesbosch Museumeiland. In de kelders van het museum ligt echt heel veel opgeslagen. Foto's van het bezoek van een Russische ambassadeur die het museum bezocht en tegelijkertijd een steur aan het museum schonk. Met veel foto's van Biesboschliefhebbers zoals Teus Wijnands en Jan Koolen. Maar ook foto albums van het Nederlandse Bond van Plattelandsvrouwen afdeling Werkendam/Biesbosch. In een grote ladenkast liggen heel veel Biesboschkaarten, deze zijn overigens ook allemaal gedigitaliseerd. 

Poppen die een plekje kregen in het depot van het museum.

Naast het depot konden we ook een kijkje nemen in de Huib den Tuinder bibliotheek van het museum. Daar kregen we ook inzicht in het raadplegen van de catalogus van de bibliotheek, maar ook van alle voorwerpen in het depot. Het raadplegen van het archief van het museum kan nu nog alleen in het museum, maar er wordt gewerkt om dit online beschikbaar te stellen. Tot die tijd mag iedereen een afspraak maken met het museum om in het archief te zoeken en kunnen ook documenten worden geraadpleegd of foto's bekeken. Mooi om te zien en ook blij dat we zo zuinig zijn met ons erfgoed in het Biesbosch Museumeiland.