Een rapportcijfer van 7.6 voor de waterschappen

Nederlanders hebben veel vertrouwen in Rijkswaterstaat en de waterschappen, zo blijkt uit onderzoek van Wageningen University & Research. Dit vertrouwen lijkt vooral gebaseerd op de goede reputatie van de waterbeheerders in de historische strijd tegen het water. 

Minister Melanie Schulz bij de officiele oplevering van de ontpolderde Noordwaard

Nederlanders hebben daarentegen iets minder vertrouwen in het oplossend vermogen van Rijkswaterstaat en de waterschappen ten aanzien van de uitdagingen rond droogte, waterkwaliteit en natuurbeheer. Het vertrouwen in de waterbeheerders is dus niet vanzelfsprekend, en kent verschillende uitdagingen. Gevraagd naar het vertrouwen in waterbeheerders in het algemeen geeft het publiek Rijkswaterstaat een 7.8 en de waterschappen een 7.6. Deze cijfers worden vooral bepaald door het vertrouwen dat burgers hebben  beschermd te worden tegen hoogwater en overstromingen. Het grote vertrouwen in waterbeheerders is goed nieuws. Echter, het onderzoek laat ook zien dat het afgenomen vertrouwen in overheidsinstellingen en gezagsdragers in het algemeen ook negatieve effecten heeft voor vertrouwen in waterbeheerders.

 

Het oude Waardhuis in Kinderdijk

Kijkend naar de andere kerntaken van waterbeheerders, zoals omgaan met verdroging, oppervlaktewaterkwaliteit en natuurbeheer zien we dat deze minder vertrouwen krijgen (gemiddeld 7.4 voor Rijkswaterstaat en 7.3 voor waterschappen). Dit laat zien dat vooral het specifieke vertrouwen in deze taken aandacht verdient. Met name is dit nodig omdat de meningen over deze vraagstukken sterk uiteenlopen en samenhangen met politieke voorkeuren van mensen. In mindere mate spelen deze factoren mee rond vraagstukken die met hoogwaterbescherming te maken hebben.

 

Beeld van de Sint Elisabethsvloed in 1421

Daarnaast laat het onderzoek zien dat meer kennis van waterbeheer niet vanzelfsprekend tot meer vertrouwen leidt, terwijl dit wel werd verwacht. Dit kan worden verklaard doordat meer inzicht in beheer samengaat met meer kijk op  risico’s. Dit maakt burgers kritischer, waardoor zij geneigd zijn de lat voor het waterbeheer hoger te leggen. Hieraan gerelateerd geeft het onderzoek ook de indicatie dat directe interactie en participatie met betrokkenen niet automatisch leidt tot meer vertrouwen. Het beter informeren van burgers over het waterbeheer kan vooral helpen om het vertrouwen van mensen die zich nu middelmatig geïnformeerd voelen te versterken. Met name door ervoor te zorgen dat deze groep echt goed op de hoogte raakt van het waterbeheer.

 .

Suze Groenewegplantsoen in de Staatsliedenbuurt van Sliedrecht

Het is inmiddels bijna twee jaar geleden dat ik begon met het zoeken naar straatnamen van de eerste vrouwelijke raadsleden in Nederland. Volgens mij heb ik er zo'n dertig kunnen achterhalen. De intentie was om er nog eens een boek over te schrijven.

Aan het Suze Groenewegplantsoen is een mooie speeltuin aangelegd

Maar soms blijven plannen eeuwig plannen en worden ze nooit uitgevoerd. Toch blijf ik optimistisch. Zo kreeg ik de afgelopen week ineens een reactie van de gemeente Sliedrecht, inmiddels toch echt bijna twee jaar nadat ik de vraag had gesteld over straatnamen van vrouwelijke raadsleden. Sliedrecht heeft niet zo'n straat. Maar Sliedrecht heeft wel het Suze Groenewegplantsoen in de Staatsliedenbuurt. Suze Groeneweg was het eerste vrouwelijke Tweede Kamerlid. De naam voor het plantsoen is in 2017 bewust gekozen. Alle andere straatnamen zijn namelijk naar mannelijke politici vernoemd. Zo is er de Thorbeckelaan, de Dr, Kuyperhof, de Cort van der Lindenlaan, de Troelstrastraat en de Thorbeckehof. Nu kun je de vernoeming naar Suze Groeneweg natuurlijk op twee manieren bekijken. Leuk dat ze aan een vrouw gedacht hebben. Of het tegenovergestelde, konden ze nu echt niet meer namen van vrouwen bedenken? Ik heb overigens nog niet teruggevonden wie het eerste vrouwelijk raadslid was in Sliedrecht. 

Natuurwerkdag met Altenatuur

Altenatuur neemt zaterdag 6 november deel aan de Nationale Natuurwerkdag. Vrijwilligers in Altena kunnen dit jaar uit twee locaties kiezen:  het Brabants Landschap gaat in het Partridgegebied nabij Uppel aan de slag met het planten en herstellen van bestaande heggen en struwelen. Langs de Wijde Alm is Altenatuur actief met het afronden van de driejarige cyclus van de wilgen in de griend.

Ik sta zelf nog op deze foto, zie je mij?

In de akkers van het internationale Partridgeproject rondom de molens van Uppel wordt vóór 2023 naar 30% meer biodiversiteit gestreefd. De patrijs is de icoon van het project, die net als veel andere boerenlandsoorten dramatisch in aantal is achteruitgegaan. Door allerlei maatregelen te nemen die het leefgebied voor insecten, zoogdieren én boerenlandvogels verbeteren kan dit ambitieuze doel behaald worden. Tijdens de Natuurwerkdag worden op verschillende plekken nieuwe gemengde bosjes en hagen aangeplant. “Tweederde van het Nederlandse landschap bestaat uit weilanden en akkers. Tijdens de ruilverkaveling en door de intensivering van de landbouw zijn veel heggen en struwelen verdwenen. Het landschap oogt daardoor kaler en het is voor diersoorten van het boerenland lastiger om er te overleven”, legt locatieleider Jochem Sloothaak  van het Brabants Landschap uit. “Maar struwelen en hagen vormen juist kernwaarden voor de natuur op het boerenland. Voor de boer is dat in de vorm van natuurlijke plaagbestrijding op de gewassen. Maar ook onmisbare insecten, wilde bijen en zo’n dertig soorten boerenlandvogels vinden in hagen met meidoorns, rozenbottels, hazelaars en lijsterbessen een natuurlijke broed- en schuilplaats.”                               

Voorzitter Jaap van Diggelen van Altenatuur vertelt over de werkzaamheden langs de Wijde Alm: “Grienden vormen oases in het landschap met een eigen biodiversiteit in flora en fauna. Reeën vinden er overdag rust,  een buizerd kan in een hoge overstaander broeden. De cyclus van afzetting en weer aangroei van wilgentenen geeft karakteristieke soorten als de dotterbloem in een griend een natte, moerassige bodem met volop groeikansen.” Het werk bestaat uit het afzagen van stoven, het opruimen, wegslepen en opbossen van wilgentakken die enkele dagen voor de Natuurwerkdag worden afgezaagd.

Het partridgegebied ligt in polder tussen Sleeuwijk en Uppel

De twee natuurverenigingen die nauw met elkaar samenwerken hopen dan ook met vereende krachten een flinke slag te kunnen maken. In de pauzes is er koffie en thee, tussen de middag zijn er broodjes voor een lunch in het veld. Het startsein is om 8.30 uur, de werkzaamheden duren tot ongeveer half twee. Deelnemers nemen zelf goed schoeisel, werkkleding/en handschoenen mee. Voor gereedschap wordt door beide verenigingen gezorgd. In verband met de planning en werkverdeling is aanmelding verplicht.

Mensen die zich in de griend verdienstelijk willen maken melden zich via deze site onder DOE MEE op Zoek een klus. Kies vervolgens de provincie Noord-Brabant en dan Griend te Waardhuizen (Logo Steenuil op knotwilg) en vul de gevraagde gegevens in. Na aanmelding via de sites, ontvangt men een bevestiging van deelname.

Je zal maar zo'n raadhuis hebben......

 Al een maand lang niet geschreven op mijn blog, terwijl er toch genoeg te schrijven viel. Zoals over afgelopen zaterdag, toen ik met mijn zussen een bezoek bracht aan Hilversum. 

Een raadhuis om jaloers van te worden

Mijn zus had bedacht dat we de Dudok wandeling zouden gaan doen. Met onderweg een rondleiding in het raadhuis van de gemeente Hilversum. Het raadhuis is ontworpen door Willem Marinus Dudok, een van de grootste architecten die ons land heeft gekend. Hij was gemeentearchitect in Hilversum en moet een glazen bol hebben gehad. Het raadhuis dat werd gebouwd tussen 1928-1931 doet zelfs anno 2021 nog modern aan. De prachtige gele stenen, de diverse zuilen gangen, het goud dat hij gebruikte in het gebouw, de burgerzaal met zijn prachtige gele accenten. En de raadzaal met zijn groene 'fluisterbanken', een plek waar je even rustig kan overleggen over je politieke standpunt, zonder dat je politieke concurrenten kunnen meeluisteren. Het was in een woord prachtig!

Ook zagen we tijdens de wandeling andere ontwerpen van Dudok, maar de tijd was te kort om alles te bekijken. Jammergenoeg misten we ook een pompgemaal dat Dudok al in 1920 ontwierp. Op de site van het Dudok architectuur centrum stonden overigens nog veel meer mooie rondleidingen. Misschien komt het er nog eens van nogmaals een bezoek te brengen aan Hilversum.

Het vrijliggende fietspad als meekoppelkans.....

De gemeenteraad van West-Betuwe is van mening dat de communicatie van Waterschap Rivierenland rond de dijkversterking Tiel-Waardenburg te kort schiet. Ook wil ze graag een vrijliggend fietspad onder aan de dijk.

Dijken voor beginners

Al menig maal spraken we bij als Algemeen Bestuur van waterschap Rivierenland over ons meekoppelbeleid. in 2018 legde we in ons beleid vast dat we graag kansen pakken om plannen te koppelen aan bijvoorbeeld dijkversterkingsopgaven. Maar dat plannen van derden ook door hen betaald worden en niet door het waterschap. Dat beleid is kennelijk nog niet breed bekend, anders zou de gemeente West-Betuwe natuurlijk in haar motie voor een vrijliggend fietspad niet voorgesteld hebben om aan het waterschap een bijdrage te vragen. Dat terwijl de weginrichting 'Gastvrije Waaldijk' ons als meekoppelkans al twee miljoen extra kost.